ایدز ـ HIV and aids

ایدز عبارت‌ است‌ از به‌ وجود آمدن‌ ضعف‌ عمده‌ در دستگاه‌ ایمنی‌ بدن‌ (نقص‌ ایمنی‌). این‌ امر باعث‌ كاهش‌ توانایی‌ بدن‌ در مقابله‌ با عفونت‌ها و توانایی‌ سركوب‌ سلول‌های‌ غیرطبیعی‌ مثل‌ سلول‌های‌ سرطانی‌ می‌شود.

ویروس‌ ایدز سلول‌های‌ ایمنی‌ موجود در خون‌ (لنفوسیت‌ها) و سلول‌های‌ ایمنی‌ موجود در بافت‌ها (مغز استخوان‌، طحال‌، كبد و گره‌های‌ لنفاوی‌) را درگیر می‌سازد. این‌ سلول‌ها در تولید پادتن‌ برای‌ مقابله‌ با بیماری‌ها و سرطان‌ها نقش‌ دارند. در مجموع‌ باید گفت‌ كه‌ ایدز یك‌ نوع‌ نقص‌ ایمنی‌ ثانویه‌ است‌ كه‌ در سیر عفونت‌ با ویروس‌ ایدز ایجاد می‌شود.

ـ علایم‌ شایع‌:

۱. تب‌

۲. عفونت‌ اولیه‌ با ویروس‌ ایدز ممكن‌ است‌ هیچ‌ علامتی‌ ایجاد نكند.

۳. خستگی‌، كاهش‌ وزن‌ بدون‌ توجیه‌، تعریق‌ شبانه‌

۴. عفونت‌های‌ مكرر تنفسی‌ و پوستی‌

۵. تورم‌ گره‌های‌ لنفاوی‌ در تمام‌ بدن‌

۶. زخم‌ در دهان‌

۷. تغییرات‌ ناحیه‌ تناسلی‌؛ بزرگ‌ شدن‌ طحال‌

۸. اسهال‌

ـ علل‌ بیماری:

عفونت‌ با ویروس‌ ایدز، نوعی‌ رترو ویروس، كه‌ به‌ سلول‌های‌ دستگاه‌ ایمنی‌ حمله‌ كرده‌، آنها را نابود می‌سازد و باعث‌ كاهش‌ مقاومت‌ بدن‌ به‌ عفونت‌ها و بعضی‌ از سرطان‌ها می‌شود.

ـ عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:

۱. بی‌بند و باری‌ جنسی‌

۲. استفاده‌ از سوزن‌های‌ آلوده‌ برای‌ تزریق‌ موادمخدر

۳. تزریق‌ خون‌ یا فرآورده‌های‌ خونی‌ آلوده‌ (در حال‌ حاضر به‌ ندرت‌ رخ‌ می‌دهد).

۴. تماس‌ جنسی‌ با افراد آلوده‌. همجنس‌بازها در معرض‌ بیشترین‌ خطر هستند.

۵. مواجهه‌ كاركنان‌ بیمارستان‌ها و تكنسین‌های‌ آزمایشگاهی‌ با خون‌، مدفوع‌، یا ادرار افراد آلوده‌ به‌ ویروس‌ ایدز. بیشترین‌ خطر مربوط‌ به‌ فرو رفتن‌ اتفاقی‌ سوزن‌آلوده‌ در دست‌ است‌.

۶. توجه‌ داشته‌ باشید كه‌ تماس‌های‌ عادی‌ غیرجنسی‌ باعث‌ انتقال‌ بیماری‌ نمی‌شود، بنابراین‌ فردی‌ كه‌ آلوده‌ به‌ ویروس‌ ایدز است‌ خطری‌ برای‌ جمعیت‌ عمومی‌ محسوب‌ نمی‌شود.

ـ پیشگیری‌:

۱. از كاندوم‌ استفاده‌ شود.

۲. بی‌بندوباری‌ جنسی‌ كنار گذاشته‌ شود.

۳. خون‌ یا فرآورده‌های‌ خونی‌ باید از لحاظ‌ آلودگی‌ بررسی‌ شده‌ باشد.

۴. از تماس‌ جنسی‌ با افرادآلوده‌ یا افرادی‌ كه‌ موادمخدر تزریقی‌ مصرف‌ می‌كنند خودداری‌ شود.

۵. از تزریق‌ موادمخدر جداً خودداری‌ شود. سوزن‌های‌ غیراستریل‌ نباید به‌طور اشتراكی‌ مصرف‌ شوند.

ـ عواقب‌ مورد انتظار:

این‌ بیماری‌ در حال‌ حاضر غیرقابل‌ معالجه‌ است‌. البته‌ علایم‌ را می‌توان‌ تخفیف‌ داد یا كنترل‌ نمود و تحقیقات‌ علمی‌ در رابطه‌ با این‌ بیماری‌ و درمان‌ آن‌ ادامه‌ دارند. ایدز ممكن‌ است‌ تا سال‌ها پس‌ از مثبت‌ شدن‌ آزمون‌ آلودگی‌ به‌ ویروس‌ خود را نشان‌ ندهد. زمانی‌ كه‌ ایدز به‌ صورت‌ آشكار خود را نشان‌ دهد، میانگین‌ بقا مدت‌ متغیراست‌.

ـ عوارض‌ احتمالی‌:

عفونت‌ جدی‌ در دستگاه‌های‌ مختلف‌ بدن،‌ سرطان،‌ مرگ‌.

ـ درمان‌:

با انجام‌ آزمایش‌ خون‌ و آزمون‌ پادتن‌ ضد ویروس‌ ایدز (ممكن‌ است‌ حتی‌ تا 6 ماه‌ پس‌ از شروع‌ آلودگی‌ مثبت‌ نشود) می‌توان‌ تشخیص‌ را تأیید نمود. در بیمارانی‌ كه‌ آلودگی‌ به‌ ویروس‌ ایدز تشخیص‌ داده‌ می‌شود باید وجود سایر بیماری‌های‌ آمیزشی‌ و سایر عفونت‌ها مثل‌ سل‌ نیز مورد بررسی‌ قرار گیرد. برای‌ مقابله‌ با اضطراب‌ و افسردگی‌ ناشی‌ از ابتلا به‌ این‌ بیماری‌ و احتمال‌ مرگ‌ باید روان‌درمانی‌ یا مشاوره‌ انجام‌ شود. در صورت‌ بروز عوارض‌، ممكن‌ است‌ نیاز به‌ بستری‌ شدن‌ وجود داشته‌ باشد. بعضی‌ از بیماران‌ وارد برنامه‌های‌ تحقیقاتی‌ می‌شوند كه‌ با هدف‌ دستیابی‌ به‌ درمان‌های‌ بهتر یا واكسن‌ یا بیماری‌ انجام‌ می‌گیرند. در این‌ گونه‌ برنامه‌ها، مراقبت‌ ممكن‌ است‌ به‌طور رایگان‌ انجام‌ پذیرد.

توجه‌ داشته‌ باشید كه‌ تشخیصی‌ زودهنگام‌ كمك‌كننده‌ است‌. اگر در معرض‌ خطر هستید، برای‌ بررسی‌ مراجعه‌ كنید، حتی‌ اگر احساس‌ می‌كنید كه‌ در سلامت‌ كامل‌ به‌ سر می‌برید. اگر می‌خواهید حامله‌ شوید، یا این‌ كه‌ حامله‌ هستید، انجام‌ آزمون‌ ویروس‌ ایدز ممكن‌ است‌ كمك‌كننده‌ باشد. در صورت‌ مثبت‌ بودن‌ آزمون‌ ویروس‌ ایدز به‌ هنگام‌ حاملگی‌، با درمان‌های‌ مخصوص‌ می‌توان‌ احتمال‌ عفونت‌ در نوزاد را به‌ حداقل‌ رساند. در صورت‌ وجود گروه‌های‌ حمایتی‌، به‌ آنها بپیوندید. از تماس‌ با افرادی‌ كه‌ دچار عفونت‌ هستند، حتی‌ سرماخوردگی‌، پرهیز كنید.

ـ داروها:

۱. تحقیقات‌ زیادی‌ در رابطه‌ با داروهای‌ جدیدتر و واكسن‌ آن‌ در دست‌ انجام‌ هستند.

۲. در حال‌ حاضر داروها در معالجه‌ عفونت‌ ایدز مؤثر نیستند. برای‌ مقابله‌ با عفونت‌ها یا پیشگیری‌ از آنها ممكن‌ است‌ آنتی‌بیوتیك‌ تجویز شود.

۳. داروهای‌ ضد ویروسی‌ (دیدانوزین‌، استاوودین‌، زالسی‌ تابین‌، زیدوودین‌) و نیز داروهای‌ مهاركننده‌ پروتئاز در درمان‌ عفونت‌ با ویروس‌ ایدز مورد استفاده‌ قرار می‌گیرند و ممكن‌ است‌ پیشرفت‌ بیماری‌ را به‌ تأخیر اندازند. تجویز آنها باید توسط‌ پزشكان‌ با تجربه‌ انجام‌ پذیرد. با این‌ داروها (مثل‌ زیدووین‌) می‌توان‌ انتقال‌ عفونت‌ به‌ نوزادان‌ مادران‌ حامله‌ را كاهش‌ داد.

ـ فعالیت‌:

فعالیت‌ها به‌ وضعیت‌ سلامت‌ هر فرد بستگی‌ دارند. علایمی‌ مثل‌ خستگی‌ یا وجود عفونت‌ می‌توانند بعضی‌ از فعالیت‌ها را محدود كنند. استراحت‌ مهم‌ است‌، اما توصیه‌ می‌شود به‌طور منظم‌ ورزش‌ انجام‌ گیرد.

ـ رژیم‌ غذائی‌:

تغذیه‌ باید كافی‌ و مناسب‌ باشد. سوءجذب‌، سوخت‌وساز تغییر یافته‌، و كاهش‌ وزن‌ در بیماران‌ مبتلا به‌ ایدز شایع‌ هستند. از خوردن‌ تخم‌مرغ‌ خام‌، شیر غیرپاستوریزه‌، یا سایر مواد غذایی‌ بالقوه‌ آلوده‌ خودداری‌ شود.

ـ در این‌ شرایط‌ به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نمائید:

۱. اگر شما یا یكی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان‌ علایم‌ عفونت‌ ایدز را دارید.

۲. اگر پس‌ از تشخیص‌، علایم‌ یك‌ عفونت‌ دیگر ظاهر شوند (تب‌، سرفه‌، یا اسهال‌).

۳. اگر دچار علایم‌ جدید و غیر قابل‌ توجیه‌ شده‌اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ عوارض‌ جانبی‌ بسیاری‌ دارند.