چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا

من فرشته نیستم - I'M NO ANGEL


من فرشته نیستم - I'M NO ANGEL
سال تولید : ۱۹۳۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : پارامونت
کارگردان : وسلی راگلز
فیلمنامه‌نویس : می وست و هارلان تامپسن، بر مبنای فیلمنامه فیلم‌نشده خانم و شیرها نوشته لوئل برنتانو
فیلمبردار : لیو تاور
آهنگساز(موسیقی متن) : هاروی بروکس
هنرپیشگان : وست، کاری گرانت، گریگوری راتاف، ادوارد آرنولد، رالف هارولد، کنت تیلر، گرترود مایکل و راسل‌ هاپتن
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۸۷ دقیقه


ـ "بیل" (آرنولد) و "تیرا" (وست) نمایشگر و صاحب یک سیرک هستند. "تیرا" محلی نزدیک سیرک برای خود کنار گذاشته تا مردها را آنجا سرکیسه کند. یک بار "تیرا" برای پرداخت جریمه آزادی یکی از "دوستان" حاضر می‌شود در برنامه فوق‌العاده سیرک سرش را داخل دهان شیر کند. "لارنس" (تیلر)، مرد خوشگذران و پولدار، توجهش به‌سوی "تیرا" جلب می‌شود. او، "جک" (گرانت) را نیز همراه دارد. به زودی "لارنس" میدان را برای "جک" بازمی‌گذارد که مورد علاقه خود "تیرا" به‌دلیل عهدشکنی علیه "جک" اقامه دعوا می‌کند. "جک" برای اثبات بی‌گناهی خود در دادگاه با همه دوستداران تماس می‌گیرد، اما درمی‌یابد که "تیرا" در واقع دلیاخته او است. بنابراین می‌گذارد که دعوا را ببرد و حتی خود دفاع از او را به‌عهده می‌گیرد. فیلم با وصال عشاق به پایان می‌رسد.
ـ بهترین فیلم وست. حتی اگر تماشاگر به وست علاقه‌مند نباشد، این یکی از بامزه‌ترین فیلم‌های دهه ۱۹۳۰ است. وست فیلمنامه را طوری تنظیم کرد که در ۹۵ درصد فیلم جلوی دوربین باشد. این اختیاری بود که کمپانی به‌ندرت به کسی می‌داد، اما وست با فیلم قبلی‌اش، زن به مرد بد کرد (لوئل شرمن، ۱۹۳۳)، پارامونت را از ورشکستگی نجات داده بود. تنها مشکل فیلمنامه این است که وست بهترین قسمت‌ها را به خودش اختصاص می‌دهد و نمی‌گذارد به بقیه بازیگران چیزی برسد. گرانت در فیلم قبلی هم کنار وست (که از او ۱۲ سال بزرگتر بود) ظاهر شد. اما وست، اینجا، تمام توجه صحنه را به‌سوی خود جلب می‌کند و چیزی جز چند خط گفت‌وگو برای گرانت باقی نمی‌گذارد. وست تا زمان مرگ به ارائه نقش‌های بی‌پرده ادامه داد، بی‌آنکه به سن و سال خود اهمیتی بدهد. چرا که می‌دانست چه کسی است و نمی‌خواست ادای کس دیگری را دربیاورد! با این رویه مشخص، می‌توانست فیلم‌هایش را به شکلی که خود می‌خواهد دربیاورد ـ می‌دانست که تماشاگران دوست دارند او را در لباس‌های دهه ۱۸۹۰ (با کمر تنگ بینند) و می‌دانست که چقدر می‌تواند در این موضوع پیش برود تا هم گرفتار قیچی سانسور نشود و هم تماشاگران را راضی نگه دارد. با این حال این فیلم در گیشه شکست خورد!