دیشب باباتو دیدم آیدا

تاریخ شروع فیلم‌برداری : ۲۷ شهریور ۱۳۸۳ - شهرک امید‏، تهران
صدا : محمد مختاری
طراح چهره‌پردازی : پارمیس زند
عکاس : مقداد شمس الواعظین
طراح صحنه و لباس : امیر اثباتی
موسیقی : فریبرز لاچینی
تدوین : معصومه شاه نظری
هنرپیشگان : صوفی کیانی (آیدا)، خاطره اسدی (ساناز)، شاهرخ فروتنیان، شراره دولت آبادی، الهام پاوه نژاد و گروهی از بازیگران تئاتر

فیلمبردار : بهرام بدخشانی
فیلمنامه‌نویس : کامبوزیا پرتوی، رسول صدرعاملی (بر اساس قصه « بابای نورا » نوشته مرجان شیرمحمدی
سال تولید : ۱۳۸۳
محصول : ایران
کارگردان : رسول صدرعاملی
مشاور : امیر اثباتی
تهیه‌کننده : علی سرتیپی، رسول صدرعاملی - محصول میلادفیلم
یادداشت : « دیشب باباتو دیدم آیدا » پس از فیلم « دختری با کفشهای کتانی » (۱۳۷۷) و « من ترانه پانزده سال دارم » (۱۳۸۰) سومین بخش و کامل کننده سه گانه دخترانه صدرعاملی است. صدرعاملی پیش از این سه گانه، فیلمهای مطرحی چون « گلهای داودی » (۱۳۶۲)، « پاییزان » (۱۳۶۶) و « قربانی » (۱۳۷۰) را ساخته و فیلمنامه فیلم « می خواهم زنده بمانم » (ایرج قادری، ۱۳۷۳) را نوشته است.


یه اسم، یه قیافه، یه کلمه، یه زن که یه دفعه به شدت پرتاب می شه به درون ذهن آیدا که هفده سال داره، بارها و بارها آیدا آن را از فکرش خارج می کنه ; اما دوباره زشت تر و بدتر برمی گردد سر جایش و مثل خوره به جان آیدا می افتد، او شخصیتی تاریک و دور و شاید هم نه چندان بد دارد; زن غریبه ای که به ناخن هایش لاک قرمز می زند و موهایش را طلایی می کند و آیدا را راحت نمی گذارد، اما سرانجام آن زن واقعی است و آیدا برای اولین بار « تردید » را به شکلی آگاهانه تجربه می کند و می فهمد که زیبایی و درد دو جز تفکیک ناپذیرند و در نهایت آیدا به امیدی فکر می کند که برای یک لحظه در صورت پدر و مادرش، هر دو، می بیند. سپس در وجود خودش « امید » به چیزی در آینده که نمی داند چیست. برای یک لحظه است که می فهمد و همین یک لحظه بسیار مهم است.