از تندی خوی تو گهی یاد نکردم

از تندی خوی تو گهی یاد نکردم		کز درد ننالیدم و فریاد نکردم
پیش که رسیدم، که ز اندوه جدائی		نگریستم و حرف تو بنیاد نکردم
با اینهمه بیداد که دیدم ز تو هرگز		دادی نزدم ناله ز بیداد نکردم
گفتی چه کس است این ، چه کسم، آن که ز جورت		جان دادم و آه از دل ناشاد نکردم
وحشی منم آن صید که از پا ننشستم		تا جان هدف ناوک صیاد نکردم