من را استاد صدا نکن

پرسش‌ها از نادر ابراهیمی بی پاسخ ماند. تالیف این کتاب مصادف شد با بیماری ابراهیمی، سفر او به خارج از کشور برای معالجه و بازگشت او درحالی که روز به روز حافظه‌اش محوتر می‌شد.
سلام، کاشفی هستم.
▪ می‌خواستم بپرسم فرصت کردین به سوال‌ها جواب بدین؟
ـ ببخشید دوست من! من حافظه‌ام خراب شده. شما را می‌شناسم؟
▪ بله ، در حوزه هنری همکار بودیم. موسسه صدا، آقای حاج سیر رضی، کلاس‌های پیک ، ...
ـ بله بله، فکر می‌کنم یک چیز‌هایی یادم می‌آید. خب گفتی چه کار داشتی؟
▪ چند تا سوال فرستاده بودم که جواب بدین . برای کتابی که درباره کارهای شما قرار است دربیاید.
ـ آفرین!‌ ناشرش دولتیه؟
▪ نه، خصوصیه، اما ارشاد یک تعداد برای کتابخانه‌ها می‌خره تا حمایت کرده باشه.
ـ گفتی موضوعش چیه؟
▪ عرض کرده بودم. یک تعداد کتاب درباره چره‌های ادبیات کودک؛ معرفی و نقدآثار.
ـ بقیه چه کسانی هستند؟ مثلا من اصلا نمی‌خواهم نامم در کنار افرادی مثل رضا رهگذر باشد.
▪ برای ایشان هم کتابی نوشته‌ایم. اما کتاب هر کس مستقل است. کتاب شما فقط درباره خودتان است.
ـ آفرین! حالا گفتی چه سوالی داری؟
▪ برای بخش مصاحبه کتاب، یک تعداد سوال داده بودم. قرار بود تا امروز جواب بدین.
ـ یادم نیست. حتما نرسیده یا گم شده. من فرصتی ندارم. خیلی زود می‌میرم. سرطان مغز دارم. باید سریع کار کنم. از منشی‌هایم می‌پرسم اما اصلا چنین چیزی ندیده‌ام.
▪ چرا استاد! هفته قبل با هم صحبت کردیم و همین حرف‌های امروز را گفتم.
ـ به من نگو استاد!‌ من از این کلمه نفرت دارم. روشنفکر‌ها دوست دارند که بهشان بگویی استاد. من از روشنفکر‌ها بدم می‌آید. آنها هم از من.
▪ پس چه بگویم؟
ـ پس بگو نادر،‌نادر خان،‌ نادر جان، هرچه خواستی بگو.
▪ آقای ابراهیمی! بالاخره سوال‌های ما را جواب نمی‌دین؟
ـ چرا ! بده کارگاه فیلمنامه نویسی [حوزه هنری] آقای روشنفکر. جواب می‌دم.
▪ باشد. سلامت باشید. راستی قرار نیست کتاب تئوری ادبیات کودک جدیدی منتشر کنید. از آن فهرست طولانی قدیم؟‌ یا از صوفیانه‌ها؟
ـ چرا! آقای زم چند نفر همکار در اختیارم گذاشته، یادداشت‌ها را مرتب کنند. داریم کار می‌کنیم. اما من همش سرم گیج می‌خورد. نمی‌توانم زیاد کار کنم ....
● پرسش‌های بی پاسخ این بود:
۱) کودکی و نوجوانی شما چطور گذشت؟ (بطور خلاصه)
۲) در نوجوانی و جوانی بیشتر چه کتابهایی می‌خواندید؟ کدام نویسندگان بر شما تاثیر گذار و یا برایتان الگو بودند؟
۳) چگونه به دنیای حرفه‌ای ادبیات وارد شدید؟
۴) از وضعیت ادبیات کودک در سال‌های قبل از انقلاب بگویید. چه گروه‌هایی بین نویسندگان وجود داشت؟
۵) شما خود را بیشتر نویسنده بزرگسالان می‌دانید یا کودکان و نوجوانان؟
۶) برخی کتاب‌های قدیمی شما به کتابهای ضد دینی تعبیر شده‌اند. نظر خودتان چیست؟
۷) آیا فکر نمی‌کنید در کیفیت به اندازه کمیت موفق نبوده‌اید؟
۸) شما پس از انقلاب نه جزو نویسندگان روشنفکر و شورای کتاب کودک بودید و نه گروه‌های نویسندگان مسلمان. تلقی شخصی شما چه بوده؟
۹) وضعیت ادبیان کودک در بیست ساله اخیر را در مقایسه با سالهای قبل از آن چگونه ارزیابی می‌کنید؟
۱۰) شما از معدود افرادی هستید که بطور جدی به نوشتن کتابهای نظری درباره ادبیات کودک و نوجوان پرداخته‌اید. چرا سال‌هاست دیگر چنین کتابهایی ننوشته‌اید؟
۱۱) با توجه به سابقه سینمایی و تلویزیونی خود رابطه سینمای کودک و ادبیات کودک را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ نظر شما درباره سینمای کودک در بیست‌ساله اخیر چیست؟
۱۲) شما در میان محافل فرهنگی مخالفان زیادی دارید. به نظر خودتان علت چیست؟‌ چرا نمی‌توانند نادر ابراهیمی را حذف کنند؟
۱۳) به نظر شما بهترین قصه نویسان ادبیات کودک امروز ایران کدامند؟
۱۴) شما از معدود نویسندگانی هستید که تصویرگری نیز می‌کنند. چرا در ایران برخلاف سایر کشور‌ها کمتر نویسنده‌ای داریم که کتابهایش را خود تصیر کند؟
۱۵) وضعیت نقد ادبیات کودک را چگونه می‌بینید؟ آیا منتقد موفقی در این حوزه سراغ دارید؟
۱۶) شما هم زمان به کار نشر نیز پرداخته‌اید. کار نشر را با آفرینش ادبی چقدر در تضاد می‌بینید؟
۱۷) شما سالهاست که با حوزه هنری همکاری دارید. عملکرد این سازمان را به ویژه در حوزه ادبیات کودک چگونه ارزیابی می‌کنید؟
۱۸) شما گرچه سالهاست در حوزه ادبیات کودک فعالید، اما هیچگاه با مطبوعات کودک همکاری نکرده‌اید. علت آن چه بوده؟
۱۹) در میان کارهای شما کمتر کتابی برای نوجوانان دیده می‌شود. آیا معتقد هستید مقوله‌ای به نام ادبیان نوجوان نمی‌تواند وجود داشته باشد؟
۲۰) با توجه به سابقه شما در ادبیات کودک بهترین نویسندگان، شاعران و منتقدان ادبیات کودک را در سال‌های قبل از انقلاب چه کسانی می‌دانید؟
۲۱) در میان کارهای شما کتابهای سفارشی هم دیده می‌شود. آیا با سفارشی نویسی موافقید؟
۲۲) آیا فکر نمی‌کنید اگر در زمینه مشخصی متمرکز می‌شدید ، مثلا کتاب کودک یا نقد، موفق تر بودید؟
۲۳) شما از معدود نویسندگانی هستید که برای جوان‌ترها وقت می‌گذارید و با آنها جلسات منظم دارید. چرا شاگردان شما کمتر نویسنده‌ی معروفی شده‌اند؟
۲۴) آینده نگری از وجود تئوریک آثار شما بوده. آینده ادبیات کودک ایران را چگونه می‌بینید؟
۲۵) به نظر شما چرا نسل بعد از انقلاب نویسندگان ، نسبت به نویسندگان قدیمی ‌ها ( حتی مذهبی‌ها ) کم توجه است.
۲۶) شما همیشه فهرست بلندی از فعالیت‌های بعدی دارید. سهم ادبیات کودکان و نقد آن در کار‌های جاری و آتی شما چیست؟

سید‌علی کاشفی خوانساری
از کتاب چهره‌های ادبیات کودک و نوجوان ۱۶

منبع : سایت بی نقاب