خبر نگاری شغلی رویایی

آیا در بین شما کسی هست که زمانی یا در دوران جوانی رویای خبرنگاری رادیو و تلویزیون را نداشته است تا بتواند با افراد معروف و سرشناس مصاحبه کند؟ یا کسانی که رویای خبرنگار سیار بودن را در سر پرورانده اند تا با ستاره های معروف سینما گفتگو کنند یا بدنبال رسوایی های سیاسی در جای دیگر دنیا باشند.
این نوع عقاید در باره شغل خیال انگیز خبرنگاری وجود دارد که بهر حال با واقعیت تشابه چندانی ندارد. در بسیاری از موارد خبرنگاران کارشان را پشت میز انجام می دهند. در کشور آلمان خبرنگاری برای تمام افراد که توانایی لازم را برای این کار را دارند ، در دسترس است. راه های زیادی برای علاقه مندان به خبرنگاری وجود دارد ، مانند: آموزش عملی در دفتر یک روزنامه یا ایستگاه رادیویی، آموزش عالی در مدارس روزنامه نگاری.
بسیاری از سر دبیران روزنامه ها کار خبرنگاری خود را با نوشتن روزنامه دیواری مدرسه شان شروع کرده اند. شاید هم از طریق شغل دیگری وارد حرفه خبرنگاری شده اند ، برای مثال: برای کسی که در مدارس پیش دانشگاهی مشغول تدریس دستورزبان است ، غیر عادی نخواهد بود که از طریق نقد تئاتر ، ویراستار بخشی از یک روزنامه شود. تقاضا های بی شمار چند سال اخیر ، باعث شده است که معیار انتخاب روزنامه نگار در نظر گرفته شود. در مدارس روزنامه نگاری تست های دشواری وجود دارد و برای کسانی که دوره آموزش را با موفقیت گذرانده اند ، لزوم آموزش عملی در روزنامه و رادیو و تلویزیون بیشتر و بیشتر می شود.
روزنامه ها زمینه گسترده ای را برای خبرنگاران مهیا می سازند. ۱۴۰۰ شغل تمام وقت برای روزنامه نگاران توسط مجلات و روزنامه های نشر عقاید و روزنامه های تعطیلات آخر هفته فراهم می آید.
از آنجا که بیش از ۱۶۰۰ روزنامه در زمینه خبرهای محلی فعالند، اغلب آنها درروزنامه های محلی مشغول بکار هستند . نشریات ۹۰۰۰ شغل تمام وقت را برای افراد فراهم می آورند. انتشارات کلیسا ، مجلات جذاب مردمی ، روزنامه های علمی ، مجلات مشارکتی، نشریات رسمی ، بیش از ۹۰۰۰ عنوان را ایجاد می کنند. اگر چه این زمینه فعالیت بسیار متنوع است ، یک نکته نبایستی نادیده گرفته شود، در مورد تجارت های کوچکتر یا مجلات خاصی که تیتراژ شان کمتر از ۵۰۰۰ نسخه است ، یک سردبیر در اداره در راس امور قرار دارد. در مورد روزنامه های مردمی که نزدیک به یک میلیون تیتراژ دارند ، اغلب بیش از ۱۰۰ روزنامه نگار را استخدام می کنند.

ترجمه: مریم ابدالی
Forum D inter-nations ۳/۱۹۹۷ pp.۱۴-۱۵