مصرف

اين مبحث چندين شکل از اوقات فراغت و تجربياتى را که ما تحت عنوان وسيع 'مصرف' تعريف کرده‌ايم در برمى‌گيرد. بر خلاف ديگر اشکال اوقات فراغت که در اين فصل مورد بررسى قرار گرفت، واژهٔ 'مصرف‌ کردن' چندان در زبان ما رايج نيست. يکى از نکات خاص طنزآميز اين است که يکى از بحث‌‌هاى کانونى اين بخش از کتاب به اين موضوع پرداخته که نوع مصرفى از ساير انواع اوقات فراغت، همه کس پسندتر و جا افتاده‌تر است. سه جنبهٔ عمدهٔ مصرف که در اين بخش بررسى شده است عبارتند از: تفريحات خرده‌فروشي، اجناس و بازى‌هاى بُرد و باختي. گرچه کناره‌هاى آنها اغلب روى هم قرار مى‌گيرد.

به‌طور کلى اين فعاليت‌هاى اوقات فراغت شامل مصرف کالاها، خدمات و آميخته‌اى از فرآورده‌ها است که به شکل آميخته به‌صورت تجارتى توليد مى‌شود و معمولاً هدف از توليد آن سود بردن است. گرچه افراد در کاوش فعالانه براى کسب تجربيات لذت‌بخش در مکان‌هائى مانند سينماها، تئاترها، پاب‌ها، پيتزافروشى‌ها، مراکز خريد و کازينوها شرکت مى‌کنند. اين اشکال اوقات فراغت بيشتر مشوق مصرف غير فعال کالاهائى هستند که به شکل انبوه توليد شده است. مصرف کردن، علاوه بر رايج و مورد پسند بودن، در افزايش شمار شيوه‌هاى زندگى نقشى اساسى ايفاء مى‌کند و نقش رو به رشدى در بخش‌هاى خدماتى و تجارى اقتصاد بر عهده دارد. تأثير آن بر افراد و رفاه اقتصادى ملى زياد است و احتمالاً بيشتر تجربيات اوقات فراغت در جامعهٔ معاصر را در بر مى‌گيرد.