۲۴ ژوئن ۱۹۷۸ ـ دو خبر عادی که انتشار آنها در سال ۱۳۵۷ فعالیت های انقلابی را شدت داد: مهریه و فساد

ژوئن ۱۹۷۸ (تیرماه ۱۳۵۷ و در جریان انقلاب) انتشار ترجمه گزارشهای مربوط به کلاهبرداری های یک زن ایرانی از جواهر فروشی ها و بانکها در انگلستان که اعتیاد به قمار کردن داشت از رسانه های لندن در روزنامه های تهران همراه با چاپ عکس او سبب خشم برخی از هموطنان و اعتراض آنان و تشدید فعالیت های انقلابی شده بود.
همزمان، انتشار خبری در روزنامه های تهران که مهر همسر یک کارخانه دار میلیونها تومان بوده و پرداخت شده است بر شدت این اعتراضهای انقلابی افزود زیرا که چنین مهر سنگینی رسم نبود و پرداخت آن هم در توان هرکس نبود. انقلابیون شعار می دادند که این این قبیل پولها، تنها از اجحاب به مردم به دست می آید (شعار: شاه حمایت می کند ... اجحاف به مردم می کند). این دو خبر بر خشم مردم معمولی به گونه ای موثر افزوده بود. ساواک موفق شد که از ادامه چاپ و دنباله کردن خبر مهر هنگفت همسر فرد کارخانه دار در روزنامه ها جلوگیری کند ولی نتوانست مانع ادامه ترجمه و انتشار گزارش های مربوط به بانوی قمارباز ایرانی شود.
در سال ۱۳۸۴ و سه دهه پس از آن وقایع، در خرداد سال ۱۳۸۴، روزنامه های تهران گزارش از مهرهای دهها و صدها میلیون تومانی داده و نوشته بودند که سه درصد از زندانی های ایران را مردانی تشکیل می دهند که قادر به پرداخت مهر بسیار سنگین زنان خود نبوده اند. طبق قانون دهه ۱۳۷۰ خورشیدی مهر زنانی که ازدواج آنان در سابق ثبت شده، در صورت مطالبه، بر پایه نرخ تورم به روز تبدیل و قابل پرداخت است و برخی از آنها بر پایه نرخ سکه طلا تا صدها برابر احتساب می شود!. این قانون از همان روز تصویب مورد اعتراض قرار گرفته که چرا سایر دیون را شامل نشده و در نتیجه تبعیض ساز است و باید لغو و یا اصلاح شود زیرا که قانون اساسی جمهوری اسلامی هیچ حرکت تبعیض آمیز را به رسمیت نمی شناسد. برخی این شایعه را پراکنده کرده بودند که نمایندگان وقت با هدف های خصوصی این قانون را که در کشوری دیگر وجود ندارد به تصویب رسانده اند.
طبق قوانین اسلامی، مهر زنان از دیون حال است و هر آن، که اراده کنند می توانند آن را مطالبه و در صورت استنکاف شوهر و یا عدم استطاعت او به پرداخت، آن را به اجرا بگذارند و تقاضای توقیف شوهر و اموال او را کنند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز