ریو لوبو - Rio Lobo

سال تولید : ۱۹۷۰
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : هوارد هاکس
کارگردان : هاکس
فیلمنامه‌نویس : لی براکت و برتن وول، برمبنای داستانی نوشته وول
فیلمبردار : ویلیام کلوتیر
آهنگساز(موسیقی متن) : جری گُلداسمیت
هنرپیشگان : جان وین، خورخه ریوِرو، جنیفر اونیل، جک ایلم، ویکتور فرنچ، سوزانا دوزامانتس، کریس میچم، مایک هنری، دیوید هادلستن، بیل ویلیامز و ادوارد فاکنر.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۴ دقیقه.


در انتهای جنگ‌های داخلی آمریکا، گروهی از سربازان جنوبی به سرکردگی «سروان پی‌یر کوردونا» (ریوِرو) و هم‌راهش، «توسکارورا» (میچم)، محموله‌ای از طلا را از قطار شمالی‌ها می‌دزدند و «سرهنگ کورد مک‌نالی» (وین) را نیز گروگان می‌گیرند. اما او با زرنگی، آن دو را گول می‌زند و طلاها را پس می‌گیرد. پس از جنگ و در ملاقاتی دوباره، «مک‌نالی» از «کوردونا» نام خائنانی از میان شمالی‌ها را که جای محموله طلا را لو داده بودند می‌خواهد، اما او اظهار بی‌اطلاعی می‌کند، چندی بعد «مک‌نالی» برای کمک به زن جوانی به‌نام «شاستا» (اونیل) که شریکش در نزدیکی ریو لوبو به دست معاون کلانتر محل کشته شده، به شهر کوچکی در تکزاس می‌رود. در آن جا، «کوردونا» را می‌بیند و این دو دشمن دیرینه با هم هم‌راه می‌شوند و به ریو لوبو می‌روند. سپس، در می‌یابند که مردی به نام «کِچام» (فرنچ) و «هندریکس» (هنری)، کلانتر شهر، همه زمین‌های مردم را تصاحب کرده‌اند، به‌جزء زمین «فیلیپس» (ایلم)، پدربزرگ «توسکارورا». «هندریکس»، «توسکارورا» را دستگیر می‌کند، «مک‌نالی»، «کوردونا» و «فیلیپس» نیز در عوض «کچام» را گروگان می‌گیرند و او را وادار به بازگرداندن زمین‌ها به مردم و آزادی «توسکارورا» می‌کنند. «کوردونا» برای آوردن کمک به نزدیک‌ترین قرارگاه ارتش می‌رود، اما افراد «هندریکس» دستگیرش می‌کنند. «هندریکس» تقاضای معاوضه «کچام» به‌جای «کوردونا» را می‌کند اما وقتی می‌فهمد که او زمین‌ها را به مردم بازگردانده، در اوج عصبانیت، درگیری بزرگی راه می‌اندازد و در نهایت خودش به‌دست محبوبه سابقش کشته می‌شود. در این جا «مک‌نالی» و گروهش پیروز از میدان به‌در می‌آیند.
* شاید ریولوبو نقطه پایان درخشانی بر کارنامه باشکوه و خیره کننده هاکس نباشد، اما این اثر متوسط از لحظاتی عمیقاً هاکس‌ی و ریو براووئی (1959) برخوردار است که هنوز در بهترین آثار بسیاری از کارگردانان معاصر یافت نمی‌شود. بازیگران نقش دوم در برابر وین مثل لی‌لی‌پوتی‌ها در برابر «گالیور» جلوه می‌کنند و همین امر یک دستی فیلم را برهم زده است. گفت‌وگوهای پُر از طنّازی و ایجاز از نوع هاکس‌ی در اینجا نیز مثل زدنی‌اند. عنوان‌بندی درخشان فیلم نیز به یاد ماندنی است.