مهریه زنان را تباه نکنیم

مشكلا‌ت زنان و مظلوم بودن آنان در طول تاریخ بسیار مشهود است. اما امروز پرچم عدالت‌محوری و مهرورزی چنان در توفان افكار به ظاهر اسلا‌می و به‌واقع ضداسلا‌می در حال تكان خوردن است كه گویی قصد از پای درآوردن خود را دارد. چگونه است كه تنها حقی كه برای زنان موكد صریح قرآن است و تاریخ صدر اسلا‌م نیز نشان از محترم بودن آن نزد بزرگان و اولیای دین دارد، به بازی گرفته می‌شود. مگر نه این است كه آیه مباركه قرآن می‌فرماید و آتوا الفساء ضد قاتهن نحله <مهریه زنان را به صورت هدیه و با رغبت بدهید>!
در آیه فوق كلمه <نحله> از <نحل> به معنای زنبورعسل گرفته شده است؛ چون زنبورعسل به مردم عسل می‌بخشد و توقعی هم ندارد، پرداخت مهریه موصوف به نحله شده است یعنی مهریه زنان را بدون توقع از ایشان بپردازید. بعضی از مفسرین هم كلمه نحله را به معنای <دین> گرفته‌اند یعنی مهریه بدهی قطعی مرد است. حتی در ادامه آیه، بخشش مهریه از طرف زن نیز مقید به میل و رضایت قلبی او شده است. چنانكه می‌فرماید <و اگر با میل و رغبت خویش چیزی از آن را به شما بخشیدند، آن را حلا‌ل و گوارا مصرف كنید.>
و در حدیث آمده است: <بهترین اموال خویش را برای ۳ مصرف قرار دهید:
۱) مهریه
۲) حج
۳) كفن.
اگر بهترین اموال را صرف مهریه كنید، فرزندان شما صالح می‌شوند( >تفسیر اطیب‌البیان)
اما امروز گویی پوستین وارونه شده است.
اینجا دیگر پرداخت مهریه نه مانند زنبورعسل بدون توقع است و نه مانند پرداخت دین ضروری. بلكه مانند مالباخته‌ای است كه می‌خواهد مالش را از چنگال سارق حفظ كند! زن در اینجا نه چهره مهربان و دوست‌داشتنی و چهره صاحب‌حقی را دارد كه ادعای دریافت حقش را می‌كند بلكه چهره زورگویی را دارد كه باج می‌گیرد و مرد مظلومانه می‌خواهد از پرداخت باج به لطایف‌الحیل خودداری كند! در این فرهنگ به جای <حقوق زن>، <سقوط زن> منظور شده است.
زنی كه در تمامی طول حیاتش، در ایثار جوانی‌اش و در فدا كردن همه توانمندی‌هایش در خانه شوهر برایش جز یك مهریه نمانده است و حال آن هم دارد مشروط می‌شود. بی‌انصافی و بی‌مهری تا چه حد؟ هنگامی كه در آیه مباركه حتی بخشش مهریه توسط زن به‌طور كامل عنوان نشده بلكه با لفظ <شیء منه> بخشی از آن حتی با رضایت و عشق می‌تواند بخشیده شود، كدامین فرهنگ می‌پذیرد كه این یگانه ظهور ابراز محبت مرد به همسرش این‌گونه دستاویز شود؟ چرا بقیه عوامل تزلزل خانواده و بقیه موانع ازدواج بررسی نمی‌شود؟ آیا امنیت شغلی برای جوانان ایجاد شده است؟ آیا پرداخت جهیزیه كه نمی‌تواند عندالا‌ستطاعه باشد بلكه جزو لا‌ینفك هر ازدواج محسوب می‌شود مانع ازدواج‌ها نیست؟
آیا تعدد زوجات كه همچون بلا‌یی خانمانسوز پایه‌های بسیاری از زندگی‌ها را مورد تهاجم قرار داده است نباید مورد بررسی و احراز محدودیت قرار گیرد؟ آیا طلا‌ق كه یك‌طرفه از سوی مرد می‌تواند واقع شود و در جوامع محروم ما بسیاری مشكلا‌ت مادی و معنوی فراهم كرده است نباید بررسی شود و به لجام قانون محدود گردد؟ تنها همین حق جزئی كه به دلیل صراحت آن در قرآن نتوانسته است از بین برود باید مورد تهاجم قرار گیرد؟ یا للمسلمین و یا للمومنین، نگذارید جامعه‌ای كه قرار است مثلا‌ الگوی جامعه اسلا‌می باشد متهم به هتك حقوق زنان شود.

بدرالسادات میرموسوی

منبع : روزنامه اعتماد ملی