چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا

حتی کوتوله‌ها هم سرکش شدند - Auch Zwerhe Haben Klein Angefangen


حتی کوتوله‌ها هم سرکش شدند - Auch Zwerhe Haben Klein Angefangen
سال تولید : ۱۹۷۰
کشور تولیدکننده : آلمان‌غربی
محصول : ورنر هرتسوگ
فیلمنامه‌نویس : هرتسوگ
فیلمبردار : توماس موخ
آهنگساز(موسیقی متن) : -
هنرپیشگان : هلموت دورینگ، گرت گیکل، پاول گلوئر، ارنا گشِونتنِر، گیزلا هارتویگ و گرهارت مارز.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۹۶ دقیقه.


«هومبره» (دورینگ) در اداره پلیس درباره اتفاقات ناخوشایندی که در دارالتأدیب‌شان افتاده، بازجوئی می‌شود. او کسی را متهم نمی‌کند، ولی ماجرا را تعریف می‌کند... در غیاب مدیر دارالتأدیب، ساکنان آن جا شورش می‌کنند و به خواهش‌های معاون مدیر هم بی‌توجهند که حالا در دفترش سنگر گرفته و تلاش می‌کند رفتار «په‌په» (گیکل) را - که ظاهراً رهبر شورشی‌هاست و در دفتر معاون زندانی شده - توجیه کند. «په‌په» کند. «په‌په» فقط می‌خندد. در همین حال، شورشی‌ها که سیم تلفن را قطع کرده‌اند، جولان می‌دهند و برای معاون رجز می‌خوانند. درخت نخل مورد علاقه‌اش را می‌اندازند؛ دو تا از کوتوله‌ترین‌هایشان را برای نزدیکی به اتاقش می‌فرستند؛ به عکس‌های مجله‌هایش می‌خندند؛ دو نفر از کوتوله‌های نابینا را شکنجه می‌دهند و دست آخر تهدید می‌کنند که محل را آتش می‌زنند. معاون نیز تهدید می‌کند که تلافی‌اش را سر «په‌په» در می‌آورد. دیوانه‌بازی‌های شورشی‌هابه خشونت می‌گراید و بالاخره هم میمونی را به صلیب می‌کشند و اتاق معاون را از طریق پنجره شکسته‌اش، با جوجه خروس‌های زنده بمباران می‌کنند. معاون به مرحله جنون رسیده و بیرون، فقط «هومبره» ایستاده که با تماشای شتری که در حیاط زانو زده، می‌خندد.
* دومین فیلم بلند سینمائی هرتسوگ اثر خارق‌العاده‌ای است که در آن کوتوله‌های واقعی در فضائی کافکائی که برای آدم‌هائی با قد عادی طراحی شده، بازی می‌کنند و خواه ناخواه پژواک مستقیمی از هجو، جاناتان سویفت در سفرهای گالیور به نظر می‌رسد. فیلم، کوتوله‌ها را در شرارت بی‌هدف و آشفته‌شان آزاد می‌گذارد. اما برخلاف عکس‌العمل صاحب نظران وقت، «ارتجاعی» صفت غیر منصفانه‌ای برای آن است؛ هرتسوگ از طریق این دنیای کوچک و هجوآمیز به انقلاب یا انقلابیون حمله نمی‌کند، بلکه حتی مصّر است تا کوتوله‌ها را در عصیان‌شان محق بداند. او دلایل عصیان و خود آن را موجه نشان می‌دهد ولی عصیانگران را نه، و این جاست که تحلیل بی‌رحمانه او پای قیاس با بی‌هدفی و انحراف مسیر انقلاب‌های معاصر را به میان می‌کشد. تصاویر استهزاآمیز و گروتسک او هجویه دقیقی بر سترونی و انرژی هرز رفته هستند. و شم بصری فوق‌العاده کارگردان را عیان می‌سازند.


همچنین مشاهده کنید