خانم... - Madame De

سال تولید : ۱۹۵۳
کشور تولیدکننده : فرانسه و ایتالیا
محصول : فرانکو ـ لندن، ایندوس و ریتزولی
کارگردان : ماکس اوفولس
فیلمنامه‌نویس : مارسل آشار، آنت وادمان و اوفولس، برمبنای رمانی نوشته لوئی دو ویلمورن.
فیلمبردار : کریستیان ماتراس
آهنگساز(موسیقی متن) : اسکار اشتراوس و ژرژ وان پاریس.
هنرپیشگان : شارل بوایه، دانیل داریو، ویتوریو دسیکا، لئا دی لئا و ژان دوبوکور.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۱۰۵ دقیقه.


"خانم کنتس لوئیز..." (داریو) گوشواره‌های هدیه عروسی شوهرش، "ژنرال آندره..." (بوایه) را می‌فروشد و تظاهر می‌کند که آن‌ەا را گم کرده است. ژنرال گوشواره‌ها را در همان جواهرفروشی که آن‌ها را خریده بود، پیدا می‌کند و حالا گوشواره‌ها را برای هدیه به محبوبه‌اش، "لولا" (دی‌لئا) می‌خرد. "لولا" نیز گوشواره‌ها را در قمار به "بارون فابریتسیو" (دسیکا) می‌بازد. به‌زودی بارون با کنتس آشنا می‌شود و گوشواره‌ها را به‌عنوان نشانه احساسات عمیقش به او تقدیم می‌کند...
٭ شهرت دارد که اوفولس طی سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۵ بزرگ‌ترین فیلم‌ساز جهان بود (با فیلم‌های چرخ‌وفلک، لذت، لولا مونتز و همین خانم....). این‌جا فیلم ابتدا، مثل قهوه‌های وینی که با کرم زیاد تلخی قهوه پوشانده می‌شود، بدبینانه به‌نظر نمی‌آید.مایه "طبیعت ناپایدار عشق" را علاوه بر حرکت‌های پیچیده دوربین ماتراس، طراحی‌های خیره کننده ژان دوبون هم بازتاب می‌دهد. داریو، بوایه و دسیکا، شاید، به‌ندرت بهتر از این ظاهر شده باشند. صحنه سالن رقص که در آن بارون و کنتس برای نخستین‌بار متوجه عشق بدفرجام خویش می‌شوند، به یادماندنی است.