انتظار سبز

بی تو روزها چه کسالت بارند، مثل یک اتاق بی پنجره!
چقدر ستاره شمردیم به هوای دیدن تو، چقدر در آفتاب سوختیم به هوای آمدن تو و چقدر پنجره کاشتیم تا از پشت آنها برایت دست تکان دهیم. بی تو پنجره ها پر از سکوتند. در سکوت شبهای ما، حضور تو رساترین صداست و وجود تو حقیقتی انکارناپذیر، که روشنای شبهای دلتنگی است. آکنده از تمنا و سرشار از عشق. دل را به تو سپرده ایم در کوچه های انتظار. آهنگ گامهایت در گوشمان طنین انداز می گردد و ما چشم به راه تو، لحظه های دلتنگی را سپری می کنیم. غبار از چهره دل می زداییم و به احترام آمدنت نهانخانه دل را خانه تکانی می کنیم تا تو را در برگیریم و رایحه وجودت را استشمام کنیم.
آقاجان! دلمان از غصه به تنگ آمده؛ وقت آن است که بازآیی تا ما خاک پایت را سرمه چشمان غمدیده خود کنیم.
بیا که بی صبرانه منتظر آمدنت هستیم، دیری است که قدمهای استوارمان را در جاده های انتظار نهاده ایم و به شوق دیدنت این راه را می پیماییم. بیا تا بیش از این نگاه هایمان غریب نمانند. «اللهم عجل لولیک الفرج»

فروغ رسولی. اهر

منبع : روزنامه کیهان