چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا
سرود سرخ - Red Psalm
سال تولید : ۱۹۷۲
کشور تولیدکننده : مجارستان
محصول : مافیلم، استودیو یک
کارگردان : میکلوش یانچو
فیلمنامهنویس : گیولا هرنادی
فیلمبردار : یانوش کنده
آهنگساز(موسیقی متن) : -
هنرپیشگان : لایوش بالاژوویتس، آندراش بالینت، گیونکی بوروش، آندرهآ دراهوتا، یوژف مادوراش، تیبور مولنار و تیبور اوربان.
نوع فیلم : رنگی، ۸۸ دقیقه.
در املاک وسیعی در مجارستان در دهه 1890، گروهی از کارگران مزرعه که اعتصاب کردهاند، منتظر پاسخ به خواستههایشان هستند. وقتی مباشر عصبانی، خرمنهای گندم را آتش میزند، کارگران شورش میکنند و او را میکشند. ارتش دخالت میکند و تیراندازی میشود. صاحب املاک (بالینت) که کُنت پولداری است، سر میرسد و تلاش میکند با کارگران مزرعه به توافق برسد، ولی آنان با شعارهای مارکسیستی جوابش را میدهند و کنت در نتیجه حمله عصبی میمیرد. کشیش محلی در خطابهای کارگران را ضد مسیح اعلام میکند و اعتصابیون کلیسا را آتش میزنند و مراسم خودشان را برپا میکنند. سربازان بیشتری سر میرسند و از کارگران میخواهند که تسلیم شوند. در جشن روز اول ماه مه، همه، - سربازان و کارگران - میرقصند و بعد با علامت یک ترومپت، سربازان روی جمعیت آتش میگشایند. تنها بازمانده زنی است که سلاحی در دست دارد و سربازانی را که بهسوی اسبابشان میروند، یکییکی میکشد.
* پس از دنیای تاریک و نور مشعلها در بره خدا (1970)، سرود سرخ گرچه همچنان دغدغه رنج شکست را دارد، نگاهی دوباره است به چشم اندازهای آفتاب گرفته و رقص و آوازهای رویاروئی (1969). از لحاظ طراحی حرکتها، فیلم یانچو مطمئن و پابرجاست: در بیست و هشت نمای خارجیای که تمام فیلم را تشکیل میدهد، دوربین خلسهآور میان انبوه مردان، زنان، کودکان و اسبها میچرخد در حالی که آنان آئینهای آشنای اتحاد، برهنه شدن در برابر دشمن و رستاخیز اسرارآمیز را اجرا میکنند. درست وقتی که انتظار میرود این ابداعات تکراری شود، یانچو تصاویر غافلگیر کنندهتر و زیباتری میآفریند: مثل اولین بار ظاهر شدن ارتش از دوردست یا نمای دور باشکوه و طولانی رقص سربازان. از سوی دیگر از تکرار مداوم شعارها و پیامهای سیاسی چنین برمیآید که سرود سرخ باید یکی از فاشگوترین آثار سیاسی یانچو باشد، ولی بهرغم توصیف الگوی کلاسیک مقابله میان روستائیان بیدار شده و بهپا خواسته و سنتهای واپس گرای مالکان و کلیسا، محتوا چنان در انتزاع مفرط میزانسن غرق شده است که چیزی از آن باقی نمیماند. پایان فیلم - که زنی کل یک ارتش را با یک گلوله در لحظهای نمادین میکشد (و شکست را به پیروزی برمیگرداند) فاقد بار شاعرانه است و بیشتر به ژست فرمالیستی زیبای دیگری از یانچو میماند.
کشور تولیدکننده : مجارستان
محصول : مافیلم، استودیو یک
کارگردان : میکلوش یانچو
فیلمنامهنویس : گیولا هرنادی
فیلمبردار : یانوش کنده
آهنگساز(موسیقی متن) : -
هنرپیشگان : لایوش بالاژوویتس، آندراش بالینت، گیونکی بوروش، آندرهآ دراهوتا، یوژف مادوراش، تیبور مولنار و تیبور اوربان.
نوع فیلم : رنگی، ۸۸ دقیقه.
در املاک وسیعی در مجارستان در دهه 1890، گروهی از کارگران مزرعه که اعتصاب کردهاند، منتظر پاسخ به خواستههایشان هستند. وقتی مباشر عصبانی، خرمنهای گندم را آتش میزند، کارگران شورش میکنند و او را میکشند. ارتش دخالت میکند و تیراندازی میشود. صاحب املاک (بالینت) که کُنت پولداری است، سر میرسد و تلاش میکند با کارگران مزرعه به توافق برسد، ولی آنان با شعارهای مارکسیستی جوابش را میدهند و کنت در نتیجه حمله عصبی میمیرد. کشیش محلی در خطابهای کارگران را ضد مسیح اعلام میکند و اعتصابیون کلیسا را آتش میزنند و مراسم خودشان را برپا میکنند. سربازان بیشتری سر میرسند و از کارگران میخواهند که تسلیم شوند. در جشن روز اول ماه مه، همه، - سربازان و کارگران - میرقصند و بعد با علامت یک ترومپت، سربازان روی جمعیت آتش میگشایند. تنها بازمانده زنی است که سلاحی در دست دارد و سربازانی را که بهسوی اسبابشان میروند، یکییکی میکشد.
* پس از دنیای تاریک و نور مشعلها در بره خدا (1970)، سرود سرخ گرچه همچنان دغدغه رنج شکست را دارد، نگاهی دوباره است به چشم اندازهای آفتاب گرفته و رقص و آوازهای رویاروئی (1969). از لحاظ طراحی حرکتها، فیلم یانچو مطمئن و پابرجاست: در بیست و هشت نمای خارجیای که تمام فیلم را تشکیل میدهد، دوربین خلسهآور میان انبوه مردان، زنان، کودکان و اسبها میچرخد در حالی که آنان آئینهای آشنای اتحاد، برهنه شدن در برابر دشمن و رستاخیز اسرارآمیز را اجرا میکنند. درست وقتی که انتظار میرود این ابداعات تکراری شود، یانچو تصاویر غافلگیر کنندهتر و زیباتری میآفریند: مثل اولین بار ظاهر شدن ارتش از دوردست یا نمای دور باشکوه و طولانی رقص سربازان. از سوی دیگر از تکرار مداوم شعارها و پیامهای سیاسی چنین برمیآید که سرود سرخ باید یکی از فاشگوترین آثار سیاسی یانچو باشد، ولی بهرغم توصیف الگوی کلاسیک مقابله میان روستائیان بیدار شده و بهپا خواسته و سنتهای واپس گرای مالکان و کلیسا، محتوا چنان در انتزاع مفرط میزانسن غرق شده است که چیزی از آن باقی نمیماند. پایان فیلم - که زنی کل یک ارتش را با یک گلوله در لحظهای نمادین میکشد (و شکست را به پیروزی برمیگرداند) فاقد بار شاعرانه است و بیشتر به ژست فرمالیستی زیبای دیگری از یانچو میماند.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
روز معلم ایران رهبر انقلاب معلمان نیکا شاکرمی شهید مطهری مجلس شورای اسلامی بابک زنجانی مجلس دولت سیزدهم حجاب شورای نگهبان
تهران هواشناسی شهرداری تهران سیل پلیس علیرضا زاکانی قوه قضاییه آموزش و پرورش بارش باران سلامت سازمان هواشناسی دستگیری
خودرو قیمت دلار قیمت خودرو دلار بانک مرکزی دولت ایران خودرو قیمت طلا سایپا بازار خودرو کارگران تورم
فضای مجازی تلویزیون رادیو سریال سینما عفاف و حجاب سینمای ایران دفاع مقدس موسیقی تئاتر فیلم نون خ
دانشگاه علوم پزشکی مکزیک
رژیم صهیونیستی غزه اسرائیل فلسطین آمریکا جنگ غزه روسیه نوار غزه چین حماس عربستان اوکراین
استقلال فوتبال پرسپولیس تراکتور رئال مادرید بایرن مونیخ سپاهان باشگاه استقلال لیگ قهرمانان اروپا لیگ برتر بازی باشگاه پرسپولیس
همراه اول وزیر ارتباطات دبی پهپاد تبلیغات اپل ناسا نخبگان گوگل ماه
کبد چرب میوه دیابت کاهش وزن بیماری قلبی مسمومیت داروخانه خواب ویتامین قهوه