جنایت کاخ سفید زیر نام سازمان ملل متحد

‌بحران آمریکا در عراق به نقطه ای رسیده است که حتی نزدیک ترین افراد نظامی به جبهه نومحافظه کاران نیز به بوش توصیه کرده اند تا صحنه عراق را ترک کرده یا حداقل تعداد نیروهای خود را در این کشور کاهش دهد.
‌تا زمانی که بافت سیاسی و حقوقی شورای امنیت سازمان ملل متحد به صورت فعلی اداره شود،سازمان ملل در جهت بهبود اوضاع عراق گامی بر نخواهد داشت.
‌واشنگتن در مقطع کنونی خواهان بین المللی نمودن بحران عراق به سود منافع خود است.بر این مبنا مقامات آمریکایی سعی دارند ضمن دخیل نمودن سازمان ملل متحد در بغداد از بار شکست خود در عراق بکاهند و در عین حال نقش خود را‌به عنوان اصلی ترین اشغالگر بغداد حفظ نمایند
از ابتدای اشغال عراق تاکنون شاهد نقش آفرینی معکوس سازمان ملل متحد در بغداد هستیم.به عبارت دیگر،نه تنها سازمان ملل متحد به عنوان سازمان حافظ صلح بین المللی نقش خود را در این راستا ایفا ننموده است ،بلکه با سکوت خود در برابر جنایات آمریکا ،انگلستان و متحدان آنها در عراق زمینه را جهت مانور بیشتر اشغالگران فراهم ساخته اند:
به راستی سازمان ملل متحد چه توجیهی برای عدم نقش آفرینی موثر خود در بحران عراق دارد؟پاسخ این سوال تلخ ،ولی مشخص است:شورای امنیت سازمان ملل متحد متشکل از ایالات متحده آمریکا،انگلستان،فرانسه ،چین و روسیه است.واشنگتن خود به عنوان اصلی ترین اشغالگر عراق در شورای امنیت حضور دارد و با لابیهای خود مانع از دخالت سازمان ملل در جهت بهبود اوضاع عراق می شود.اگر افرادی مانند زلمای خلیل زاد،سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد بر نقش آفرینی سازمان ملل در بغداد تاکید می نمایند،به دلیل فرار از باتلاق عراق است و “بهبود اوضاع عمومی عراق”جایگاهی در این میان ندارد.
انگلستان به عنوان اصلی ترین و راهبردی ترین شریک واشنگتن در نظام بین الملل نیز در جهت اهداف و منافع کاخ سفید گام بر می دارد.فرانسه که از مخالفان اولیه جنگ عراق بود،هم اکنون با امتیازات پشت پرده ای که از دولت بوش دریافت نموده است به هیچ عنوان حاضر به مخالفت با اشغال و خونریزی در عراق نیست .چین و روسیه نیز ترجیح داده اند در این خصوص سکوت نمایند تا خللی در اهداف میانی آنها در اروپا و خاوردور ایجاد نشود.وجود افرادی نژاد پرست و افراطی مانند بوش،بلر،براون و نیکولاس سارکوزی تاکنون مانع از نقش آفرینی سازمان ملل در بغداد شده است.
واقعیت تلخ تر دیگر آنکه بان کی مون،دبیر کل فعلی سازمان ملل متحد و وزیر امور خارجه سابق دولت کره جنوبی ،خود از موافقان اشغال عراق به شمار می رود.حمایت بان کی مون از حضور نیروهای کره ای در بغداد واقعیت تلخی است که نمی توان آن را کتمان نمود.در جریان انتخاب جانشین کوفی عنان، آمریکا به دنبال فردی بود تا مواضع واشنگتن در نظام بین الملل را تقویت نموده و از این طریق بر وزن جریان سلطه بیفزاید.از این رو بان کی مون با لابی آمریکا،انگلستان و فرانسه به عنوان دبیر کل سازمان ملل متحد برگزیده شد.اظهارات اخیر سفیر واشنگتن در بغداد نشان دهنده این است که کاخ سفید از سازمان ملل استفاده ای کاملا ابزاری می نماید.
کروکر راجع به نقش آینده سازمان ملل در عراق گفت که شورای امنیت چندی پیش به تقویت نقش این سازمان در عراق پرداخت که طبق آن نیروهای سازمان ملل در عراق همکاری نزدیکی با نیروهای عراقی خواهند داشت . به گفته کروکر سازمان ملل می تواند در زمینه‌های انتخابات و مرزها ومسائل متعلق به قوانین ومسائل انسانی ومهاجران عراقی بامسئولان عراقی همکاری کند،اما نیروهای آمریکایی مستقر در عراق به هیچ وجه زیر پرچم سازمان ملل فعالیت نخواهند کرد.!
سازمان ملل متحد علاوه بر اینکه نسبت به این سخنان و سخنان مشابه مقامات آمریکایی واکنش نشان نداده بلکه در جهت تقویت این مواضع خصمانه گام بر داشته است.حضور فردی مانند بان کی مون نیز این روند را طی ماههای اخیر تشدید نموده است.در حالی که مقامات ارشد سیاسی و نظامی آمریکا “خروج از بغداد”را به عنوان تنها راه باقیمانده مقابل خود ارزیابی می کنند،سازمان ملل متحد ترجیح داده تا در این خصوص سکوت کرده و تصمیم گیری در مورد عراق را به نومحافظه کاران افراطی کاخ سفید واگذار نماید.
بحران آمریکا در عراق به نقطه ای رسیده است که حتی نزدیک ترین افراد نظامی به جبهه نومحافظه کاران نیز به بوش توصیه کرده اند تا صحنه عراق را ترک کرده یا حداقل تعداد نیروهای خود را در این کشور کاهش دهد.در این راستا رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا احتمالا‌ از جرج بوش،‌ رئیس جمهوری این کشور خواهد خواست سطح نیروها در عراق را تا سال آینده میلادی کاهش دهد.ژنرال “پیتر پیس” قرار است از بوش بخواهد تا سال آینده میلادی از شمار نیروهای نظامی بکاهد.
انتظار می‌رود پیس که ژنرال نیروی دریایی است و ریاست وی بر ستاد مشترک اواخر ماه سپتامبر به اتمام می‌رسد بر این امر تاکید کند که حفظ نیروها از تعداد بیش از ۱۰۰ هزار نفر در عراق در سال آینده میلادی بشدت بر ارتش فشار وارد می‌کند و از توانایی آن برای مقابله با دیگر تهدیدها می‌کاهد. این گزارش در زمانی انتشار می‌یابد که ژنرال “دیوید پترائوس” فرمانده ارشد ارتش آمریکا در عراق قرار است ارزیابی خود را اواسط ماه آینده میلادی درباره پیشرفت عملیات نظامی در عراق ارائه کند. دولت بوش تاکنون به درخواست‌ها برای خروج نیروها از عراق بی‌توجه بوده و برای توجیه این موضع خود به دستاوردهای طرح افزایش ۳۰ هزار نفری نیروها و رسیدن سطح این نیروها به ۱۶۰ هزار نفر اتکاء می‌کند. ژنرال پیس این‌گونه عنوان خواهد کرد که کاهش نیروها در عراق از نظر راهبردی از اهمیت برخوردار است و پیشنهادهای خود را به عوض ارایه گزارش رسمی، بطور خصوصی ارائه خواهد کرد.
بوش ژنرال پیس را برای دور دوم ریاست ستاد مشترک ارتش آمریکا معرفی نکرده و وی این پست رادر اواخر ماه سپتامبر ترک خواهد گفت.
در چنین شراطی سازمان ملل متحد تصمیم گرفته است بدون هرگونه انتقادی نسبت به ادامه اشغال عراق ،در کنار سربازان آمریکا قرار گیرد و به تقویت مواضع آنها دربغداد بپردازد.تا زمانی که بافت سیاسی و حقوقی شورای امنیت سازمان ملل متحد به صورت فعلی اداره شود،سازمان ملل در جهت بهبود اوضاع عراق گامی بر نخواهد داشت.حضور آمریکا،انگلستان و فرانسه در شورای امنیت سازمان ملل متحد مانع از تحقق “ثبات و آرامش”در عراق خواهد داشت.
● تاملی بر اظهارات اخیر بان کی مون
آخرین اظهار نظر بان کی مون در خصوص عراق نکاتی را در بر دارد که به سادگی نمی توان از کنار آنها گذشت.دبیر کل سازمان ملل متحد تاکید کرد که افزایش احتمالی حضور این سازمان در عراق به شرایط امنیتی در این کشور بستگی خواهد داشت. بان کی‌مون در مراسم سالگرد انفجار در مقر سازمان ملل در بغداد که۲۲ کشته برجای گذاشت، در سخنانی اظهار داشته است که تصمیم اخیر شورای امنیت در تقویت حضور سازمان ملل در عراق فرصتی است تا مسیر “سرجیو ویه‌را دوملو” و همکارانش را ادامه دهیم،اما من تاکید می‌کنم که اتخاذ هرگونه تصمیمی در این زمینه خصوصا به شرایط امنیتی در عراق بستگی دارد.
نکته اول اینکه بحران اصلی عراق”امنیت”است و نه “حضور صوری سازمان ملل متحد”. بان کی مون در حالی از شرایط امنیتی عراق ابراز نگرانی می کند که سازمان ملل کوچکترین گامی در جهت حل این معضل اساسی بر نداشته است.دبیرکل سازمان ملل متحد به گونه ای سخن می گوید که گویا سازمان ملل متحد تنها وظیفه حضور در مناطق بحران زده و اشغال شده را دارد و وظیفه ای در قبال مقابله با اشغالگران بر عهده ندارد.
نکته دوم اینکهآمریکا خواهان حضور حداقلی سازمان ملل در عراق بود،اما اکنون از لزوم نقش آفرینی بیشتر این سازمان در بغداد سخن می گوید؟در ابتدای سال ۲۰۰۳ میلادی آمریکا نخستین موشک خود را بدون مجوز سازمان ملل متحد به عراق شلیک نمود اما هم اکنون از این سازمان ناکارآمد می خواهد تا در بغداد نقش آفرینی بیشتری،البته در سایه حضور اشغالگران،داشته باشد.!فارغ از استفاده ابزاری کاخ سفید از شورای امنیت سازمان ملل متحد که در طول دهه های اخیر به وفور رخ داده است،شاهد هستیم که واشنگتن در مقطع کنونی خواهان بین المللی نمودن بحران عراق به سود منافع خود است.بر این مبنا مقامات آمریکایی سعی دارند ضمن دخیل نمودن سازمان ملل متحد در بغداد از بار شکست خود در عراق بکاهند و در عین حال نقش خود را به عنوان اصلی ترین اشغالگر بغداد حفظ نمایند.
در نهایت اینکه سازمان ملل متحد نقش اصلی خود را در عراق و دیگر نقاط بحران زده دنیا فراموش نموده است.این فراموشی تعمدی بارها در طول تاریخ پس از جنگ جهانی دوم رخ داده است.مسلما با توجه به آگاهی رو به رشد دولتها و ملتهای آگاه در دنیا بافت و ساختار فعلی سازمان ملل متحد باید تغییر کرده و بافتی کارآمد جایگزین آن شود.بافتی که بتواند در مقابل جریان سلطه به طور کامل ایستادگی نماید.

سعید سبحانی

منبع : روزنامه رسالت