مدل خودگردان

هارتموت -A. Hartmut، و همکاران در کتابى با عنوان مفاهيم و روش‌هاى اصلى ترويج کشاورزي، بر مبناى نمودار (نظام مديريت خودگردان) مراحلى به‌شرح زير شبيه آنچه پيش از اين دربارهٔ برنامه‌ريزى ترويج گفته شد، را مطرح کرده‌اند:

۱- مشکل گروه هدف.

۲- مشکل گروه هدف از ديدگاه ساير گروه‌ها (سياست‌گذاران، سازمان‌هاى تأمين‌کننده، ساير گروه‌هاى هدف در جامعه هدف).

۳- بازدارنده‌هاى رفع مشکلات (مادى و غير مادى).

۴- منبع فشار که ممکن است بتوان آن را از گروه هدف دور کرد.

۵- روش‌هاى معرفى مشکلات.

۶- تحليل هر تلاش قبلى که براى حل مشکلات انجام شده است.

۷- ارزيابى نهائى فوريت مشکل و اولويت‌بندى‌ها، برآورد تغييراتى که ممکن است اگر اقدامى انجام نشود اتفاق بيفتد.

۸- تجربه‌هاى حصال از سنجش‌هائى که در مورد جامعهٔ کشاورزان خرده‌پا انجام شده.

۹- تماس موجود با گروه تعريف شده هدف.

۱۰- انعطاف‌پذيرى با توجه به مشارکت و برنامه‌ريزى مرحله‌اى.

۱۱- اثبات امکان حذف موانع مشکل‌زا در گروه هدف.

۱۲- طرح واکنش ساير گروه‌هاى نظام اجتماعى شامل نهاد يا ارگان شرکت‌کننده در برنامه‌ريزى.

۱۳- پيشنهاد کاربرد راه‌حل‌هائى مختلف با مشارکت گروه هدف با حمايت فعال گروه خدماتى.

۱۴- اطمينان از اينکه راه‌حل‌ها با توجيه کلى سياست توسعهٔ کشاورزان خرده‌پا مطابقت دارد.