تصرف تراکیه برای ایران (در این روز ۱۲ سپتامبر)

۱۲ سپتامبر سال ۴۹۲ پیش از میلاد «مردونیا ــ مردونیه» ژنرال ایرانی كه از سوی داریوش بزرگ مامور حل مسئله منطقه ایونی (یونانی نژاد های آناتولی و جزایر دریای اژه) شده بود تراكیه را تصرف كرد (تراكیا، منطقه وسیعی در اروپای جنوبی است كه غرب و شرق و جنوب آن را سه دریای سیاه، اژه و مرمره محدود می كنند و اینك در سه كشور تركیه، بلغارستان و یونان قرار گرفته است (استانبول اروپا در تراكیه قرار دارد). مردونیا كه داماد داریوش و شوهر آرتوزوسترا (تلفظ، یونانی است) بود پس از عبور از هلس پونت (داردانل) تراكیه را متصرف شده بود. تراكیه تا زمان فیلیپ دوم (پدر اسكندر) به مدت دهها سال جزیی از قلمرو ایران بود. مردونیه، در اصل از جانب داریوش مامور شده بود كه مسئله ایونی را كه مردمش برضد فرمانداران منصوب از جانب ایران شورش كرده و این شورش متناوبا پنج سال طول كشیده بود برای همیشه حل كند. مردونیه در جریان حقیقت یابی خود در محل، متوجه شد كه ایونی ها خواهان فرماندار انتخابی هستند. بنابراین، با دمكراتیك شدن این منطقه موافقت كرد و شخصا بر انتخابات شهرها و جزایر ایونی نظارت كرد. وی همچنین متوجه شد كه قسمتی از شورش، نتیجه تحریك ایونی ها از جانب آتنی ها است و برای حل این مسئله، از هلس پونیت گذشت و تراكیه را تصرف كرد. در ایران باستان و تا پایان دوران ساسانیان حاكم ایالت را ساتراپ (نگهبان و حافظ ایالت ـ شهربان و شهریار) می خواندند و واژه فرماندار (كسی كه دارای فرمان شاه برای اداره شهر است) مربوط به دوران معاصر است. واژه استاندار، از لحاظ دمكراسی می تواند قابل قبول باشد، ولی فرماندار، مگر این كه انتخابی باشد و اكثریت مردم با آراء خود به او «فرمان» اداره شهرستان را داده باشند، كمی نامانوس و غیر دمكراتیك به نظر می رسد. می دانیم كه الیور كرمول انگلیسی هم كه كتاب های هردوت را خوانده بود پس از بركنار كردن پادشاه انگلستان خود را «محافظ ـ نگهبان» كشور لقب داد.
باید یادآور شدكه طبق تقویم تازه میلادی (گریگوری)، نبرد ماراتن كه ایران در آن موفق نبود در ۱۲ (طبق برخی نوشته ها ۱۳) سپتامبر سال ۴۹۰ پیش از میلاد روی داد. ایران ۲۵ هزار پیاده و بیش از یك هزار سوار را با كشتی از آسیا به اروپا (ساحل آتن) منتقل كرده بود كه بزرگترین نقل و انتقال آمفی بیوس جهان تا قرن بیستم بشمار می رود.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز