ورزش و وزارتخانه

از مجلس سوم به بعد همواره بحث ایجاد وزارتخانه ورزش مطرح شده است ولی بعد از جلسات مختلف از آن صرف‌نظر می‌کنند. این بحث کهنه‌ای است. استدلا‌ل مجلسیان این است که با تشکیل وزارت ورزش مجلس می‌تواند از وزیر بازخواست کند اما این نکته وجود دارد که درباره سایر وزارتخانه‌ها که مجلس می‌تواند از وزیر بازخواست کند، چه اتفاقی افتاده است؟ ‌بازخواست مجلس به بهبود شرایط نمی‌انجامد، ساختار کنونی ورزش زیرنظر یک شورا است که شخص رئیس‌جمهور آن‌را اداره کرده و یک سری از مقامات کشور هم عضو شورا هستند و این ساختار می‌تواند موثر باشد؛ اما متاسفانه در حال‌حاضر هیچ‌یک از مقامات که عضو شورا هستند به کار ورزش اهتمام ندارند، در حالی‌که اگر اعتقاد داشته باشیم که کار ورزش باید سامان بگیرد، این ساختار می‌تواند موثرتر از تشکیل وزارت ورزش باشد. ‌
درد ورزش ما مثل درد بقیه مملکت است. اگر در سایر جوانب مثل کشاورزی، صنعت و.... هم یک المپیک برگزار شود و همه صنعتکاران مطرح کشورهای جهان در آن المپیک شرکت کنند آن‌وقت چند مدال خواهیم گرفت. مشکل کشور ما عقب‌ماندگی است و در بحث‌های مدیریتی، علمی و فنی مشکل داریم. ‌
بعد از المپیک ۲۰۰۰ سیدنی رهبر معظم انقلا‌ب به من گفتند که ۲ مدال طلا‌ شایسته جوانان کشور ما نیست. من از سال ۸۰ تاکنون در سازمان ورزش نبوده‌ام اما بررسی کنید که واقعا از آن زمان به بعد در ساختار ورزش ایران و ساختار ورزش آموزش و پرورش چه تغییری صورت گرفته است که انتظار داریم ایران پا به پای سایر کشورهای جهان پیشرفت کند. ‌
به نظر من تشکیلا‌ت سازمان تربیت‌بدنی، فدراسیون‌ها و هیات‌های ورزشی مشکل ندارد، از یکسو ما باشگاه به معنی واقعی نداریم، از طرفی ورزش آموزش و پرورش ما در حد صفر است، کار تربیتی از طریق ورزش به نحو احسن دنبال نمی‌شود و البته مشکلا‌ت مدیریتی هم داریم. ‌
مشکل باشگاه‌ها به این سادگی حل نمی‌شود. دولت باید زمین‌های مناسبی را در نظر بگیرد و به کسانی که علا‌قه‌مند و عاشق این کارند امکانات ایجاد باشگاه را بدهد. در آلمان اگر کسی بخواهد باشگاه ایجاد کند ۵۰ درصد هزینه آن را دولت پرداخت کرده و بقیه را هم وام می‌دهد، اما در تهران واقعا امکانات تاسیس باشگاه نداریم، مگر اینکه کسی بخواهد در ۲۰ کیلومتری تهران باشگاه بسازد، ولی متاسفانه تاکنون ندیده‌ایم به صورت جدی بررسی کنند که این مساله چگونه حل می‌شود. ‌ بحث فرهنگ و ورزش در مجموعه دولت‌های ما فقط در حد شعار است. اگر به بودجه فرهنگ و ورزش نگاه کنیم به راحتی می‌فهمیم که دولت‌ها چقدر برای ورزش ارزش قائل هستند. ورزش در اولویت آخر قرار دارد. ‌ دغدغه وزیر آموزش و پرورش چه در دولت‌های قبل و چه در دولت کنونی پرداخت حقوق و بدهی‌های فرهنگیان است و وزیر هیچ وقتی برای پرداختن به تربیت‌بدنی ندارد. اگر معتقدیم که آموزش و پرورش پایه اساسی تعلیم و تربیت است باید نوع دیگری نگاه کنیم. ‌

مصطفی هاشمی‌طبا
رئیس اسبق سازمان تربیت‌بدنی و کمیته ملی المپیک ایران
منبع: ایسنا

منبع : روزنامه اعتماد ملی