آرامش و برنامه ریزی در کشتی

محمدعلی صنعتکاران که اخیرا به نایب رییسی فدراسیون کشتی و مدیریت فنی تیم های ملی کشتی آزاد و فرنگی ایران منصوب شده، هم ایده ها و طرز کار خود را اعلام کرده است و هم از برنامه های این ورزش در آینده (لااقل تا المپیک پکن) سخن گفته است.
صنعتکاران با همان شناختی که از دیرباز از وی داریم، با روحیه ای قاطع و نظامی وار تاکید ورزیده است که از این پس تمام امور مرتبط با این ورزش باید از کانال وی انجام و هدایت شود و راهی به جز این متصور نیست. او حتی با این که به حسن مدیریت محمد دلیریان در کشتی فرنگی معترف است اما این ورزش را نیزدر حوزه اختیارات و تصمیم گیری های خویش توصیف و معرفی کرده است و بر این که هر دو رشته آزاد و فرنگی راه خود را بدون «حاشیه» طی کنند، تاکید دارد.
صنعتکاران به محمود معزی پور به عنوان مربی تیم ملی کشتی آزاد اعتقاد دارد و مشکلی را در ادامه کار او و همکاری با وی نمی بیند، ولی در پی کادرهای فنی احتمالا تازه ای برای تیم های ملی نوجوانان و جوانان است و در نهایت معتقد است که باید مثل یک سرباز در خدمت کشتی باشد. مجموعه حرف های اخیر صنعتکاران این نکته را مشخص می سازد که او همچنان در کار خود جدی است و اگر مسایل اخیر و اتفاقات سال جاری کشتی را مورد بازبینی و توجه قرار دهیم، می بینیم که از قضا این ورزش بیش از هر چیزی به چنین قاطعیت هایی احتیاج دارد و لابد این فرآیند باید مثبت باشد.
پس از شکست تیم کشتی آزاد ایران در پیکارهای جهانی امسال در باکو انواع حرف ها و حدیث ها مطرح و عنوان شد و هجوم به سمت منصور برزگر به عنوان مدیر فنی تیم های ملی کشتی شدت گرفت و تسویه حساب های جدید و قدیمی شروع شد و هیچ چیز سر جایش نماند.
انتصاب صنعتکاران به سمت هایی که ذکر کردیم، نتیجه و محصول همان هجوم ها و مسایل است و کار به شکلی درآمد که دیگر نمی شد وضع کشتی را با همان طریق و فرم ادامه داد. در لابه لای حرف های صنعتکاران نوعی نارضایتی وی را در قبال وضعیت فعلی برزگر و بهتر بگوییم نوع و چگونگی استقرار وی در کمیته ای تحت عنوان کمیته استعدادیابی فدراسیون به راحتی می توان حس کرد. «آقا صنعت» انتظار داشته است که برزگر پس از انتقال از پست مدیر فنی تیم های ملی به کمیته استعدادیابی گزارش و نحوه کارش را در آن جا اعلام و ابراز دارد، اما ظاهرا چنین نشده است و شاید هم برزگر خیال جلوس بر این سمت را نداشته باشد، زیرا یکی از اولین الزام های آن حضور دائمی وی در محل برگزاری مسابقات به قصد کشف استعدادهای موجود و تازه شکوفا شده است.
شاید طبیعت و خوی نظامی «آقا صنعت» که خود او نیز به آن می بالد، تا حدی از مشکلات حاشیه ای کشتی بکاهد، اما این که واقعا نیازهای فنی این رشته در درازمدت توسط همین سیستم ها تامین شود، مورد تردید قرار دارد، زیرا سوای آرامش کشتی به طرح و برنامه های قوی نیز نیازمند است و باید از افکار نو و نوین بهره جسته شود. چیزی که اگردور و بر آقا صنعت با افراد واجد این ویژگی گرفته نشود و چنین آدم هایی مصدر کار نگردند، لاجرم آرامش مورد نظر هم بی حاصل خواهد ماند.

وصال روحانی

منبع : روزنامه جوان