Core ۲ Duo و پلت‌فرم سانتا روزا

● پردازنده‌ی جدید امروز، پلت‌فرم جدید سال ۲۰۰۷
اولین نسخه‌ی Core ۲ Duo، با پلت‌فرم Napa که از پردازنده‌های Core Duo استفاده می‌کند، کاملاً سازگار است. به عبارت دیگر، سوكت مورد استفاده در پردازنده‌های Core Duo سوكت M است و پردازنده‌های Core ۲ Duo امروزی نیز مبتنی بر همین سوكت هستند.
برخی از پردازنده‌های Core ۲ Duo كه در سال آینده تولید می‌شوند، نسبت به Core Duo امروزی گذرگاه سریع‌تری دارند (۸۰۰ مگاهرتز) که این موضوع سبب افزایش توان مصرفی و کاهش طول عمر باتری می‌‌شود. در کل، گذرگاه سریع‌تر نیاز به چیپ‌ست جدید خواهد داشت ولی اینتل در مورد پردازنده‌ی Core ۲ Duo تا به حال چیپ‌ست جدیدی معرفی نکرده است.
چیپ‌ست جدید پردازنده‌ی Core ۲ Duo بخشی از پلت‌فرم سانتاروزا (Santa Rosa) شرکت اینتل است که در اوایل سال ۲۰۰۷ معرفی خواهد شد. پلت‌فرم سانتاروزا شامل چیپ‌ست ۹۶۵ موبایل، چیپ‌ست پل جنوبی ICH۸ M و شبکه‌ی بی‌سیم جدید با پشتیبانی از استاندارد ۸۰۲.۱۱n است.
چیپ‌ست ۹۶۵ موبایل به‌طور رسمی از گذرگاه ۸۰۰ مگاهرتز پشتیبانی می‌کند، بنابراین پردازنده‌های Core ۲ Duo آینده که فرکانس گذرگاه ۸۰۰ مگاهرتز دارند، توسط این چیپ‌ست پشتیبانی می‌شوند. پلت‌فرم سانتاروزا از سوکت جدیدی با نام سوکت P برای پردازنده‌های Core ۲ Duo استفاده خواهد کرد.
این پلت‌فرم علاوه بر بهره‌مندی از چیپ‌ست ۹۶۵ موبایل، پردازنده‌ی Core ۲ Duo، كارت شبكه‌ی بی‌سیم ۸۰۲.۱۱n و چیپ‌ست پل جنوبی ICH۸ M، از هسته‌ی گرافیك مجتمع قوی‌تر، فن‌آوری «رابسون» (Robson) و چندین برتری دیگر نسبت به پلت‌فرم سنترینو Duo نیز برخوردار است.
اگرچه در پلت‌فرم آینده سرعت گذرگاه به ۸۰۰ مگاهرتز افزایش پیدا كرده است، ولی این مقدار به‌طور دینامیك تغییر خواهد كرد كه این امر باعث كاهش مصرف توان می‌شود. فركانس بالاتر همیشه موجب مصرف توان بیش‌تر می‌شود ولی در گذرگاه دینامیكی، زمانی‌كه گذرگاه به ۸۰۰ مگاهرتز فركانس نیاز ندارد، این مقدار كاهش می‌یابد و بنابراین توان كم‌تری مصرف می‌شود.
همان‌طور كه می‌دانید، در پلت‌فرم‌های قبلی برای زمان بیكاری پردازنده وضعیت‌های مختلفی وجود داشت كه این وضعیت‌ها موجب كاهش توان مصرفی می‌شدند.
در پلت‌فرم آینده، ویژگی جدیدی برای زمانی كه پردازنده در بیكارترین وضعیت خودش قرار دارد اضافه شده است. این وضعیت، خواب عمیق‌تر پیشرفته (Enhanced Deeper Sleep)نام دارد و توان مصرفی را به میزان قابل توجهی كاهش می‌دهد. در این وضعیت همه‌ی اطلاعاتِ درون كاشه، به حافظه‌ی سیستم كپی شده و برای آن‌كه طول عمر باتری افزایش یابد، كاشه خاموش می‌شود. در پردازنده‌های Core ۲ Duo رایج مبتنی بر پلت‌فرم سنترینو Duo، اگر كنترلر حافظه از حافظه‌ی سیستم درخواستی داشته باشد، پردازنده‌ی سیستم روشن می‌ماند تا از اطلاعات درون كاشه حتا اگر خالی باشد، مراقبت كند.
اینتل در این پلت‌فرم فن‌آوریDisplay Power Saving (صرفه‌جویی در مصرف توان صفحه‌نمایش) را برای ذخیره‌سازی توان بهبود بخشیده است. وقتی تصویری روی صفحه‌‌نمایش نشان داده نمی‌شود، صفحه‌نمایش به وضعیت «Interlaced» می‌رود. در این وضعیت فقط نیمی از خطوط عمودی نمایش داده می‌شوند. اینتل با این توسعه قصد دارد حدود ۲/۰ وات در مصرف توان صرفه‌جویی كند. البته در نمایشگرهایی كه از وضوح تصویر بیش‌تر و صفحه‌نمایش بزرگ‌تری برخوردارند، این میزان ممكن است به ۴/۰ وات نیز برسد.
اینتل در این پلت‌فرم جدید از كارت شبكه‌ی ۸۰۲.۱۱n استفاده خواهد كرد. در این پلت‌فرم پشتیبانی از WiMAX اجباری است، در حالی ‌كه در پلت‌فرم سنترینو Duo این امر اصلاً اجباری نبود. اینتل در سال ۲۰۰۸ كارت شبكه‌ا‌ی معرفی خواهد كرد كه این ویژگی را به شكل مجتمع دارد ولی تا قبل از آن، سازندگان برای آن‌كه بتوانند نوت‌بوكی مبتنی بر پلت‌فرم سانتاروزا تولید كنند، باید از كارتی مجزا برای این ویژگی استفاده كنند.
● فن‌آوری رابسون
فن‌آوری رابسون (Robson Technology) یكی دیگر از پیشرفت‌های پلت‌فرم سانتاروزا است. قبل از آن‌كه به این فن‌آوری بپردازیم، اجازه دهید به این سؤال پاسخ دهیم كه چرا اینتل این فن‌آوری را به وجود آورده است؟ اگر به نحوه‌ی دسترسی به اطلاعات سخت‌دیسك توجه كنید، متوجه خواهید شد كه بیش‌ترین زمان تلف شده برای دسترسی به اطلاعات سخت‌دیسك مربوط به حركت قسمت‌های مكانیكی آن است.
هم‌چنین فركانس گذرگاه پردازنده از فركانس گذرگاه سخت‌دیسك سریع‌تر است و این موضوع باعث می‌شود گذرگاه سخت‌دیسك به عنوان یك گلوگاه عمل كند. بنابراین زمانی كه پردازنده نیاز به خواندن اطلاعات از روی سخت‌دیسك دارد، باید مدتی منتظر بماند. این موضوع در ۱۰ سال گذشته بدتر نیز شده است، زیرا كارآیی پردازنده‌ها تا ۳۰ برابر افزایش یافته اما كارآیی سخت‌دیسك‌‌ها فقط ۳/۱ برابر افزایش پیدا كرده است.
در واقع فن‌آوری رابسون قصد دارد این مشكل را برطرف كند. در این فن‌آوری، یك حافظه‌ی فلش بین پردازنده و سخت‌دیسك قرار می‌گیرد و پردازنده به جای دسترسی به گذرگاه كند سخت‌دیسك، به این حافظه دسترسی می‌یابد. در تصویر شماره‌ی «»، بارگذاری برنامه‌ی فتوشاپ نمایش داده شده است. در این بررسی از یك حافظه‌ی فلش ۱ گیگابایتی استفاده شده است كه نرخ انتقال اطلاعات سخت‌دیسك را به ۴۶۳ درصد افزایش می‌دهد. تأخیر زمانی نیز در این بررسی از ۵/۲۴ ثانیه به ۴/۱۲ ثانیه كاهش یافته است.
بهینه‌سازی زمان دسترسی تنها توسعه‌ی این فن‌آوری نیست. وقتی تعداد دفعات دسترسی به سخت‌دیسك كاهش پیدا كند، سخت‌دیسك نیز توان كم‌تری مصرف خواهد كرد و هم‌چنین حرارت تولید شده نیز كم‌تر خواهد شد.
با بهره‌مندی از فن‌آوری رابسون، سرعت راه‌اندازی نوت‌بوك از وضعیت «خواب زمستانی» (Hibernate) افزایش پیدا می‌كند. وقتی نوت‌بوك را در وضعیت «خواب زمستانی» قرار می‌دهید، سیستم محتویات حافظه را روی سخت‌دیسك ذخیره می‌كند و هنگام راه‌اندازی از وضعیت خواب زمستانی، باید این اطلاعات به حافظه‌ی سیستم منتقل شوند. حال با بهره‌گیری از فن‌آوری رابسون، این اطلاعات سریع‌تر به حافظه‌ی سیستم منتقل شده و در نتیجه سرعت راه‌اندازی نوت‌بوك افزایش می‌یابد.
در كل، اگر حجم اطلاعاتی كه قرار است روی حافظه‌ی فلش برخوردار از فن‌آوری رابسون ذخیره شوند از ظرفیت حافظه بیش‌تر باشد، باقی‌مانده‌ی اطلاعات روی سخت‌دیسك ذخیره خواهد شد. در این مواقع تفاوت در زمان راه‌اندازی نوت‌بوك را به وضوح مشاهده خواهید كرد.

نویسنده: سامی لویان

منبع : ماهنامه کامپیوتری و اینترنتی کاربر