تشکیلات - The Outfit

سال تولید : ۱۹۷۴
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : مترو - گلدوین - مایر
کارگردان : جان فلین، برمبنای رمانی نوشته ریچارد استارک (دانلد وستلیک)
فیلمنامه‌نویس : جان فلین، برمبنای رمانی نوشته ریچارد استارک (دانلد وستلیک)
فیلمبردار : بروس سورتیس
آهنگساز(موسیقی متن) : جری فیلدینگ
هنرپیشگان : رابرت دووال، کارن بلک، جو دان بیکر، رابرت رایان، تیموتی کاری، ریچارد جاکل، ادوارد نس و شری نورث.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۳ دقیقه.


«مک‌لین» (دووال)، جنایتگار حرفه‌ای و مستقل به محض آزادی از زندان، سراغ محبوبه‌اش، «بت» (بلک) می‌رود که اعتراف می‌کند «جک مِنر» (کری)، یکی از گردانندگان تشکیلات، او را مجبور به توطئه علیه «مک‌لین» کرده و این که برادرش، «اد» (نس) به‌خاطر سرقتی به دست آدم‌کشان تشکیلات به قتل رسیده است. «مک‌لین» در اتاقش در متل در انتظار ورود آدم‌کشی می‌ماند که تشکیلات برای کشتن او فرستاده و «مک‌لین» مجبورش می‌کند تا محل «مِنر» را فاش کند. در قمارخانه مخفی «مِنر»، او پس از دزدیدن پول‌ها، به «مِنر» را فاش کند. در قمارخانه مخفی «مِنر»، او پس از دزدیدن پول‌ها، به «مِنر» می‌گوید به رئیس تشکیلات، «میلر» (رایان) خبر دهد که او غرامت مرگ برادرش را می‌خواهد و از این پس به ساختمان‌های تشکیلات حمله خواهد کرد. سپس با همکار سابقش، «کودی» (بیکر) تماس می‌گیرد. آن دو از یک حرفه‌ای دیگر به‌نام «کِمی» (جاکل) اتوموبیلی می‌گیرند و عملیات‌شان را بر ضد تشکیلات آغاز می‌کنند. به‌زودی «میلر» با تقاضای «مک‌لین» موافقت می‌کند ولی پرداخت غرامت به یورشی بر ضد آنان تبدیل می‌شود، «مک‌لین» و «کودی» فرار می‌کنند اما چند پلیس - که در اصل آدم‌های تشکیلات از جمله «جیک منر» هستند - به آنان حمله می‌کنند و در جریان درگیری، «بت» کشته می‌شود. «مک‌لین» و «کودی» تصمیم می‌گیرند به سراغ خود «میلر» بروند. آن دو وارد خانه دژ مانند او می‌شوند، بیشتر ساختمان را از بین می‌برند و «میلر» را می‌کشند و با اینکه «کودی» به سختی زخمی شده، موفق می‌شوند با استفاده از شلوغی ناشی از حضور آمبولانس‌ها و ماشین‌های آتش‌نشانی از آنجا فرار کنند.
* آنچه بیش از همه فیلم را سرپا نگه می‌دارد، مهارت در هدایت مجموعه‌ای از بازیگران در ایپزودهای پراکنده است. فیلم تصویر خاصی از دنیای تبهکاران ارائه می‌دهد که در آن احساس، یا ابزاری روان‌شناختی یا کلاً ناموجه می‌نماید. فلین که نویسنده فیلم‌نامه نیز هست، ضرباهنگ اثر را سریع و سرگرم‌کننده کرده است. دووال و بیکر نیز بازی هماهنگ و روانی دارند.