بقعه پیراحمد زهرنوش ، ابهر

بقعه پیراحمد زهرنوش معروف به «پیر» كه در قسمت جنوبی شهرستان ابهر و در انتهای خیابان 17 شهریور قرار دارد، یكی از آثار ارزشمند تاریخی و زیارتی این شهر می‌باشد و از آثار دوره ایلخانی (قرن هشتم) است.
ساختمان بنا از آچر چهارگوش مربع‌شكل ساخته شده و گنبد كوتاه آن نیز آجری است و بر روی قاعده‌ای كثیرالاضلاع قرار دارد. این بنا در سال 1365 تعمیر شده است.
بقعه پیر متعلق به «مولانا قطب‌الدین احمد ابهری» (500-577 هـ.ق) ملقب به «پیراحمد» و معروف به «زهرنوش» است كه از صوفیان مشهور بوده است و مریدان خود را در این محل ارشاد می‌كرده است. بنا به روایتی، پیراحمد زهرنوش، زهر را چون شربت می‌نوشید و پیش از نوشیدن، سماع مردانه‌ای به راه می‌انداخت و ابهر را از فریاد عشق و شور پر می‌كرد و وقتی كه شور بالا می‌گرفت، دیگر هیچ چیز در او كارگر نبود.