سردی و پوست

هوای سرد و خشک در زمستان به خصوص همراه با وزیدن باد می‌تواند باعث خشک شدن پوست و حساس شدن آن شود. به همین دلیل، فصل زمستان فصلی است که پوست نیاز به مراقبت بیشتری دارد.
● مرطوب کننده‌‌ها را جدی بگیرد
در فصل زمستان استفاده از وسایل گرم‌کننده، به همراه بسته بودن در و پنجره‌های منزل، می‌تواند باعث خشک شدن هوا شود. بنابراین باید از یک مرطوب کننده مثل دستگاه‌های بخور استفاده کرد. با مرطوب کردن هوای خانه به خصوص در طول شب و حین خواب می‌توانید تا حد زیادی از خشکی پوست جلوگیری کنید.
در ضمن پس از تمیز کردن صورت و استفاده از یک محلول پاک کننده، بلافاصله مرطوب کننده را روی پوست خود بمالید. حتی پوست‌های چرب نیز در زمستان نیاز به یک مرطوب کننده خوب دارند. برای اثر بهتر می‌توانید کرم مرطوب کننده را ابتدا در دست خود کمی گرم کرده و سپس روی پوست بمالید. روغن بادام یک مرطوب کننده و نرم کننده موثر است. از یک کرم مرطوب کننده با پایه چرب استفاده کنید تا رطوبت دیرتر از دست برود.
از نور آفتاب اجتناب کنید. در حال حاضر تقریبا همه از مضرات آفتاب و لزوم اجتناب از آن اطلاع دارند ولی معمولا در فصل زمستان آن را فراموش می‌کنند. حتی در هوای ابری و هوای سرد هم استفاده از یک ضد آفتاب خوب روزانه لازم است. قبل از خروج از منزل از یک لایه ضخیم ضدآفتاب وسیع‌الطیف با SPF معادل ۱۵ یا بیشتر روی صورت و دست‌ها استفاده کنید زیرا انعکاس نور آفتاب در فصل زمستان ۱۷ درصد در هوای آفتابی ۸۰ درصد و در هوای برفی، بیش از فصول دیگر است. برای انتخاب ضدآفتاب خود می‌توانید از یک پزشک متخصص پوست کمک بگیرید.
● سرما و خشکی دست‌ها
با شروع زمستان و فصل سرما، خشکی، پوسته پوسته شدن و التهاب دست‌ها از زیبایی آنها می‌کاهد، ضمن اینکه در این فصل ناخن‌ها دیرتر از فصل گرما رشد کرده و شکننده‌تر می‌شوند. البته با پرداختن به نکات زیر می‌توان از خشکی پوست دست جلوگیری و زیبایی آن را حفظ کرد. توجه داشته باشید شستن زیاد دست باعث خشکی بیشتر آن می‌شود.
سعی کنید دست‌های خود را کمتر بشویید و اگر مجبور شدید، فقط کف دست را بشویید. چرا که پوست روی دست حساس‌تر است. برای خشک کردن دست، از حوله‌های نخی استفاده کنید. البته خشک کردن دست فقط در حدی باشد که آب آن گرفته شود و مقداری رطوبت روی آن باقی بماند. درضمن از شستن دست با آب داغ پرهیز کنید.
کرم‌های مرطوب کننده نیز تاثیر خوبی بر پوست دارند. هنگام شست‌وشوی ظرف‌ها حتما از دستکش استفاده کنید. همچنین هنگام انجام کاری که با گرد و خاک زیاد همراه است، استفاده از دستکش‌های نخی لازم است زیرا گرد و خاک یکی از عوامل خشکی پوست محسوب ‌می‌شود. در روزهای سرد هنگام خروج از منزل از دستکش پشمی استفاده کنید، چون سرما نیز یکی دیگر از عوامل خشکی پوست دست به شمار می‌آید.
● برای نرمی پوست دست چه باید کرد؟
۳/۱ فنجان گلیسیرین، ۳/۱ فنجان روغن زیتون، یک قاشق سوپخوری آبلیمو و یک قاشق سوپ‌خوری روغن بادام را با یکدیگر مخلوط کرده در شیشه‌ای در بسته نگهداری کنید و هر شب با پنبه به پوست دست خود بمالید. قابل ذکر است که این محلول را نمی‌توان مدت زیادی نگهداری کرد. اگر روی دست‌های شما قرمز، خشک و ملتهب و ترک خورده است کمی گلیسیرین و به اندازه ۳/۱ فنجان گلیسیرین، آب لیمو را در شیشه‌ای ریخته، تکان دهید و دو یا سه بار در روز و شب با پنبه روی دست بمالید. پس از مدت کوتاهی از نرمی و لطافت دست‌های خود حیرت زده خواهید شد.
یکی دیگر از مخلوط‌هایی که پوست دست‌ها را نرم و لطیف می‌سازد، مخلوط گلیسیرین، آب گوجه فرنگی تازه و کمی نمک است. روش دیگر قرار دادن دست در آرد جو است. به این ترتیب که دست را در یک کاسه محتوی آرد جو قرار داده به آرامی ماساژ دهید. سپس با آب سرد بشویید و کرم بمالید. بعد از چند دقیقه دوباره روی دست‌ها کرم بمالید. این کار سلول‌های مرده پوست که ایجاد خشکی کرده‌اند را از بین می‌برد.
● خشکی و خارش پوست در زمستان
افرادی که در مناطق سرد و خشک زندگی می‌کنند با مشکل خشکی و خارش پوست، در زمستان آشنا هستند. خشکی پوست ناشی از کمبود آب موجود در پوست است. با توجه به نکات زیر می‌توانید از بروز این مشکل جلوگیری کنید:
▪ بسیاری از کتاب‌ها و مجلات برای حفظ رطوبت پوست توصیه می‌کنند که روزانه، حداقل هفت یا هشت لیوان آب بنوشید، ولی این مسأله صحت ندارد، بهترین راه نفوذ آب به درون پوست، قرار دادن ناحیه مورد نظر به مدت ۱۵ دقیقه در آب ولرم و همچنین خودداری از استحمام مکرر و روزانه است.
▪ بعد از هر بار استحمام، از مرطوب کننده‌های پوست استفاده کنید، چرا که این مرطوب‌کننده‌ها، چربی طبیعی پوست را که بر اثر استحمام از بین رفته است، جبران می‌کنند و از آنجایی که چربی طبیعی پوست برای جلوگیری از تبخیر آب پوست ضروری است. بنابراین مرطوب کننده‌ها سبب حفظ رطوبت پوست و جلوگیری از خشکی آن می‌شوند، زمان مصرف مرطوب کننده‌ها بلافاصله بعد از استحمام و خشک کردن بدن با حوله است. هیچ مرطوب ‌کننده‌ای نمی‌تواند با وازلین و پارافین برابری کند، چرا که آنها هم ارزان و هم بسیار موثر هستند. از روغن آفتاب‌گردان و روغن بادام نیز در صورت نداشتن حساسیت پوستی می‌توان استفاده کرد. این روغن‌ها موثر، مطمئن و نرم کننده هستند. در ضمن ارزان قیمت بوده و برای مبارزه با خشکی و خارش پوست در زمستان، بسیار مناسب هستند.
▪ در عین حال، متخصصان به خانواده‌ها توصیه می‌کنند تا با مصرف مرکبات که حاوی ویتامین C هستند در فصل سرما از خشکی پوست پیشگیری کنند.
▪ مصرف غذاهایی چون جگر، کره، تخم‌مرغ و هویج که حاوی ویتامین A هستند، منجر به حفظ سلول‌های سطحی و بافت چربی پوست می‌شود. گفتنی است بروز علایمی همچون پوسته شدن، خارش و خشکی پوست می‌تواند نشانه کمبود ویتامین در بدن باشد.‌
● نقش آب و املاح در دوچرخه‌سواری
نوشیدن حجم زیادی از آب یکی از الزامات دوچرخه‌سواری است. هر کالری گرمایی که تولید می‌کنید، باید با بخارشدن آب از سطح پوست شما پایین بیاید (مثل رادیاتور اتومبیل) در نتیجه میزان بسیار زیادی آب برای جایگزینی نیاز دارید. دوچرخه‌سواری در آب و هوای گرم و خشک یا در ارتفاع برای هر یک ساعت، نیاز به حدود یک لیتر آب دارد.
از دست دادن حتی یک تا دو درصد آب موجود در بدن باعث مختل شدن فعالیت دوچرخه‌سواری‌تان به میزان ۵ تا ۱۵ درصد خواهد شد، بنابراین شما باید از ۱۵ دقیقه پس از آغاز رکاب‌زدنتان نوشیدن آب را شروع کنید. > منتظر تشنه شدن نباشید چرا که اگر زمانی احساس تشنگی کردید، بدانید که بدنتان دچار کم‌آبی شده است و هیچ چیزی به اندازه کم‌آبی باعث اختلال عملکرد بدنی دوچرخه‌سواران نمی‌شود. برای اینکه بدانید آب کافی نوشیده‌اید یا نه؟ راه دیگری هم هست و آن اینکه هر دو تا سه ساعت یک بار باید ادرار تقریبا خالص دفع کنید وگرنه باید بیشتر آب بنوشید. یک راه مناسب در حین دوچرخه‌سواری ممتد، نوشیدن ترکیب آب و آب‌میوه به یک میزان، برای رساندن آب و انرژی خواهد بود. این ترکیب را با نوشیدنی‌های انرژی‌زای ورزشی نیز می‌توانید بسازید و داخل قمقمه و یا یک کیسه آب کوله‌پوشتی‌تان بریزید، ولی یادتان باشد پس از انجام آن بلافاصله با آب آن را بشویید تا برای برنامه‌هایتان سالم و تمیز بماند.
در مسیرهای دوچرخه‌سواری کوهستانی، به اجبار از آب چشمه‌ساران استفاده خواهید کرد ولی دقت کنید از سلامت چشمه اطمینان حاصل کرده و از قرص‌های تصفیه آب استفاده کنید تا از احتمال بروز بیماری‌های مسری که از آب منتقل می‌شوند، بکاهید.
● نمک‌ها یا الکترولیت‌ها
ترکیبات معدنی ذرات دارای بار الکتریکی هستند که داخل آب حل می‌شوند و در سیستم‌های الکتروشیمیایی مثل بدن انسان وجود دارند. اهمیت آنها در عملکرد رشته‌های عصبی و عضلانی و حفظ سطح اسیدی قلیایی سلول‌ها و بافت‌های بدن بر همگان آشکار است.
سدیم، پتاسیم و کلر از این دسته هستند. در تحقیقات جدید معلوم شده است که این الکترولیت‌ها در ورزش‌های شدید و همراه با تعریق از دست نمی‌روند بلکه به‌وسیله بافت‌های بدن جذب و حفظ می‌شوند، بنابراین مصرف نمک‌های حاوی سدیم برای دوچرخه‌سواران نیاز نیست بلکه حتی طی دوچرخه‌سواری‌های طولانی‌مدت با تعریق زیاد تجمع نمک در بدنتان پیش خواهد آمد و لزوم مصرف آب بیشتر را می‌طلبد اما مصرف پتاسیم موجود در برخی مواد غذایی به متعادل کردن این الکترولیت‌ها در بدن کمک می‌کند و شما با خیال راحت می‌توانید از میوه‌های غنی از پتاسیم بهره ببرید به‌طور مثال، میوه‌های خشک (زردآلو و هلوی خشک شده)، گوجه‌فرنگی، موز، انجیر، کشمش و خرما نوش جان کنید!‌
● سرمازدگی
سرمازدگی به معنی یخ زدن پوست و بافت زیر آن است و در دمای پایین‌تر از ۱۵- درجه سانتیگراد اتفاق می‌افتد. در سرمازدگی سطحی، پوست به رنگ زرد خاکستری در می‌آید. بدون درد و بی‌حس است و در صورت گرم کردن آن قسمت، درد زیادی ایجاد می‌شود. در سرمازدگی عمقی، بافت سفت، سفید و کاملا یخ زده است. کودکان بیش از بزرگسالان در معرض خطر سرمازدگی هستند، زیرا کودکان سریع‌تر از بزرگسالان حرارت بدن را از طریق پوست از دست می‌دهند.
معمولا مناطقی از بدن مثل گونه‌ها، بینی، گوش‌ها، انگشتان و پنجه پا بیشتر در معرض سرمازدگی هستند. پیش از سرمازدگی کامل در پوست، علایم به صورت سفید شدن و بی‌حس شدن است. در صورت بروز این علایم باید این اقدامات را انجام داد:
▪ سریع کودک را به داخل منزل بیاورید.
▪ همه لباس‌های خیس را از تن کودک درآورید.
▪ قسمت‌های سرمازده بدن را درون آب گرم (نه آب داغ) فرو ببرید تا حس این اعضا برگردد.
▪ در سرمازدگی کامل، پوست به رنگ سفید درمی‌آید، حالت مومی دارد و بی‌حس و سفت است.
‌ سرمازدگی یک مورد اورژانسی است و به اقدامات زیر نیاز دارد:
▪ فرد سرمازده را به داخل خانه بیاورید.
▪ لباس‌های او را عوض کرده و لباس خشک و گرم بپوشانید.
▪ بیمار را سریع به بیمارستان برسانید.
▪ تا رسیدن به بیمارستان مایعات گرم به او بدهید.
▪ اعضای سرمازده را درون آب گرم با دمای حدود ۱۰۰ درجه فارنهایت فرو ببرید یا به مدت ۳۰ دقیقه کمپرس گرم کنید. اگر آب گرم در دسترس نیست، او را به آرامی در یک پتوی گرم بپیچانید.
▪ از گرمای مستقیم روی اعضای سرمازده مثل کیف آب‌جوش و نزدیک شدن به آتش خودداری کنید.
▪ پوست سرمازده را ماساژ ندهید و برف روی پوست نمالید.
▪ وقتی پوست به رنگ صورتی درآمد و بی‌حسی برطرف شد، سرمازدگی رو به بهبود است.
▪ پوست سرمازده را پانسمان و استریل کنید. در مورد انگشتان دست و پا، بین انگشتان را پانسمان کنید و در صورت وجود تاول، به تاول‌ها دست نزنید.
▪ اعضای سرمازده را با پوششی مثل پتو بپیچید تا دوباره دچار سرمازدگی نشوند

نویسنده : پریسا اصولی

منبع : دانش ما