تقدیم به وارثان روح الله ‏

بسم رب الشهدا
سلام و صلوات خدا بر همه بسیجیان، از آدم تا خاتم، و از خاتم تا ختم عالم، سلام و ‏درود حق بر لشکریان مخلص خدا، جان برکفان میدان‌های عشق و ایثار و شیردلان ‏بیشه چشم بیدار، سلام بر بسیجیان، عاشقان الله، شیفتگان ابا عبدالله، وارثان‏روح الله، درود بر بسیجیان، مستضعفان زمین و مغضوبین مستکبرین، آن پیشتازان ‏خطه سبز عشق، آن سربداران سرزمین سرخ شهادت، آن فاتحان قله های رفیع ‏کرامت و آن خط شکنان خطه منیع شهادت؛ عاشقانی که ترانه شب شان آیات سبز ‏قرآن و سربازانی که سرود صبحگاهشان زیارت سرخ عاشوراست!‏
عارفانی که هر شب از اقیانوس بیکران قرآن و عترت وضو می سازند و تا پگاه در ‏وادی اشتیاق گرم می تازند و چون سپاه خستگی بر آنها هجوم آورد، با الماس آب دیده ‏بر آن می شورند و چون لشکر خواب بر آنان حمله ور شود دست هایشان را بالین و ‏بسترشان را خاک قرار می دهند، آنچه خوشگذران‌ها به خود سخت و ناهموار دارند ‏بر خود نرم و هنجار ساخته اند و به آنچه جاهلان از آن در وحشت و اضطراب هستند ‏انس و الفت گرفته اند و اگر نبود اجلی که خداوند بر ایشان مقرر کرده، چشم بر هم ‏زدنی از شوق ثواب و بیم عذاب جان در کالبدشان قرار نمی گرفت؛.
آری آنان تنها با ‏بدن خاکی خود همنشین اهل دنیا هستند، در حالی که شاهباز تیزبال روحشان بر ‏ستیغ بلند کوهسار بی فریاد عشق و معرفت و در اوج آسمان رفیع و لایتناهای لاهوت ‏در پرواز است!‏
سلام بر همه بسیجیانی که بوی سرخ شهدا در پیرهن دارند و عطر داغ کربلا از ‏گریبان آنان می وزد؛ شاهدانی که نور شکوه حسین (ع) در پیشانی بلندشان می ‏درخشد، آنان که رمز شبشان نام حیدر است و قوت دلشان یاد دلبر! ظفرمندانی که ‏قفل دل هایشان را با یاد فاطمه (س) گشوده اند و دژهای مستحکم دشمن را با نام ‏زهرا (س) شکسته اند!‏
اسم اعظم الله و نام مقدس «یا زهرا (س)» و جمله معطر «یا مهدی ادرکنی»، بر پیشانی ‏بندهای سبز و سرخشان نگاشته و یاد آل فاطمه (س) بر دل هایشان حک شده ‏است!‏
سرزمین چشمشان مملو از گل و گیاه و آب و نور است و آسمان دلشان لبریز از پرنده ‏های حضور، از نسیم صبح تنفس اوست که باغ های گل محمدی می شکوفند و از ‏گرمی خون اوست که تنور لاله‌ها افروخته شده! از صدای پای اوست که کاخ ‏دژخیمان می لرزد! و از رعد تفنگ اوست که صخره‌ها فرو می ریزد، از هیمنه اوست ‏که زهره پلنگان خونخوار پاره می شود!‏ و از شعشعه پرتو اوست که خفاشان روی به هزیمت می گذارند! اوست که در ‏هنگامه نبرد چون به شیپور جنگ دمیده می شود. ‏
نخستین گردی است که به میدان های نبرد می شتابد و اولین پلی است که کاسه سر ‏را در معرکه آتش و خون به خدا می سپارد و تا رسیدن به «احدی الحسنین» یعنی ‏‏«پیروزی یا شهادت» از پای نمی نشیند!‏
آنان که در زمان صلح، هنوز در التهاب شب‌های حماسه می سوزند و در عرصه جهاد ‏نفس فاتحانه جولان می دهند و هیچگاه گرد حماسه و ایثار میدان های جبهه و جهاد را از ‏جامه اخلاص رزم نتکانیده و در انتظار پیروزی نهایی و فوز عظیم شهادت در رزمی بی ‏امان علیه هر چه کفر و نفاق لحظه شماری می کنند! نرگس آفتابشان همیشه ‏نگران دشت‌های شقایق است و گل آفتاب گردانشان روی از آفتاب عشق بر نمی ‏گرداند! ‏
همواره چشم به راه سپیده دارند تا آن تک سوار سبز مهدی دین پناه (عج) از راه ‏در رسد تا در رکاب حضرتش سبز شوند و زمین را به نور پروردگارش روشن ‏سازند.

منبع : شبکه خبر دانشجو