همه چیز از شاه ایران شروع شد

زمانی که هنوز القاعده به مفهوم تروریسم چنین ابعاد غول آسایی نبخشیده بود، این جوانان تحصیلکرده در دهه ۷۰ میلادی از مخوف ترین تروریست های جهان محسوب می شدند. اما نکته جالب اینجاست که ورود این جوانان به فاز مبارزه مسلحانه و عملیات تروریستی از مخالفت آنان با سیاست های شاه ایران آغاز شد.
در اوج گیری بی وقفه جنبش های دانشجویی در دهه ۶۰ در اروپا دانشجویان آلمانی به شکلی مستمر به مخالفت با سیاست های امریکا در خاورمیانه و ویتنام پرداختند. اما نقطه اوج ماجرا سفر محمدرضا پهلوی به آلمان در سال ۱۹۶۷ بود. اولریکه ماینهوف دانشجوی سوسیالیست آلمانی نامه یی سرگشاده به فرح دیبا می نویسد و سیاست های ضدمردمی او و همسرش را نقد می کند. او و دوستانش شاه ایران را نماد تمام مفاسد سرمایه داری جهان و غارت امپریالیستی لقب دادند و تظاهرات گسترده یی را سامان دادند که در روز ورود شاه به اپرای برلین به اوج خود رسید. برلین در این روز (دوم ژوئن ۱۹۶۷)ساعات تب آلودی را سپری کرد و دانشجویان خشمگین آلمانی با پلیس و گروه های نیمه مسلحی که شایعه شده بود از سوی سفارت ایران بسیج شده بودند به زد و خورد پرداختند. در پایان این ماجرا یک دانشجوی آلمانی کشته شد. دولت آلمان وضعیت فوق العاده اعلام کرد اما جنبش دانشجویی هر روز بیشتر از پیش تشدید می شد. سوءقصد به سخنگوی دانشجویان سوسیالیست، خشم دانشجویان را باز هم بیشتر کرد. از دل این خشم گروهی به نام ارتش سرخ پا گرفت که بعدها به گروه بادر ماینهوف ملقب شد. ترکیبی از نام دو رهبر اصلی گروه آندریاس بادر و اولریکه ماینهوف.طی سال های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۲ این گروه تروریستی بی وقفه به بمب گذاری، سرقت از بانک و ترور پرداختند تا آنکه در اثر یک بی احتیاطی، سران گروه بازداشت شدند. اولریکه ماینهوف به هشت سال حبس محکوم شد اما در زندان خودکشی کرد.
پایان تلخ جنبش دانشجویی، شوک نیرومندی به جامعه محافظه کار و فرتوت آلمان وارد کرد. بسیاری از سیاستمداران کنونی آلمانی سابقه فعالیت در جنبش دانشجویی دهه ۶۰ آلمان را داشته اند. حتی حزب سبزها از دل جنبش دانشجویان سوسیالیست بیرون آمد. تصویر سمت راست اولریکه ماینهوف است؛ هنگام دستگیری توسط پلیس. عکس وسط آندریاس بادر است. سومین عکس به پتی هرست یکی از دانشجویان تندرو امریکایی مربوط است که همزمان با فعالیت ارتش سرخ عملیات مشابهی را در لس آنجلس و نیویورک پایه ریزی کرد.آری در دهه های شصت و هفتاد دانشجویان خشمگین و مسلح همه جا بودند. به ابتدای مطلب بازگردیم. در قیاس با عملیات القاعده در سال های اخیر این جوانان همچون دخترکان و پسربچه هایی هستند که با عقاید پرشور و خطرناک خود به جنگ غول امپریالیسم رفته بودند.

آرش خوشخو

منبع : روزنامه اعتماد