انتفاضه کفش

پرتاب کفش ازسوی یک خبرنگار عراقی به طرف رئیس جمهور آمریکا در کنفرانس خبری بغداد نشانه خشم و نفرت ملت عراق از اشغالگری آمریکا است.
جورج بوش، رئیس‌جمهور ایالا‌ت متحده یکشنبه برای آخرین‌بار در دوران ریاست‌جمهوری‌اش به عراق -‌ کشوری که بی‌تردید سرنوشت آن بزرگ‌ترین معیار برای ارزیابی میراث او از مدت زمامداری‌اش در کاخ سفید خواهد بود- سفر کرد اما اتفاقی که در این سفر رخ داد بیشتر از موضوع( ‌آخرین سفر رئیس‌جمهور آمریکا) اهمیت یافت و آن پرتاب دو لنگه کفش از سوی یک خبرنگار ناراضی به سوی بوش بود.
در حالی که "جرج بوش" به همراه "نوری مالکی" نخست وزیر عراق، در یک کنفرانس خبری مشترک در بغداد، حضور داشت، ناگهان از طرف "منتظر الزیدی" خبرنگار تلویزیون "البغدادیه"، که در ردیف سوم نشسته بود، با لنگه کفش هدف حمله قرار گرفت.
الزیدی که هر دو کفش خود را جداگانه و به شدت به سمت بوش پرتاب می کرد، فریاد می زند:
«ای سگ! این بوسه خداحافظی است، این کفش از سوی زنان بیوه، یتیمان و آنهایی است که عزیزان آنها به دست تو در عراق کشته شدند.» وی بعدا گفت که نمی توانست دروغ های بوش را تحمل کند. بوش که غافلگیر شده بود، سر خود را هنگام پرت شدن کفش ها خم می کرد با این حال یکی از دو لنگه کفش زیدی به پرچم امریکا اصابت نمود.
وی سپس با رنگ پریده، گفت: تنها چیزی که می توانم بگویم این است که شماره کفش او ۴۳ بود. در پی این حادثه، نیروهای امنیتی عراقی وارد عمل شدند و الزیدی را دستگیر و به بیرون از سالن کنفرانس بردند این در حالی بود که نیروهای امنیتی عراقی از ضرب و شتم زیدی پرهیز کرده و تنها وی را بازداشت نمودند اما نیروهای امنیتی امریکایی با رفتاری خشن و سبعانه زیدی را آماج مشت و لگد خود قرار دادند.
این اتفاق روز یکشنبه در حالی در بغداد رخ داد که پس از این حادثه خبرنگاران و نزدیکان الزیدی او را روزنامه‌نگاری متعهد توصیف کردند. حیدر ناصر، همکار الزیدی در شبکه البغدادیه در این ‌باره گفت: «‌او به شغلش متعهد بود و پس از آموزش در لبنان ماه گذشته به‌عنوان رئیس خبرنگاران منصوب شد.»شبکه البغدادیه پس از این حادثه خواستار آن شد که الزیدی را به نام دموکراسی و آزادی بیان آزاد کنند. این شبکه اعلا‌م کرد: «‌هرگونه اعلا‌م جرم علیه الزیدی، یاد‌آور رفتار دیکتاتوری و اقدامات خشونت‌بار دیکتاتور‌ها، دستگیری‌های اتفاقی و گور‌های دسته‌جمعی است.» این شبکه همچنین خواستار همکاری نهاد‌های تلویزیونی بین‌المللی و عراقی برای آزادی الزیدی شد.
مردم عراق به ویژه در دو شهر بزرگ بغداد و بصره، در حالی که تعدادی از آنها به نشانه همبستگی با الزیدی کفش در دست داشتند، علیه حضور بوش در کشورشان، تظاهرات کردند. در این راهپیمایی، پلاکاردهایی در دست تظاهرکنندگان بود که بر روی آنها نوشته شده بود: آمریکا از عراق خارج شود. تظاهرکنندگان پرچم آمریکا را نیز آتش زدند و از دولت عراق نیز خواستند هرچه سریعتر الزیدی را آزاد کند.
مردم معترض شعار می دادند؛ کفش کافی نیست، بوش را باید هدف گلوله قرار داد. در منطقه خاورمیانه نیز پرتاب کفش به سمت بوش، با استقبال عمومی روبه رو شد؛ در مصر، خبرنگاران با الزیدی اعلام همبستگی کردند، ۱۰۰ وکیل عرب نیز ضمن اعلام آمادگی برای دفاع از الزیدی، از دولت عراق خواستند این قهرمان را آزاد کند.
خبرگزاری فرانسه با پوشش دادن خبر پرتاب کفش، اعلام کرد: این بهترین بوسه برای خداحافظی با بوش بود.
این خبرگزاری همچنین گزارش داد: پیامک های دیروز فلسطینیان درباره دو لنگه کفش بود. در یکی از این پیامک های طنز آمیز آمده است که بوش از "محمود عباس"، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین و خبرنگاران همراهش خواسته است در سفر آتی خود به واشنگتن، پابرهنه وارد کاخ سفید شوند.
پرتاب کفش به سمت بوش، لحظه‌ای مهم در آخرین سفر رئیس‌جمهور آمریکا به این کشور به شمار می‌رود. پرتاب کفش در عراق به‌طور نمادین حرکتی بسیار توهین‌آمیز به شمار می‌رود و نشان‌دهنده این است که فردی که به سمت او کفش پرتاب شده حتی ارزش یک لنگه کفش هم ندارد.
پس از سقوط صدام حسین در ماه مارس سال ۲۰۰۳ میلا‌دی، مردم شادمان در ۹ آوریل همان سال به سمت مجسمه او کفش پرتاب ‌کردند. اقدام این خبرنگار عراقی بازتاب‌دهنده دیدگاه‌های مختلف در مورد جورج بوش، رئیس‌جمهور آمریکا به‌شمار می‌رود، مردی که با حمله به عراق حکومت صدام حسین، دیکتاتور پیشین این کشور را ساقط کرد که به ایجاد فضای باز سیاسی در عراق منجر شد. فضایی که در دوران زمامداری صدام حسین، حتی قابل تصور نبود.
با این حال بسیاری بر این باورند که هزینه این اقدام آنقدر بالا‌ بود که دستا‌ورد‌های آن را زیر‌سوال برده است. بوش، به بهانه وجود سلا‌ح‌های کشتارجمعی در عراق به این کشور حمله کرد، سلا‌ح‌هایی که البته هیچ‌گاه در این کشور پیدا نشد.اشغال عراق توسط آمریکا و متحدانش بیش از هرچیز به ناآرامی ها و رشد تروریسم انجامید.در این چند ساله مردم عراق هر روز شاهد انفجارها و ترورهای گسترده در کشورشان بودند و بسیاری از اعضاء خانواده خود را از دست دادند.
اقدام "منتظر الزیدی" خبرنگار شبکه تلویزیونی "البغدادیه" در برابر دیدگان جهانیان که سخنان "جرج بوش" رئیس جمهوری آمریکا را دنبال می‌کردند و پرتاب کفش به سمت بوش، بوسه خداحافظی و تعبیر آشکار مخالفت مردم عراق با اشغالگری نفرت انگیز آمریکا است.
این اقدام خبرنگار عراقی منعکس کننده مخالفت ملت عراق و همه ملت‌های جهان با انواع ظلم، اشغالگری و بیداد و ستمگری است.
اقدام الزیدی ترسیم کننده پایان (عمرسیاسی) بوش به عنوان سمبل ظلم و ستمگری و پایان همه اشغالگرانی است که زیر گام‌های ملت‌ها قرار دارند، هرچند که بوش برای کاستن از اهمیت این اقدام نمادین تلاش بیهوده کرد.
بوش در واپسین روزهای زمامداری خود ، ازدستاورد هایی از جنگ عراق احساس غرورمی کند که آمریکایی ها به آن اعتقادی ندارند و عراقی ها نیز نتیجه این جنگ را ، ادامه سلطه آمریکا برکشورشان می دانند .
حال با پایان یافتن دوره پرتلاطم نو محافظه‌کاران این علامت سؤال بزرگ در ذهن مردم عراق ایجاد شده است که آیا با رفتن بوش تراژدی وی نیز از عراق رخت خواهد بست یا اینکه عراقی‌ها همچنان باید قربانیان سیاست‌های مستبدانه و خودکامگی‌های سران کاخ سفید باسند؟
و اینکه آیا باراک اوباما رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا که با شعار تغییر وارد عرصه شده است، سیاست جدیدی را در این زمینه اتخاذ خواهد کرد یا راه سلف خود را پیشه خواهد ساخت؟

محمد خواجوئی

منبع : خبرگزاری جمهوری اسلامی ـ ایرنا