کادمیم

اشترومیر، کربنات روی را تجزیه کامل و فلز جدیدی کشف کرد که شباهت بسیار به روی داشت اما به‌وسیله سولفید هیدروژن به‌ آسانی می‌توانست از آن جدا شود این دانشمند این فلز را کادمیم نامید و در سال ۱۸۱۸ طی مقاله‌ای کشف کادمیم را اعلام نمود که با مدعیان بسیار روبرو شد.
این فلز به‌صورت خالص از آهن سنگین‌تر اما نرم است اگر یک میله کادمیم را خم کنیم صدای ترق تروق می‌دهد و آن به‌علت از شکل طبیعیخارج شدن بلورهایش می‌باشد.
چون کادمیم در ۳۲۱ درجه سانتی‌گراد ذوب می‌شود ازینرو یکی از اجزاء ترکیب شونده در آلیاژهای با نقطه ذوب پائین است. از میان آنها آلیاژ وود (۵/۱۲% کادمیم) می‌باشد که در ۱۸۶۰ توسط مهندس وود انگلیسی تهیه شد.
آلیاژهای با نقطه ذوب پائین دارای نقطه ذوب پائین به‌عنوان ماده‌ای برای لحیم و ریخته‌گری‌های ظریف و پیچیده به‌علاوه در سیستم‌های اتوماتیک اعلام خطر آتش‌سوزی و حریق و نیز بستن شیشه به فلزات بکار می‌روند.
روکش کادمیم محافظ خوبی برای کالاهای آهنی و فولادی در برابر زنگ‌زدگیو فساد تدریجی در اثر هوا می‌باشد. روکش کادمیم بیشتر قسمت‌های اساسی هواپیماها و کشتی‌ها و کالاهائی که در آب و هوای گرمسیری مصرف دارد، به‌کار برده می‌شود. پوشش‌های کادمیم مخصوصاً در محیط‌های طبیعی مؤثرند. مقاومت این پوشش‌ها در مقابل فساد تدریجی در مناطق روستائی بیش از مناطق صنعتی است.
اگر یک اتم تیتانیم بیک لایه ورقه کادمیم که محتوی ۱۰۰۰ اتم کادمیم می‌باشد اضافه شود درین حالت دیگر روکش کادمیم برای فولادها با خطر شکنندگی هیدروژن در فولاد همراه نیست زیرا در جریان عمل روکش کاری تیتانیم هیدروژن را از فولاد جذب می‌کند.
افزودن اندکی کادمیم (حدود یک درصد) به مس به‌طور قابل ملاحظه‌ای بر استحکام و سختی آن می‌افزاید، در حالی‌که عملاً تأثیر زیان‌آور روی خواص آن بجا نمی‌گذارد.
● کادمیم (Cadmium (cd
کادمیم در سال ۱۸۱۷ میلادی توسط اشترومیر (Stromyer) آلمانی که شاگرد و کلن بود، کشف شد. وی همزمان با آردفودسن، از یک سنگ معدن روی ZnOH)۲Sio۳) به‌نام کالامین، فلز جدیدی را به دست آورد که شباهت زیادی به فلز روی داشت و آن را کادمیم (از واژه لاتینی کادمیا Cadmia کە به کالامین گفته می‌شد) نامید [۵۰]

۵۰ ـ تاریخ مختصر علم شیمی ـ دکتر محمدرضا ملاردی ـ رضا آقا‌پور مقدم

منبع : مطالب ارسال شده