نازنین - Sweetie

سال تولید : ۱۹۸۹
کشور تولیدکننده : استرالیا
محصول : جان مینارد
کارگردان : جین کمپیون
فیلمنامه‌نویس : جرارد لی و کمپیون، برمبنای طرحی اریژینال نوشته کمپیون
فیلمبردار : سالی بانگرز
آهنگساز(موسیقی متن) : مارتین آرمیگر
هنرپیشگان : جنوِیر لمون، کارن کالستن، تام لیکوس، جان دارلینگ، دوروتی باری، مایکل لیک، آندره پاتاچک، جین هَدگرافت، پل لیوینگستن، لوئیز فاکس، آن مرچنت، رابین فرانک و شان فنل.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۰ دقیقه.


«کی» (کالستن) با وجودی که می‌داند «لوئیس» (لیکوس) نامزد دارد، با او مغازله می‌کند و معتقد است که سرنوشت مقدر کرده آن دو با هم باشند. سیزده ماه بعد آن دو با هم زندگی می‌کنند تا اینکه در رابطه نزدیک خود به مشکل بر می‌خورند و «کی» فکر می‌کند «لوئیس» مثل یک خواهر با او رفتار می‌کند. آنان شبی که به خانه باز می‌گردند، می‌بینند که «داون»، خواهر «کی»، معروف به «نازنین» (لمون) همراه «باب» (لیک) وارد خانه شده است. با وجود رفتار غریب «نازنین» (او یک سال در اغما بوده)، «لوئیس» مجذوبش می‌شود. وقتی «نازنین» یکی از لباس‌های «کی» را خراب می‌کند و یکی از اسب‌های چینی مجموعه او را از بین می‌برد، «کی» بسیار خشمگین می‌شود. در اینجا «گوردون» (دارلینگ)، پدرشان که از مادرشان، «فلو» (باری) جدا شده، نزد آنان می‌آید و «کی»، «لوئیس» و «گوردون» به دیدن «فلو» می‌روند و او که حالا آشپز اردوگاه گروهی گاوچران است، معتقد است که او و «گوردون» همه‌چیز را باید از نو شروع کنند و چون فکر می‌کند «نازنین» نفوذ فراوانی روی «گوردون» دارد، پس باید آنجا را ترک کند. در این بین «نازنین» که فکر می‌کند سگ است، تمام خانه «کی» و «لوئیس» را به هم می‌ریزد. «فلو» و «گوردون» او را به خانه می‌برند و «لوئیس» نیز «کی» را ترک می‌کند. در اینجا، «فلو» از «کی» می‌خواهد که به کمکش برود، چون «نازنین»، برهنهف بالای درختی رفته و حاضر به پائین آمدن نیست، با شکستن درختف «نازنین» می‌میرد و «لی» و «لوئیس» دوباره به هم می‌پیوندند. «گوردون» رویائی از «نازنین» در دوران «کی» و «لوئیس» دوباره به هم می‌پیوندند. «گوردون» رویائی از «نازنین» در دوران کودکی‌اش می‌بیند که در حیاط پشتی خانه آواز می‌خواند.
* نازنین به‌عنوان نخستین فیلم یک کارگردان، عالی است. کمپیون در این فیلم کاملاً مطمئن به نظر می‌رسد و اثری با ساختار دقیق و جذابیت بصری حساب شده، در خلق می‌کند. این فیلم کسانی را که در جشنواره کن 1986 مجذوب فیلم‌های کوتاه او شده بودند، ناامید نمی‌کند. نگاه کمپیون به مردم و جهان هوشیارانه، حساس، و دل‌سوزانه است. او در نازنین تعادلی میان رنگ‌مایه‌های گوناگون به وجود می‌آورد و به راحتی از دنیای عادی و روزمره به سوی فرا واقعیتی غریب و مشوق کننده حرکت می‌کند . عشق و توهمی وحشیانه است که در عین حال کاملاً همه‌شمول و واقعی به نظر می‌رسد. فیلم تصویری آشفته و تحریک‌آمیز از خانواده‌های امروزی به‌دست می‌دهد که یک نفر با دیوانگی‌های گاه‌به‌گاه خود، آن را دچار مشکل کرده است.