تدوین

در تعابير کاملاً مکانيکي، تدوين به‌ موارد زير مربوط مى‌شود:

- زمان و چگونگى تغيير يک نما به نماى ديگر

- سرعت، روش و زمان تغيير تصاوير

- ترتيب و طول نماها

- حفظ تداوم مناسب صدا و تصوير

اين موارد مستقيماً بر جذابيت و چگونگى تفسير برنامه و تأثير احساسى عوامل تشکيل‌دهندهٔ آن مؤثر هستند.

از نظر هنرى، امکانات و توانائى‌هاى بالقوهٔ تدوين بسيار گسترده است:

۱. يک برنامه تلويزيونى را مى‌توان با يک دوربين تهيه کرد سپس به‌وسيلهٔ تدوين ماهرانه تنوع نامحدود از تغييرات مکانى و زمانى را به بيننده القاء کرد.

۲. تدوين قادر است وقايعى را که در زمان و مکان متفاوت روى مى‌دهند در مقابل يکديگر قرار دهد. هم‌چنين تدوين مى‌تواند آشکارا زمان را بسط دهد يا آن را فشرده کند.

۳.همچنين مى‌تواند اطلاعاتى را وارد برنامه يا از آن حذف کند. اين ويژگى به شکل‌هاى مختلف ظاهر مى‌شود: اصلاح، حذف يا سانسور. از طرف ديگر تدوين مى‌تواند موارد اضافى يا ضرورى را به‌طور يکسان کنار گذارد. تدوين قادر است دو فکر کاملاً متضاد - يا غير مترادف - را در کنار يکديگر قرار دهد.

۴. با تدوين رابطه‌اى متقابل بين عوامل صحنه ايجاد ‌کرد - رابطه‌اى که ممکن است وجود نداشته باشد.

۵. تدوين عاملى است مبنى بر انتخاب و بر اساس چگونگى و کيفيت اين انتخاب است که مى‌توان واکنش‌ها و تعابير بيننده را از حوادث و وقايع تحت‌ تأثير قرار داد.