مردان خیابانی

تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که به میزان مدت زمان حضور زنان و دختران در سطح خیابان‌ها، هر یک از آنها یک تا ۲۰ بار از سوی مردان خیابانی با مزاحمت‌های کلامی و فیزیکی مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند.مردان خیابانی نیز در زمره دیگر فجایعی قلمداد می‌شوند که طی سال‌های اخیر به‌عنوان ”آتشی زیر خاکستر“ بسیاری از خانواده‌ها را به کام نابودی کشانده‌اند.حضور مردان خیابانی در مکان‌های مختلف مانند شرکت‌های خصوصی خیابان‌ها، سینماها، پارک‌ها، پیاده‌روها و مراکز تفریحی، زنان را نسبت به جامعه و دیگر مردان بدبین کرده است.این در حالی است که گاهی در برابر تهدیدات آنان قادر به انجام هیچ واکنشی نیستند.دکتر مصطفی اقلیما، رئیس انجمن مددکاران ایران در این‌باره می‌گوید: با طرح هر بحثی در خصوص فحشا، اذهان عمومی در جامعه متوجه زنان می‌شود، در حالی‌که طبق قوانین بازار اگر تقاضائی وجود نداشته باشد، عرضه نیز کاهش یافته و در نهایت حذف می‌شود. این در حالی است که طبق آمارهای اخیر با افزایش چشمگیر این نوع آسیب‌های اجتماعی در جامعه مواجه هستیم.مصطفی اقلیما، سن بروز رفتارهای خطرناک جنسی را در مردان سنین ۲۷ تا ۵۵ سال عنوان می‌کند و علت عمده این مسئله را توانائی مالی و همچنین برخورداری از امکانات رفاهی آنها بر می‌شمارد.وی در ادامه می‌افزاید: جوانان پائین‌تر از این سنین به‌دلیل عدم دسترسی به این‌گونه امکانات کمتر جزء این گروه قرار می‌گیرند. بنابراین میزان مردان خیابانی در سنین بالا بسیار بیشتر از دیگر سنین دیده می‌شود.اقلیما علت اصلی پدیده مردان خیابانی را ارضای نیازجنسی و تنوع‌طلبی آنان عنوان کرده و ادامه می‌دهد: این امر به ناهنجاری‌های روحی و جسمی مردان خیابانی تبدیل شده که حتی گاهی به‌صورت تجاوز به دختران و پسران خردسال نیز نمایان می‌شود.به گفته اقلیما، وجود بسترهای اجتماعی سبب ظهور پدیده مردان خیابانی شده است و از سوی دیگر افزایش سن ازدواج نیز از عوامل دخیل در این امر است.همچنین بالارفتن سن ازدواج در دختران به ۳۰ سال و پسران به ۳۶ سال از عوامل غیرقابل انکار وجود مردان خیابانی است.دکتر اقلیما، با بیان اینکه آسیب‌شناسان اجتماعی نیز بر این امر اذعان دارند که تعداد مردان خیابانی نسبت به زنان خیابانی بیشتر است، می‌افزاید: مردان خیابانی به‌صورت پنهان و به شیوه‌های مختلف اجتماعی و همچنین در مشاغل گوناگون به یافتن سوژه‌های خویش می‌پردازند و حتی چت (chat) یا همان ارتباط‌های اینترنتی را وسیله‌ای برای جذب زنان خیابانی و طعمه دام‌های خویش قرار می‌دهند.یک آسیب‌شناس اجتماعی نیز معتقد است:از دیگر موارد آشکار فعالیت مردان خیابانی وجود برخی مؤسسات خصوصی است که به مرکز آسیب‌های اجتماعی و پاتوق‌های رواج فساد و فحشا مبدل شده‌اند. آنها با درج آگهی‌های رنگارنگ به جذب افراد مبادرت می‌ورزند و پرشگاه هولناک سقوط اخلاقی را در مقابل آنها می‌گشاید.دکتر مجید ابهری می‌افزاید: این میدان تقاضا است که عرضه را ایجاد می‌کند بنابراین اگر دختران فراری رشد ۱۵ درصد در سال را دارند باید علت آنها را در مردان خیابانی جست‌وجو کرد. افرادی که در لباس‌ها و شکل‌های مختلف باعث فریب دختران و زنان می‌شوند و زمینه سقوط اخلاقی چندین نسل را می‌توانند فراهم کنند. باندهای مختلفی در این میان کشف شده‌اند و هر روز هم بر تعداد آنها افزوده می‌شود. حتی فریب دختران، آزار جنسی و قتل و جنایت علیه زنان خیابانی، دایر کردن خانه فساد همگی از علل عدم برخورد مناسب قضائی با عاملان این مفاسد محسوب می‌شود.دکتر ابهری معتقد است: اگر مردان خیابانی دستگیر شوند و با آنها مقابله قاطعی شود، قطعاً زن خیابانی نخواهیم داشت. بالا رفتن سن ازدواج، افزایش روافزون موانع ازدواج مانند تورم و افزایش هزینه‌های جاری چون اجاره مسکن، بیکاری، همچنین عدم توجه والدین به فرزندان نیز از عوامل عمده بروز رفتارهای نابهنجار محسوب می‌شوند.دکتر غنچه راهب، روانشناس در مورد مردان خیابانی می‌گوید: مردان خیابانی به کسانی اطلاق می‌شود که بیشترین وقت خود را در خیابان سپری می‌کنند. این افراد خیابان را منبع کسب درآمد تلقی می‌کنند یا به‌عبارت دیگر خیابان را به‌عنوان منبعی جهت برآورده کردن نیازهای عاطفی ـ روانی و جنسی خود می‌دانند.دکتر راهب در ادامه می‌افزاید: این افراد کسانی هستند که به نوعی از خانواده، خود طرد شده یا خانواده آنها از بافت منسجم و ساختار به‌هنجار برخوردار نیستند و از سوی دیگر این افراد به‌گونه‌ای برای ارضای نیازهای خود به محیطی غیر از خانه و خانواده متوسل می‌شوند.وی در ادامه بیان می‌کند: درصدی دیگر از این گروه افرادی غیربومی و مهاجر هستند که در نقاط حاشیه‌نشین شهر ساکنند و امکان فراری بودن و ولگرد بودن آنها زیاد است.دکتر راهب اظهار می‌کند:مردان خیابانی غالباً از لحاظ روانشناسی اجتماعی، آسیب‌دیده و آسیب‌رسان هستند. این امر به‌دلیل آن است که این افراد از لحاظ روانی در خانه و خانواده ارضا نشده‌اند یا در مواردی خود آنان قربانی خشونت‌های خانوادگی از نظر جنسی و جسمی بوده و در این حالت دچار سرخوردگی اجتماعی می‌شوند. از این‌رو آنان به‌ دنبال حس انتقام‌جوئی از جامعه هستند. در مواردی هم به‌دلیل عدم وجدان اخلاقی، این افراد فاقد احساس گناه از عملکرد خود هستند، پس به همین خاطر هم می‌توانند به عوامل مخرب اجتماعی و برهم‌زننده نظم و امنیت محسوب شوند.دکتر راهب در پایان می‌گوید: تعداد مردان خیابانی بیشتر از تعداد زنان خیابانی است و اگر زنان خیابانی به‌دلیل فقر اقتصادی دست به روسپیگری و اعمال جنسی می‌زنند، مردان خیابانی صرفاً برای ارضای نیازهای جنسی دست به این اعمال می‌زنند و در بسیاری از موارد، امنیت اجتماعی ـ روانی جامعه و افرادی را که در جامعه شهری برای رفع امور زندگی تردد می‌کنند، بر هم می‌زنند.
دکتر ناصر قاسم‌زاده، روانشناس در این‌باره معتقد است: هر فردی در طی فرآیند رشد از الگوهائی برای شکل‌گیری شخصیت خود در تمامی ابعاد شخصیت بهره می‌جوید. از سوی دیگر خانواده مهمترین الگوهای تأثیرگذار در شخصیت افراد است. خانواده ناسالم خانواده‌ای است که در آن والدین نقش خود را به‌خوبی ایفا نکرده و شرایط نامتناسب محیطی را برای رشد فرزندانشان فراهم می‌کنند.دکتر قاسم‌زاده در ادامه می‌افزاید: افرادی‌که در طول دوران کودکی خود مورد سوءاستفاده جنسی قرار گرفته‌اند یا دچار بلوغ زودرس شده‌اند به‌دلیل عدم مراقبت‌های صحیح از سوی والدین یا در ارتباط با گروه همسالان بیمار، از نظر شخصیتی همگی دچار رشد غلط اخلاقی شده‌اند.این در حالی است که با به‌وجود آمدن این شرایط نامطلوب فرد دچار اختلالات جنسی و شخصیتی شده و علائم بیماری او در سطح جامعه نمایان می‌شود.دکتر قاسم‌زاده در ادامه می‌گوید: به‌نظر می‌رسد که یک دوره رشد عاطفی ـ روانی و شخصیتی ناسالم زمینه را برای به‌وجود آوردن این معضل آماده ساخته و این فرد بیمار خود الگوئی برای گروه دیگری از جوانان که استعداد ابتلای به این نوع اختلالات را دارند، خواهد شد.وی در پایان می‌افزاید: برای درمان این معضل بایستی این افراد از خدمات خاص درمان‌های روانشناختی به‌صورت فردی و گروهی بهره‌مند شوند.
طیبه براتی

منبع : روزنامه اعتماد