هیلاری کلینتون، در تیررس دموکرات‌های مخالف نامزدی‌اش

هفته‌نامه‌ی اکونومیست در گزارشی درخصوص انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ آمریکا و مقایسه‌ی وضعیت بوش و هیلاری کلینتون، سناتوردموکرات سنا از نیویورک آورده است: میان جایگاه همسر بیل کلینتون، رییس جمهور آمریکا طی سال‌های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۱ در آوردگاه سیاسی حال حاضر این کشور با آنچه پرزیدنت جورج بوش هشت سال پیش دراختیار داشت وجهه تشابهات خیره‌کننده‌ی بسیاری وجود دارد.
خانم کلینتون طیف گسترده‌ای از امتیازاتی که بوش (فرماندارسابق تگزاس) در آن مقطع زمانی برخوردار بود، از بحث جنگ درافغانستان وعراق گرفته تا حمایت‌ها از سوی جناح‌های مختلف حزبی را اکنون از آن خود دارد.
با این وصف چه کسی جز کلینتون می‌تواند ادعا کند که بر بخشی از اتحادیه‌های کارگری و شورای رهبری دموکرات‌ها تسلط دارد؟ حال اگر به لایه‌های این شباهت ظاهری نگاهی ژرف بیندازیم درخواهیم یافت که چنین وجوه تشابهی در حقیقت اختلافات شبهه ‌برانگیزی را از انظار پنهان داشته است، اختلافاتی که راهگشا وکمک حال "پروژه‌ی احیای" وی نخواهد بود. درابتدا می توان از بارزترین تشابه یعنی کشش وتمایلات نوپای هیلاری کلینتون به میانه‌گرایی آغاز کرد.
سناتور دموکرات وجوان ایالت نیویورک دقیقا همان استراتژی فرماندار سابق تگزاس را سرلوحه‌ی فعالیت خود قرارداده است مبنی بر اینکه با بهره‌گیری از شهرت خود تلاش می‌کند تا به جای اقناع خواست عده‌ی خاصی از اعضای حزب دموکرات در انتخابات مقدماتی، از همان ابتدا به عنوان فردی میانه رو به ایفای نقش بپردازد؛ درست مانند بوش که به عنوان کاندیدای جمهوری‌خواه در نقش محافظه‌کاری وحدت طلب و نه تفرقه‌افکن ظاهر شد.»
اکونومیست می‌نویسد: «هیلاری کلینتون یکی ازحامیان سرسخت جنگ آمریکا در عراق به شمار می‌آید بطوریکه خواستار اعزام ۸۰ هزار نیروی کمکی به این کشور جنگ زده شده است. وی به عنوان یکی از اعضای کمیته‌ی نیروهای مسلح سنای آمریکا به قدری فعالیت می‌کند که حتی پنتاگون از او برای عضویت در یک هیات ویژه‌ی بازنگری تدابیرجنگی دعوت به عمل آورده است. خانم کلینتون در دیگر مباحث اجتماعی به عنوان مثال بازی‌های خشن کامپیوتری را تقبیح کرده و نیز آزادی سقط جنین را انتخابی فاجعه‌آمیز خوانده است. وی در عین حال با نیوتون گینگریچ و ریک سانتروم، جمهوری‌خواهانی که یک بار او را "فرزند شیطان" خواندند، همکاری نمی‌کند. نشریه‌ی نشنال ژورنال در رده‌ بندی جدید خود کلینتون را یکی از هفت سناتور دموکراتی معرفی کرده که دارای محافظه‌کارانه‌ترین دیدگاه‌ها در خصوص سیاست خارجی آمریکا هستند. سناتور دموکرات ایالت نیویورک در مسیر پیش رو باید بیش از بوش با انواع و اقسام مشکلات دست و پنجه نرم کند، استراتژی وی بر مبنای این فرض استوار بود که جناح چپ را چون مومی در دست خود داشته مضاف بر اینکه به عنوان نمادی از مکتب فمینیسم و قربانی توطئه‌های جناح راست سرمایه‌ی سیاسی کافی جهت گام نهادن در مسیر اعتدال‌گرایی آن هم با مصونیت کامل را در اختیار دارد اما دو نکته این فرض را ناکام گذاشته است. یکی جارو جنجال‌ ها بر سر جنگ در عراق و دیگری ظهور فعالان اینترنتی.
در مورد نخست باید گفت که بسیاری از فعالان حزب دموکرات جنگ درعراق را پلید ونفرت‌انگیز می‌دانند، اقدامی تجاوز کارانه که با دروغ توجیه و با حرص و آزمندی به پیش رانده می‌شود،‌ این احساس آنچنان بر افکار دموکرات‌ها مستولی شده که دیگر نمی‌توانند هیچ یک ازحامیان جنگ حتی یک لیبرال را تحمل کنند. در باب دومین نکته یعنی ظهور فعالان سیاسی در شبکه‌های اینترنتی این گونه می‌توان تعبیر کرد که شاید هیلاری کلینتون از حمایت گروه‌های سنتی فمینیست و اتحادیه‌های کارگری برخوردار باشد اما از سوی دیگر فعالان سیاسی مخالف در حال ایجاد پایگاه مردمی هستند.
فعالان اینترنتی چپ گرا به قیام آشکار بر ضد مقامات واشنگتن دست زده‌اند، آنها پیروزی کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ را نه یک موفقیت بلکه اشتباهی برمی‌شمارند که نباید تکرار شود، چرا که اگر این امر به حقیقت بپیوندد آن گاه حزب دموکرات کنترل کنگره را به کلی از دست خواهد داد و سرانجام تسلیم برنامه‌های رفاه اجتماعی و مخارج عمومی خواهد شد.
خانم کلینتون در میدان نبرد خود برای پیروزی در انتخابات احتمالا در مقایسه با بوش در سال ۲۰۰۱ رقبای جدی‌تری را پیش روی خود خواهد داشت، گفتنی است جابجایی مواضع کلینتون در درون حزبش ازهم اکنون بستری را فراهم آورده تا اصلی‌ترین کاندیداهای چپ گرای حزب دموکرات یعنی راس فینگولد و جان ادواردز، کاندیدای معاونت جان کری در انتخابات پیشین نیز فرصت عرض اندام پیدا کنند. رونالد براون اشتین، تحلیل‌گر سیاسی روزنامه‌ی لس‌آنجلس تایمز می‌گوید: فینگود، سناتور ایالت ویسکانسین می‌تواند هاوارد دین انتخابات ۲۰۰۸ باشد. فینگولد یکی از ثابت قدم‌ترین منتقدان صریح جنگ عراق و قدرت اختیارات بوش محسوب می‌شود، وی نخستین سناتوری بود که تعیین چارچوب زمانی مشخص برای خروج تدریجی نظامیان آمریکایی مستقر در عراق را مورد تایید قرار داد و به تمدید قانون میهن‌پرستی (Patriot Act) در سال ۲۰۰۱ رای مخالف داد. سناتور دموکرات ایالت ویسکانسین با زحمت و کوشش فراوان شبکه‌های فعالان اینترنتی را توسعه داده و به طور منظم برای پایگاه اینترنتی دیلی کاس وبلاگ نویسی می‌کند.
از سوی دیگر جان ادواردز، وکیل و سیاستمدار ایالت کارولینای شمالی همان دیدگاه‌هایی را بیان می‌دارد که نخستین بار در جریان مبارزات انتخاباتی جان کری در سال ۲۰۰۴ به منصه‌ی ظهور گذاشت. وی علاوه بر اینکه معتقد است آمریکا درحال گذار از یک دگردیسی و تبدیل شدن به جامعه‌ای طبقاتی است ، سرسختانه از سیاست‌های بوش در جنگ با عراق انتقاد می‌کند.این گزارش می افزاید اکنون شرایط به گونه‌ی رقم خورده که اگرهیلاری کلینتون به حمایت از جناح راست حزب دموکرات بپرازد یا اصلا چنین حمایتی ناخودآگاه دیده شود چپ‌گراها با شورشی ناگهانی به استقبال وی خواهند شتافت. اما به هر جهت بسیاری از دموکرات‌های میانه‌رو بیم آن دارند که وی در چارچوب ذهنیشان به عنوان سیاستمداری صرفا لیبرال به تدریج محو شود. عده‌ای از دموکرات‌ها مارک وارنر سیاستمدار و فرماندار سابق ایالت ویرجینیا را کاندیدای ایده‌آل خود می‌بینند، محبوبیت وارنر تنها بدان جهت نیست که یکی از موفق ترین فرمانداران ایالاتی آمریکا محسوب می‌شود بلکه توانسته در یک ایالت تحت کنترل جمهوری‌خواهان کارنامه‌ی درخشانی را از خود به جای گذارد. موفقیت وی از آنجا نشات گرفت که در جلب حمایت ساکنان شهرها جنوبی این ایالت توفیق یافت به طوری که ویرجینیایی‌ها برای انتخاب فرماندار بعدی ایالت خود بازهم به یک دموکرات رای دادند. دموکرات‌ها که اغلب اوقات شانس کمی برای پیروزی دارند (تنها یکی از کاندیداهای حزب دموکرات طی ۱۰۰ سال گذشته با رای مستقیم سنا به ریاست جمهوری رسیده است) یکی از راه‌های موفقیت خود را در رسوخ به دژ مستحکم ایالت‌های جنوبی و استفاده از پایگاه‌ ویرجینیا جستجو می‌کنند.»
اکونومیست ادامه می دهد: «آنچه از آن به عنوان اختلافات نهان میان بوش و کلینتون یاد می‌شود بیشتر جنبه‌ی شخصی دارد، البته ناگفته نماند که خانم کلینتون برخی از امتیازات خاندان بوش را داراست به طور مثال از لحاظ شهرت اسمی تنها یک درصد آمریکایی‌ها مدعی شده‌اند که تا کنون نام هیلاری کلینتون به گوششان نخورده است.
همچنین ۶۲ درصد مردم آمریکا با شنیدن نام بیل کلینتون عملکرد رضایت‌بخش وی در دوره‌ی تصدی‌اش را به خاطر می‌آورند اما بزرگترین وجه اختلاف خانواده‌ی بوش و کلینتون در این حقیقت نهفته است که هیچ کس تصور نمی‌کرد جورج هربرت واکر بوش، پدر جورج بوش به همراه همسرش باربارا از صحنه‌ی سیاست تا حد زیادی کنار روند، اما هیچ کس انتظار ندارد که بیل کلینتون پس از پیروزی همسرش خانه‌نشین شود.
اکنون این سوال در ذهن نقش می‌بندد که آیا بیل سعی خواهد کرد تا مسئولیت بخش‌هایی از دولت را عهده‌دار شود و در نتیجه در خصوص قانون اساسی مباحثی جنجال برانگیز را مطرح کند؟
به هر حال دست کم گرفتن هیلاری کلینتون امری کاملا نابخردانه است چرا که وی خروارها پول وجذابیت و قدرتی چون ستاره‌های سینما را دارد. او می‌تواند روی حمایت زنان دموکرات کشورش حساب ویژه‌ای باز کند ،ضمنا سیستم سیاسی کارآمدی را پشتوانه ی خود می بیند که در جریان انتخابات کنگره‌ی سال جاری به خوبی آبدیده خواهد شد.
به رغم همه‌ی نقاط قوت و امتیازاتی که به تشریح بیان شد ذکر این نکته ضروریست که هیلاری کلینتون سناتور دموکرات سنا، کاندیدای مسلم حزبش برای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۸ محسوب نمی‌شود فعلا باید تیزبینانه به فینگولد وادواردز چشم دوخت و از همه مهم‌تر به آقای وارنر.»

منبع : خبرگزاری ایسنا