معیار محوری یا چهره محوری

سطح عمده تحلیل های خبری و رسانه ای حول محور انتخابات بر این نکته معطوف است که در این دوره از انتخابات چهره های سیاسی، اجتماعی به صحنه وارد شده اند.
تحلیل فعالان سیاسی دو جناح عمده اصولگرا و دوم خردادی چرا به این نکته رسید که این دور از رقابت ها فقط به چهره ها معطوف خواهد شد و افراد شایسته و با کفایت، اما گمنام اقبالی ندارند؟
واقعیت این است که بعد از انتخابات شورای سوم خصوصا در سطح شهر تهران برخی از فعالان سیاسی به این نتیجه عینی رسیدند که دایره انتخاب مردم به وادی چهره ها محدود شده است و مردم بیشتر در یک فرایند سهل و آسان به انتخاب افرادی می پردازند که سابقه ای از ایشان در ذهن خود دارند و انتخاب چهار نفر از چهره های دوم خردادی در منتخبین ۱۵ نفره تهران این موضوع را مشخص کرد.
چهره سازی و انتخاب چهره ها، دارای منافع و مضارهایی می باشد و آنچه تاکنون گفته شده بیشتر در فواید منافع آن که آزموده را آزمودن! می باشد، اما این که جناح های سیاسی به چهره ها بسنده کنند نشانگر حقیقتی است که نشان می دهد ما در بسط توسعه سیاسی و باز کردن سیکل گردش نخبگان و یولیگارشی سیاسی کم کاری کرده ایم. حتی آنهایی که داعیه توسعه سیاسی داشتند و ۸ سال با این شعار مردم را سرگرم کردند نه تنها نتوانسته اند کادرهای سیاسی برای تصدی مناصب و امور تربیت کنند بلکه در یک الیگارشی به چند فرد سیاسی خاص بسنده کرده اند که در مواقع مختلف از آنها استفاده می کنند. یک روز وزیر، یک روز معاون اول و یک روز رییس فلان سازمان و در روز دیگر در کسوت نامزدی برای قرار گرفتن در کرسی پارلمان.
حضور چهره ها و استفاده از رانت آنها و دوئل سیاسی با چهره های سیاسی حکایت از واقعیت دیگری است که احزاب و گروه های سیاسی به رغم سر و صداهای فراوان محلی از اعراب ندارند و عوض این که افراد در ذیل آنها تعریف شوند، احزاب و گروه ها در بطن چهره ها تعریف شده اند و بار دیگر قائم به شخص بودن رفتار سیاسی در کشور را ثابت می کند.
فرآیند مقطعی سیاست میدانی است که چهره ها با تفکر و پیشینه اجرایی خود می توانند آن را به پیش ببرند، اما حرکت نظام مند سیاسی و رفتار توام با منطق و آرمان های انقلابی نباید در قالب اشخاص خلاصه شود بلکه باید با معیارها تعریف شود. همه باید تلاش کنیم معیار محوری جای چهره محوری را بگیرد و مردم معیارها را انتخاب کنند نه اشخاص را.

منبع : روزنامه جوان