هنگام یورش - OPEN SEASON

سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : میشل مردوکا
کارگردان : راجر آلرز، جیل کالتن و آنتونی استاکی
فیلمنامه‌نویس : استیو بنسیچ، ران ج. فریدمن و سام هارپر
آهنگساز(موسیقی متن) : رامین جوادی
نوع فیلم : رنگی، ۹۹ دقیقه
صدا : ماترین لارسن، جان فاوریو، گری سینیسی، دبرا مسینگ و بیلی کانولی


̎بوگ̎ (لارسن)، خرس قهوه‌ای چهارصد و پنجاه کیلوئی، از بچگی توسط جنگلبانی به نام ̎بت̎ (مسینگ)، بزرگ شده است؛ ̎بوگ̎ هیچ‌چیز از دنیا نمی‌خواهد مگر آن‌که بتواند روزها توریست‌ها را سرگرم کند و شب‌هایش را در گاراژ ̎بت̎، امن و امان سر کند. اما دیری نگذشته که زندگی ̎بوگ̎ خیلی پیچیده‌تر می‌شود چون ̎شا̎ (سینیسی) شکارچی کج‌خیال، در حالی‌که گوزنی وحشت‌زده و یک شاخ به نام ̎الیوت̎ را مثل جایزهٔ افتخار، به کاپوت اتوموبیل خود بسته، از گشت جنگلی‌اش برمی‌گردد. با آن‌که ̎بوگ̎، در بدو امر چندان تمایلی ندارد تا به فریادهای کمک ̎الیوت̎ واکنش نشان بدهد و کمکش کند، در نهایت آن حیوان بیچاره را آزاد می‌کند و ̎الیوت̎ نیز در مقابل تصمیم می‌گیرد به دوست غول‌پیکرش یاد دهد که آزاد بودن واقعاً چه معنائی دارد. اما ̎بوگ̎ پس از قدم گذاشتن به محیط وحش و بازیافتن ماهیت حیوانی‌اش، مجبور می‌شود با ̎الیوت̎ متحد شود تا پیش از آغاز فصل شکار و سررسیدن ̎شا̎ی شکارچی، راهی برای خروج از جنگل پیدا کند. سبک و سیاق زندگی در جنگل، با محدودهٔ راحت و آسودهٔ کاراژ ̎بت̎ تفاوت دارد و از این‌رو، ̎بوگ̎ و ̎الیوت̎ برای پیدا کردن راهشان به پارک‌وحش تیمر لاین باید روی کمک تعدادی از حیوانات دیگر ـ از جمله ارتشی از سنجاب‌های اسکاتلندی به رهبری ̎مک اسکویزی̎ (کانولی) و یک تیم سگ آبی/ کارگر ساختمان، که سر کارگرشان، ̎رایلی̎ (فاوریو) است ـ حساب کنند تا ضمناً پیش از رسیدن شکارچی‌ها، یک‌بار دیگر جنگل را برای جانورهای پشمالو امن و امان سازند.
● با آن‌که این نخستین فیلم انیمیشنی نیست که به مشکلات زندگی حیواناتی اهلی پرداخته که دوباره به محیط وحش بازگشته‌اند، ولی فیلمی سرزنده، طنازانه و دل‌چسب از کار درآمده و شروع خوبی هم برای پخش محصولات انیمیشن کمپانی سونی به شمار می‌آید. فیلم در نگاه اول، تمامی نشانه‌های انیمیشن‌های سال‌های آخری این کمپانی را به رخ می‌کشد: معجونی از شخصیت‌های فرعی که تند و سریع حرف می‌زنند، اشارت‌های طنازانه و شوخ و ترانه‌های پاپی که در پیش‌درآمد هر صحنهٔ مهمی به گوش می‌رسند. اما خوشبختانه، سازنده‌های فیلم، درون‌مایهٔ قابل پیش‌بینی‌شان را خیلی ساده و ماهرانه توصیف کرده‌اند و به ضرباهنگ کمیکی دست یافته‌اند که بامزه و پر انرژی است و به‌علاوه در استفاده از اشارت‌های فرهنگ پاپ نیز زیاده‌روی نشده است. نویسنده‌های فیلم‌نامه، جنگل را یک‌جور حیاط بازی مدرسه توصیف کرده‌اند که در آن قهرمانان ماجرا مدام از سوی دارودسته جانوران دیگر، طرد یا تمسخر می‌شوند. یک انیمیشن درجهٔ یک که نه‌تنها جزئیات پس‌زمینه‌هایش با دقت طراحی شده بلکه لطیفه‌ها و شوخی‌هایش نیز خیلی استادانه در دل داستان جا انداخته شده است.