مسجد جامع بابل ، بابل

بنای مسجد جامع بابل مربوط به 160 هـ.ق است كه گویا به دست مازیار بن قارن بنا شده است. این مسجد بارها و به ویژه در دوره صفوی بازسازی شده و در دوران فتحعلی‌شاه قاجار در سال 1225 هـ.ق به مباشرت میرزا محمد شفیع صدراعظم و توسط محمدحسین - متولی بنا - مجدداً بازسازی شده است. بنای كنونی مسجد باقی مانده آثار دوره قاجاریه و تعمیرات و مرمت‌هایی است كه بعدها صورت گرفته است.
مسجد دارای دو سر‌در ورودی شرقی و غربی است كه بالای سر‌در غربی آیات و عباراتی بر خشت‌های كاشی به تاریخ 1230 هـ.ق نوشته‌اند. صحن مسجد به صورت شرقی - غربی قرار گرفته و در اطراف آن،‌ ایوان و شبستان‌هایی است. در غرب شبستان، محراب قدیمی و در ضلع جنوبی آن، دو محراب كاشی‌‌كاری جدید قرار دارد. محراب قدیمی، نیمه خراب است و خشت كاشی‌های آن به هم ریخته است. بر متن و اطراف محراب، كتیبه‌هایی كاشی‌كاری و گچ‌بری شده است. اشعاری از فتحعلی خان صبا به تاریخ 1227 هـ.ق، در پاكار طاق ایوان دیده می‌شود.