گردشگری

گردشگرى فعاليت اوقات فراغت مهم و اغلب درازمدتى را تشکيل مى‌دهد. با افزايش درآمد خانواده‌ها گردشگرى اهميتى بيش از پيش يافته و از نظر هزينه‌هائى که در خانواده‌ براى اوقات فراغت صرف مى‌شود در درجهٔ دوم اهميت قرار گرفته است (روندهاى اجتماعي، ۱۹۸۷). از لحاظ تقسيم‌بندى اوقات فراغت (جدول قسم‌شناسى فعاليت‌هاى اوقات فراغت) اين نوع فعاليت ممکن است شامل تجربيات درازمدتى باشد که هم ممکن است تا حدودى زيادى به‌وسيلهٔ خود شرکت‌کنندگان برنامه‌ريزى شده باشد، مانند رفتن به اردو، گردشگاه‌هاى دسته‌جمعى و مسافرت‌هاى کوتاه يک‌روزه، و هم شامل اقدامات تجارتى بسيار سازمان‌يافته‌ترى باشد که از طريق سازمان‌هاى گردشگرى و هتل‌ها براى پذيرائى از ميهمانان ترتيب داده مى‌شود. در هر دو حالت تجربيات و معمولاً زمينه و محتوا براى جلب رضايت گردشگران يا کسانى که به مرخصى مى‌روند از اهميّت ويژه‌اى برخوردار است.