«استرالیا» از نگاه بازیگران

● ادای دین به سرزمین مادری
▪ نیکول کیدمن: تجربه بازی در فیلم «استرالیا» مانند دست و پنجه نرم کردم با یک حماسه یگانه و منحصر به فرد بود. این تجربه از زمان پیش‌تولید شروع شد و تا‌ آخرین روز فیلمبرداری ادامه داشت. شیوه کار باز (لورمان) به این صورت است که پیش‌تولیدی طولانی برای فیلم‌هایش طراحی می‌کند و در خلال همین پیش تولید به فیلمنامه‌ و شخصیت‌ها شکل می‌دهد. درست مانند «مولن روژ» که اتفاقا تعدادی از نماهایی که صرفا برای تمرین و آمادگی فیلمبرداری کرده بودیم از نسخه نهایی سردرآوردند. در واقع فیلمبرداری باز از همان زمانی شروع می‌شود که فیلمنامه را به دست‌تان می‌دهد و روبه‌روی‌تان می‌نشیند تا برایش تست بدهید. البته فکر می‌کنم «استرالیا» به لحاظ ریتم فیلمی غیرعادی باشد چرا که فیلم‌های باز معمولا ریتمی غیرعادی دارند و همین کار را برای بازیگر سخت می‌کند. باز با احساسش فیلم را کارگردانی می‌کند و همیشه به دنبال بهترین است. مهم‌ترین ویژگی در کارگردانی وی این است که می‌تواند هنگام فیلمبرداری احساسش را به بازیگر منتقل کند و از همین طریق به صحنه‌های دلخواهش می‌رسد. و هر وقت بخواهد می‌تواند بازیگرانش را غمگین یا شاد کند و از این نظر کنترل کاملی بر همکارانش دارد. البته وی انرژی فوق‌العاده‌ای صرف این فیلم کرد تا بتواند آن‌طور که دوست دارد زیبایی و تاریخ کشور خود را به مردم جهان بشناساند. به همین دلیل هنگام فیلمبرداری از هیچ صحنه‌ای غافل نشد و همه جزئیات را با دقت تمام به تصویر کشید. شخصا چون مانند باز به لوکیشن استرالیا تعلق خاطر داشتم انرژی مضاعفی برای فیلم گذاشتم و بی‌توجه به مشکلات پیش رویم از صمیم قبل خودم را در اختیار پروژه قرار دادم تا به سرزمین مادری‌ام ادای دین کنم.
● هرگز پشیمان نشدم
▪ هیو جکمن: من هم مانند بسیاری از اهالی استرالیا در سال‌های گذشته از کشورم غافل شده بودم و با بازی در این فیلم می‌خواستم به خاستگاه‌ خود برگردم و با کشور فراموش شده‌ام دوباره آشنا شوم. فکر نمی‌کنم در تاریخ سینمای استرالیا چنین فیلم باشکوهی وجود داشته باشد که تا این حد به تاریخ، مردم و افت و خیز‌های فرهنگی استرالیا توجه کرده باشد. مهم‌تر اینکه همه جوانب و ریزه‌کاری‌های روایی تاریخی در فیلم حضور دارند و چون اکثر عوامل تولید دلبستگی و آشنایی خاصی به داستان و لوکیشن داشته‌اند نتیجه کار به یک فیلم کاملا باورپذیر تبدیل شده است که حتی تماشاگران غیراسترالیایی را هم جذب خود می‌کند. روابط گروه تولید هم با یکدیگر کاملا دوستانه و همدلانه بود و همه با عشق و علاقه در صحنه فیلمبرداری حاضر می‌شدند. یادم می‌آید اولین‌بار و قبل از اینکه باز لورمان پیشنهاد بازی در فیلم را با من در میان بگذارد نیکول به خانه‌ام آمد و گفت حتما باید در این فیلم بازی کنی و به او گفتم فیلمنامه را خوانده‌ای؟ نیکول هم خندید و گفت: کارگردان این فیلم باز لورمان است. وقتی پای او در میان باشد نخوانده فیلمنامه را قبول دارم. کدام بازیگر درجه یکی را می‌شناسید که بدون خواندن فیلمنامه پای قرارداد را امضا کند؟ کدام بازیگر درجه یکی را می‌شناسید که مشتاقانه به استقبال سختی‌های تولید یک فیلم در استرالیا برود. نیکول را از سال‌ها پیش می‌شناسم و به انتخابش اعتماد دارم و می‌دانم وقتی او پاسخ مثبت بدهد بدون معطلی باید پای قرارداد را امضا کنید وگرنه بزرگ‌ترین اشتباه زندگی‌تان را مرتکب شده‌اید. من هم بدون خواندن فیلمنامه پاسخ مثبت دادم و با اطمینان می‌گویم که هرگز پشیمان نشدم.

منبع : روزنامه کارگزاران