شیخ عبدالکریم حایری یزدی

جنسیت: مرد
نام پدر: محمدجعفر مهرجردی
تولد و وفات: (۱۲۷۶ -۱۳۵۵) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: مجتهد ، مرجع و بنیانگذار حوزه علمیه قم
حایری در قریه مهرجرد / میجرد میبد ، از توابع اردکان یزد متولد شد. پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در زادگاه خود ، نزد مجدالعلماء اردکانی و آقاسیدیحیی مجتهد یزدی به ‌‌عراق رفت و از محضر سیدمحمد طباطبایی فشارکی و آیت‌‌الله شیرازی درس آموخت و در نجف از محضر ملامحمدکاظم خراسانی و آیت‌‌الله یزدی بهره برد و به‌‌ درجۀ اجتهاد نائل آمد ، سپس به‌‌ایران بازگشت و در اراک حوزۀ علمیه دایر کرد و به تدریس مشغول شد. سپس به‌‌علت عدم تمایل در درگیری‌های سیاسی زمان مشروطیت ، چندسالی به ‌‌نجف و کربلا رفت و به ‌‌تدریس پرداخت. در سال ۱۳۳۱ق به‌‌ دعوت حاج سیداسماعیل اراکی به‌‌ اراک رفت و به‌‌ تدریس علوم دینی ، فقه و اصول پرداخت. حایری بعد از پنج سال به ‌‌قصد زیارت به‌‌مشهد رفت و در راه بازگشت در قم توقف کوتاهی کرد و علماء شهر با ایشان ملاقات کردند. بنابه اصرار و دعوت علماء آن‌‌شهر در آنجا اقامت کرد و حوزۀ علمیه قم را بنیان گذارد. امام‌‌خمینی ، آیت‌‌الله گلپایگانی ، آیت‌‌الله مرعشی نجفی ، آیت‌‌الله اراکی و آیت‌‌الله شریعتمداری از شاگردان وی بودند. او در قم درگذشت و در جوار حرم حضرت معصومه دفن شد. از جملۀ تأسیسات و آثار خیریهٔ او: "بیمارستان قم"؛ "قبرستان تازه و غسالخانۀ شهر قم" و "احداث کتابخانه مدرسۀ فیضیه" و "تأسیس قلعۀ مبارک‌‌آباد و سدّ رودخانۀ قم". آثار علمی او عبارتند از:"تقریرات"؛ "دررالفوائد فی‌‌الاصول" یا "دررالاصول"؛ "کتاب‌‌الرضا(ع)"؛ "کتاب‌‌الصلوهٔ"؛ "کتاب‌‌المواریث"؛ "کتاب‌‌النکاح"؛ "حاشیهٔ انیس‌‌التجار"؛ "حاشیهٔ عروهٔ‌‌الوثقی"؛ "ذخیرهٔ‌‌المعاد"؛ "مناسک ححگ؛ "وسیلهٔ‌‌النجاهٔ"؛ "منتخب‌‌الرسائل" ، شامل فتاوی فقهی ایشان.

منبع : مطالب ارسالی