حکایت اشک‌های کودکانه‌

همیشه آرزوی یک بچه آرام و ساکت را داشتید ولی کودکی پر سر و صدا نصیبتان شده است.
اشک‌های کودک مضطربتان می‌کند، گاهی به قدرت مادرانه خود شک می‌کنید....‌
می‌دانید چرا فرزندتان گریه می‌کند؟ وقتی کودکی گریه می‌کند باید بلافاصله بغلش کرد یا این‌که کمی صبر کرد تا گریه‌اش تمام شود؟ انتخاب این دو راه سخت است. کارشناسان به سئوالات شما در این زمینه پاسخ داده‌اند:‌
‌▪ آیا به ‌محض آن‌که کودک شروع به گریه کرد باید او را بغل کنیم؟‌
ـ طی سه ماهه اول زندگی نوزاد زیاد گریه می‌کند چون می‌خواهد به شما نشان دهد که به شما نیاز دارد. تنها راه ساکت کردن گریه او، راضی کردن فوریش است. او را بغل کنید شیر دهید... هرچه بیشتر در این سن به نیازهایش جواب دهید، بیشتر حس امنیت می‌کند و آرام‌تر خواهد بود. وقتی توجه کودک کم‌کم به محیط جلب شد، می‌توانید برای ساکت کردنش با او صحبت کنید، آواز بخوانید، با دست‌هایش بازی کنید...‌
▪ آیا وقتی کودک گریه می‌کند، نشانه درد و ناراحتی است؟‌
ـ وقتی آدم بزرگ‌ها گریه می‌کنند، بدین معناست که غمگینند. اما وقتی یک نوزاد گریه می‌کند، نشانه ناامیدی او از زندگی نیست. اگر یک نوزاد گریه می‌کند، یعنی گرسنه است، جایش را خیس کرده، دلش درد می‌کند یا حتی نیاز به نوازش دارد.
احساسات شما با احساسات نوزاد یکی نیست. اگر نوزادتان گریه کرد، فکر نکنید بدبخت است و شما مقصرید. او با گریه تنها نیازهای طبیعی‌اش را به شما می‌فهماند.‌
▪ آیا بغل کردن بیش از اندازه، کودک را لوس می‌کند؟
ـ پیش از یک‌سالگی، هیچ عاملی سبب لوس شدن کودک نمی‌شود. وقتی یک کودک لوس می‌شود که چیزی را که نیاز دارد مدام به او بدهید. یک نوزاد وقتی گریه می‌کند که ما به نیازهایش پاسخ ندهیم. گریه تنها راهی است که او می‌تواند با شما گفتگو کند. اگر در این سن، به این بهانه که کودکم لوس می‌شود به گریه‌اش پاسخ ندهید و تنهایش بگذارید، حس ناامنی خواهد کرد و اعتمادش نسبت به شما و خودش سلب می‌شود.‌
▪ من نمی‌توانم گریه کودکم را تحمل کنم. چه کنم؟‌
ـ تحمل گریه کودک را نداشتن، مخصوصاً در ۳ماهه اول کاملاً طبیعی است. زایمان و عواقب پس از آن، به‌هم‌ریختگی روانی و احساسی، خستگی‌های مفرد جسمی، وظایف سنگین مادری و ... مادر را به شدت تضعیف می‌کند. او به‌قدری احساساتی است که به محض دیدن گریه کودکش او را بغل می‌کند و به خود می‌چسباند.
طی چند ماه وضع به حالت عادی برمی‌گردد و مادر کمی از فرزندش فاصله می‌گیرد.‌
▪ شب‌ها گریه کودکم بیشتر می‌شود...‌
ـ گریه‌های شبانه نوزاد معمولاً برای والدین ناراحت‌کننده و اضطراب‌آور است. گریه‌ها و جیغ‌های شبانه نوزاد به‌گونه‌ای است که انگار درد شدیدی دارد. این حالت کاملاً طبیعی است. کودک با گریه، اضطراب‌های روزانه را از خود دور می‌کند.‌
▪ از چه زمانی باید به گریه کودک کمی بی‌توجه بود؟‌
ـ از ۳ماهگی به بعد گریه کودک کمتر می‌شود. او سعی می‌کند با حرکات و جیغ خواسته‌هایش را به مادر بفهماند. گریه‌های شبانه کم‌کم تمام می‌شوند، مادر از این به بعد از نوع جیغ کودکش می‌تواند بفهمد او گرسنه است، عصبانی است، نیاز به محبت دارد یا می‌خواهد بخوابد و.... از این پس دیگر لازم نیست به سرعت به سمت کودکتان بشتابید.
در عوض اگر واقعاً جیغ کودکتان از روی درد یا ناراحتی است از او غافل نشوید.‌
▪ چه‌قدر می‌توانیم منتظر بمانیم تا کودک گریه کند و سپس آرام شود؟
ـ هر چه‌قدر تحمل دارید. اغلب والدین حتی پس از یک‌سالگی اجازه نمی‌دهند کودکشان خیلی گریه کند و خود، او را آرام می‌کنند. در دو حالت توصیه می‌کنیم اجازه دهید کودک گریه کند تا خود آرام شود. در هنگام خوابیدن و هنگامی ‌که به هیچ‌وجه نمی‌توانید آرامش کنید. هرگاه حس کردید در برابر ساکت کردن نوزادتان ناتوانید بهترین کار این است که او را به پدرش بسپارید.‌
▪ وقتی کودکی گریه می‌کند، چگونه آرامش کنیم؟‌
ـ گریه حق کودک است زیرا او قدرت زبانی ندارد. پذیرفتن این موضوع به شما کمک می‌کند بتوانید گریه‌اش را تحمل کنید. وقتی نوزادتان گریه می‌کند به او نشان دهید که متوجه گریه‌اش شده‌اید. جملات پر احساس را در گوشش زمزمه کنید. خیلی راحت بگویید: <می‌شنوم که گریه می‌کنی، می‌دانم نمی‌خواهی بخوابی ولی باید این کار را بکنی، وقتی بیدار شدی تو را دوباره بغل می‌کنم.> او می‌فهمد. قدرت اراده و پایداری شما سبب می‌شود که کودکتان دست از گریه بردارد و ساکت شود.‌
▪ گاهی اوقات می‌خواهم به‌قدری از او دور شوم که دیگر صدای گریه‌اش را نشنوم.‌
ـ این حس در چند ماهه اول طبیعی است. اما هرگز کودکتان را تنها نگذارید. اگر او در خلوت مدام گریه کند، حس می‌کند به او اهمیت نمی‌دهید و این در بزرگسالی روی روان او تأثیر می‌گذارد. به کودکتان بفهمانید که گریه‌اش را می‌بینید، ولی ترجیح می‌دهید کاری را بکنید که برایش بهتر است.‌
▪ آیا بعضی نوزادان بیشتر از دیگران گریه می‌کنند؟‌
ـ بعضی از کودکان نسبت به دیگران، حساس‌ترند و به کوچک‌ترین سر و صدائی عکس‌العمل نشان می‌دهند. وقتی لباس از تنشان در می‌آورید یا لباس به تنشان می‌پوشانید، می‌زنند زیر گریه، این جزئی از ذات کودک شماست و راه حلی ندارد.‌
▪ چرا وقتی نوزاد را بغل می‌کنیم بازهم آرام نمی‌شود؟
ـ وقتی عروسک‌ها، نوازش و پستانک، کارساز نیست، او را برای گردش به پارک یا ماشین‌سواری ببرید. برایش موسیقی بگذارید. باید توجهش را به چیز دیگری جلب کنید. اگر می‌بینید کاری از دستتان بر نمی‌آید او را برای چند لحظه به‌دست دیگران بسپارید.‌
▪ از وقتی نوزادم وارد ۶ ماهگی شده، بیشتر گریه می‌کند.‌
ـ وقتی یک نوزاد ۶ ماهه را به‌تنهائی در تختش می‌گذارید تا بخوابد، بدون هیچ دلیلی گریه می‌کند. او از این سن به بعد، جدائی را حس می‌کند. اگر مادرش را نبیند، دنبال او می‌گردد. از این سن به بعد باید به کودکتان کمک کنید تا جدائی را تحمل کند. موسیقی به کودک آرامش می‌دهد و به خوابیدنش کمک می‌کند.
از ۶ ماهگی به بعدکودک دیگر از روی گرسنگی گریه نمی‌کند. منتظر می‌ماند تا صبح شود و شما به او شیر دهید. در عوض با دیدن غریبه‌ها، گریه خواهد کرد. همیشه وقتی یک فرد غریبه کودکتان را بغل می‌کند، کنارش باشید. او را همچون اسباب‌بازی در دست دیگران رها نکنید.‌
▪ در یک‌سالگی چگونه تسلیم گریه‌های کودک نشویم؟‌
ـ در یک‌سالگی تنها دلیل کودک برای گریه کردن، شنیدن <نه> از شماست. شما به او اجازه نداده‌اید به چیزی دست بزند یا چیزی را از دم دستش دور کرده‌اید. گریه می‌کند چون مجبورش کرده‌اید لباس بپوشد و کلاه به سر بگذارد. با کودکتان حرف بزنید و مسائل را در کمال سادگی برایش توضیح دهید. از این سن به بعد کابوس‌های شبانه به سراغ کودک می‌آیند. اگر نیمه شب با گریه شما را بیدار کرد، او را به آغوش بکشید و از حضورتان مطمئنش کنید.‌
▪ در چه صورت باید در مورد گریه کودک با پزشک مشورت کرد؟‌
ـ اگر کودکتان به شدت و مدام گریه می‌کند، به‌طوری که تعادل خانوادگی را به‌هم ریخته است، در صورتی‌که برایش نگرانید، اگر از ۶ ماهگی‌اش گذشته و هنوز مکرراً گریه می‌کند و اگر نیمه شب‌ها مدام شما را با گریه‌اش بیدار می‌کند، توصیه می‌کنیم با یک متخصص بیماری‌های کودکان مشورت کنید.‌

برگرفته از ماهنامهِ کودک‌

منبع : وزارت آموزش و پرورش ایران