هفت گام نت خودگردان در نظام TPM

بیش از سی سال پیش، ژاپن در جهت بهبود سیستم نگهداری و تعمیرات تجهیزات با استفاده از اصول نت پیشگیرانه (PM) و تفکر صفر درصد عیوب (ZD) آمریکائی و ترکیب آن با سیستم مدیریت مشارکتی ژاپن تفکر TPM را به‌وجود آورد. نظام TPM به مرور رشد نموده و کم‌کمک به سیستمی فراگیر با ابعاد گسترده در عرصه‌های مختلف صنعت تبدیل گردید. مبنای این تفکر برحذف کامل ضایعات با تکیه بر ارتقاء سطح فنی و فرهنگی استوار است. در این نظام افزایش بهره‌وری نه با تکیه مستقیم بر تجهیزات بلکه براساس رشد و ارتقاء نیروی انسانی می‌باشد. در این سیستم کلیه پرسنل سازمان در یک ساختار مشخص لایه‌لایه طبقه‌بندی می‌شوند و محور فعالیت‌ها بر این استوار است که هر یک از لایه‌ها بتواند به طبقه بالاتری صعود نماید. نظام TPM دارای شش شاخه یا ستون می‌باشد که عبارتند از:
۱) نت خود گردان
۲) نت برنامه ریزی شده
۳) حذف شش ضایعه بزرگ
۴) مهندسی پیشگیرانه
۵) طراحی محصولات آسان برای ساخت
۶) آموزش و تمرین
این شاخه‌ها هر یک دارای فعالیت‌های مختلف و متنوعی است که با توالی خاص نسبت به یکدیگر با توجه به شرایط سازمان مجری، انجام می‌شوند. یکی از شاخه‌های مهم این سیستم نت خودگردان می‌باشد که در واقع مجموعه فعالیت‌هائی از TPM است که بهره‌برداران یا به‌عبارت دیگر پرسنل تولید آن را اجرا می‌کنند.

فرهاد ساده

منبع : مهندسان نگهداری و تعمیرات ایران