زیر ذره‌بین کارشناسان

▪ می‌خواهم عضلات بالاسینه و خط سینه (داخل سینه) بسازم. آیا باید حرکت پرس بالاسینه و کراس اور را اجرا کنم؟
ـ بله. البته به‌علاوهٔ پرس سینه روی میز صاف. پرس زیر سینه و قفسه سینه.
هدف از گفتن موارد قبلی بدین معنا نیست که هریک از حرکات فوق به بخش به‌خصوصی از عضله پکتورال سینه فشار وارد می‌سازند. چون در واقع این‌طور نیست و به منظور دست‌یابی به یک عضله سینه کاملاً توسعه‌یافته و رسیدن به حداکثر قابلیت ژنتیکی به تنوع حرکتی نیاز می‌باشد.
یک اشتباه رایجی که اکثریت مرتکب می‌شوند این است که دچار سندرم (عارضه) حس کردن می‌شوند. تفکر این افراد بر این است که چون در حین اجرای یک حرکت در یک بخش به‌خصوصی از عضله احساس سوزش عضلانی می‌کنند، پس آن حرکت دقیقاً دارد آن بخش را مورد هدف قرار می‌دهد. این شرایط در برخی از حرکات هم‌چون حرکات مربوط به عضله دلتوئید (سرشانه) که دارای چند سر بوده و هر کدام از سرهای عضله دارای تاندون‌های متصل‌کننده مختلف هستند سنخیت دارد.
عضله پکتورال سینه عضله‌ای است که به وسیله یک تاندون متصل‌کننده به هومورس (بازو) است که از قفسه سینه به سمت بالای بازو کشیده است. با این تفاسیر عضله پکتورال سینه یک عضله تنها است و عضله به‌صورت کلی و نه به‌صورت بخشی رشد می‌کنند.
به این مسئله به این شکل نگاه کنید، اگر قادر به رشد دادن یک بخش مشخص از عضله به‌صورت مجزا بودید پس به احتمال زیاد می‌توانید هر شکلی را که می‌خواهید به آن بدهید.
ولی همان‌طور که همگی می‌دانیم ما توانائی شکل دادن به یک عضله را نداریم و شکل عضلات از پیش و به‌صورت ژنتیکی برای ما مشخص شده است. به‌رغم تمامی موارد فوق باز بسیار حائز اهمیت است که از زوایای مختلف عضله پکتورال سینه و یا هر عضله دیگری را تحت فشار قرار داد.
البته نه به خاطر این‌که باعث رشد یک بخش به‌خصوص می‌شود بلکه استفاده از زوایای مختلف برای تمرین عضله یک امر لازم و ضروری برای حداکثر تحریک عضلانی و تداوم رشد و توسعه عضلانی به حساب می‌آید.

منبع : مجله دانش ورزش