اردبیل: بقعهٔ شیخ صفی‌الدّین اردبیلی

اين بقعه، شامل مجموعه‌اى از مقابر شاهزادگان و امراى دورهٔ صفوى است و در شهر اردبيل ساخته شده است. بناهاى مجموعهٔ امروزى شامل چند ساختمان به‌ نام‌هاى بقعهٔ شيخ صفى‌الدين مقبرهٔ شاه‌اسماعيل، چينى‌خانه، مسجد، جنت‌سرا، خانقاه، چله‌خانه، چراغ‌خانه و شهيدگاه مى‌باشد. ساخت اين مجموعه در زمان شاه‌ تهماسب صفوى آغاز و در دورهٔ شاهان بعدى صفوى تکميل گرديد. از جمله اشياى نفيس بقعهٔ شيخ صفي، فرش مشهور اردبيل است که در حال حاضر در موزهٔ ويکتوريا و آلبرت در لندن نگهدارى مى‌شود. پس از انقراض سلسلهٔ صفوي، بقعهٔ شيخ صفى در اثر حوادث طبيعى و عدم مراقبت لازم، دستخوش ويرانى گشت.

چينى‌خانه محل نگهدارى کتب نفيس و ظروف چينى است که بيشتر در دورهٔ شاه‌عباس به اين محل منتقل شده است. محل نگهدارى ظروف در چينى‌خانهٔ اردبيل بسيار شبيه کاخ عالى‌قاپوى اصفهان است.

شهيدگاه در جنب مقبرهٔ شيخ صفى شامل دو مقبره متعلق به سلطان حيدر و سلطان جُنيد است که پدر و جد شاه‌اسماعيل مى‌باشند و به دستور شاه اسماعيل پس از کشته شدن اين دو در جنگ شروان، به اين محل منتقل شدند.

بقعهٔ شيخ صفى‌الدين که در واقع آرامگاه شهرياران صفوى است، از نظر کاشى‌کارى و تزئينات از زيباترين ابنيهٔ تاريخى دورهٔ صفوى محسوب مى‌گردد.