دوشنبه, ۲۶ شهریور, ۱۴۰۳ / 16 September, 2024
مجله ویستا
راشهای دارویی Drug-induced rashes
انواع متفاوت زیادی از راش هستند كه در بعضی افراد در طی یا بعد از درمان با داروهای خاص ایجاد میشوند.
سن، جنس، ژنتیك و نحوه زندگی: عوامل خطر مهمی محسوب نمیشوند.
راشها یك عارضه شایع درمان دارویی هستند. این واكنش در نتیجه یك پاسخ آلرژیك به دارو یا مواد حاصل از شكسته شدن دارو در بدن به وجود میآیند.
واكنشهای دارویی میتوانند تقریباً هر نوع راش، از جمله بعضی از اشكالی كه سایر اختلالات مثل لیكن پلان یا ارتیم مولتی فرم را تقلید میكنند، به وجود آورند.
با این وجود، اكثر راشهای دارویی به صورت نواحی برجسته پوستی كه به طور گستردهای در سطح بدن انتشار مییابند، ظاهر میشوند. راشهای دارویی ممكن است با خارش شدیدی همراه باشند. بعضی اوقات حتی زمانیكه یك راش خفیف است، احتمال دارد اثرات شدیدتر دیگری مثل خس خس سینه و شوك قلبی عروقی وجود داشته باشد. گاهی افراد مبتلا به واكنشهای شدید، نیازمند درمان در بیمارستان هستند.
داروهایی كه اغلب ایجاد راش میكنند، آنتی بیوتیكهایی مثل پنیسیلین هستند، اما تقریباً هر درمان دارویی در صورت حساس بودن فرد نسبت به آنها، قادر به ایجاد یك واكنش آلرژیك است. راشهای دارویی معمولاً در عرض چند روز اول شروع درمان به وجود میآیند، اما میتوانند پس از اینكه دوره درمان پایان یافت،
ایجاد شوند.
حساسیت پس از حداقل یك بار برخورد قبلی با دارو، به وجود میآید. اینكه مردم دارویی را برای اولین بار بدون ایجاد هیچ واكنشی مصرف كنند و سپس در دورههای بعدی درمان با آن دارو راش ایجاد شود، امری شایع است
كارهایی كه باید انجام شوند:
در صورت ایجاد راش در زمان مصرف یك دارو، باید قبل از استفاده دوز بعدی با پزشك خود مشورت كنید. پزشك ممكن است درمان را متوقف كرده یا داروی دیگری تجویز نماید.
اگر داروهای متعددی مصرف میكردهاید و یكی از آنها میتوانسته باعث راش شود، باید درباره همه داروهایی كه اخیراً استفاده كردهاید به پزشكتان اطلاع دهید، از جمله، درمانهای دارویی بدون نسخه، داروهای تجویز شده در بیمارستان و داروهایی كه توسط پزشك دیگری داده شده است. همچنین باید پزشكتان را از مصرف احتمالی داروهای هیجانبخش آگاه سازید.
اكثر راشهای دارویی با قطع مصرف دارو ناپدید میشوند. با این وجود، علایم ممكن است برای چندین هفته پس از آن ادامه یابند. اگر خارش مشكل اصلی باشد، پزشك ممكن است كاربرد یك كورتیكواستروئید موضعی یا یك آنتی هیستامین خوراكی را توصیه كند، هر دو نوع دارو به صورت بدون نسخه و نسخهای موجودند. به محض آگاهی از اینكه به دارویی حساسیت دارید، باید هر پزشكی را كه قصد درمان شما را در آینده دارد، از این موضوع آگاه كنید. در صورتیكه به یك داروی خاص حساسیت شدید داشتهاید باید یك علامت اخطار طبی بپوشید.
سن، جنس، ژنتیك و نحوه زندگی: عوامل خطر مهمی محسوب نمیشوند.
راشها یك عارضه شایع درمان دارویی هستند. این واكنش در نتیجه یك پاسخ آلرژیك به دارو یا مواد حاصل از شكسته شدن دارو در بدن به وجود میآیند.
واكنشهای دارویی میتوانند تقریباً هر نوع راش، از جمله بعضی از اشكالی كه سایر اختلالات مثل لیكن پلان یا ارتیم مولتی فرم را تقلید میكنند، به وجود آورند.
با این وجود، اكثر راشهای دارویی به صورت نواحی برجسته پوستی كه به طور گستردهای در سطح بدن انتشار مییابند، ظاهر میشوند. راشهای دارویی ممكن است با خارش شدیدی همراه باشند. بعضی اوقات حتی زمانیكه یك راش خفیف است، احتمال دارد اثرات شدیدتر دیگری مثل خس خس سینه و شوك قلبی عروقی وجود داشته باشد. گاهی افراد مبتلا به واكنشهای شدید، نیازمند درمان در بیمارستان هستند.
داروهایی كه اغلب ایجاد راش میكنند، آنتی بیوتیكهایی مثل پنیسیلین هستند، اما تقریباً هر درمان دارویی در صورت حساس بودن فرد نسبت به آنها، قادر به ایجاد یك واكنش آلرژیك است. راشهای دارویی معمولاً در عرض چند روز اول شروع درمان به وجود میآیند، اما میتوانند پس از اینكه دوره درمان پایان یافت،
ایجاد شوند.
حساسیت پس از حداقل یك بار برخورد قبلی با دارو، به وجود میآید. اینكه مردم دارویی را برای اولین بار بدون ایجاد هیچ واكنشی مصرف كنند و سپس در دورههای بعدی درمان با آن دارو راش ایجاد شود، امری شایع است
كارهایی كه باید انجام شوند:
در صورت ایجاد راش در زمان مصرف یك دارو، باید قبل از استفاده دوز بعدی با پزشك خود مشورت كنید. پزشك ممكن است درمان را متوقف كرده یا داروی دیگری تجویز نماید.
اگر داروهای متعددی مصرف میكردهاید و یكی از آنها میتوانسته باعث راش شود، باید درباره همه داروهایی كه اخیراً استفاده كردهاید به پزشكتان اطلاع دهید، از جمله، درمانهای دارویی بدون نسخه، داروهای تجویز شده در بیمارستان و داروهایی كه توسط پزشك دیگری داده شده است. همچنین باید پزشكتان را از مصرف احتمالی داروهای هیجانبخش آگاه سازید.
اكثر راشهای دارویی با قطع مصرف دارو ناپدید میشوند. با این وجود، علایم ممكن است برای چندین هفته پس از آن ادامه یابند. اگر خارش مشكل اصلی باشد، پزشك ممكن است كاربرد یك كورتیكواستروئید موضعی یا یك آنتی هیستامین خوراكی را توصیه كند، هر دو نوع دارو به صورت بدون نسخه و نسخهای موجودند. به محض آگاهی از اینكه به دارویی حساسیت دارید، باید هر پزشكی را كه قصد درمان شما را در آینده دارد، از این موضوع آگاه كنید. در صورتیكه به یك داروی خاص حساسیت شدید داشتهاید باید یك علامت اخطار طبی بپوشید.
منبع : پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران
وایرال شده در شبکههای اجتماعی
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست