|
|
|
| صدمات وارد شده بر اسکلتِ در حال نمو به‌ندرت مى‌تواند به آن ضربه‌اى بزند که در طول عمر باقى بماند؛ براى مثال، شکستگى استخوان در بدن يک نوجوان با سرعت و به‌طور کافى ترميم مى‌شود. اما امکان آن وجود دارد که در اثر يک صدمهٔ شديد به ناحيهٔ اپى‌فيز ترميم آن طولانى شود. يک چنين صدمه‌اى مى‌تواند باعث وقفه در تهيهٔ خون در ناحيهٔ مويرگ‌هاى خونى مهاجم و مانع نمو آن استخوان در سنين اوليه شود. هرگاه چنين صدمه‌اى در دوران نخستين نمو استخوانى اتفاق افتد مى‌تواند اختلاف فاحشى در طول اندام چپ و راست پديد آورد. خوشبختانه صدمه رسيدن به ناحيهٔ اپى‌فيز به‌ندرت اتفاق مى‌افتد و زياد معمول نيست و آنهايى که رخ مى‌دهد شامل بخش مويرگ‌هاى خونى نمى‌شود. برخى از اين صدمات با عمل جراحى قابل ترميم هستند. با وجود اينکه اين‌گونه صدمات نادر هستند مربيان در برنامه‌ريزى برخى از فعاليت‌هاى شديد مانند ورزش‌هاى برخوردى براى نوجوانان بايد عاقلانه عمل کرده، احتياط‌هاى لازم را به‌عمل آورند.
|
|
| علاوه بر صفحه‌هاى اپى‌فيز، برجستگى‌هاى غضروفى ديگرى ممکن است روى استخوان وجود داشته باشد که معمولاً محل اتصال تاندون عضله است.
|
|
|
|
|
| اين‌گونه برجستگى‌ها نيز تحريک‌پذير بوده، آسيب‌پذير هستند؛ براى مثال، در حرکت پرتابي، ورزشکار ممکن است به برجستگى محل اتصال عضلات خم‌کننده و درون‌گردانندهٔ ساعد خود (برجستگى ميان استخوان بازو) صدمه زده يا آن را تحريک کند (تصوير زير). در يک تحقيق روى ۱۶۲ نفر بازيکن بيسبال که سن آنها بين ۹ تا ۱۴ سال بود، ۸۰ نفر از آنها که در عمل پرتاب توپ (pitching) فعاليت داشتند داراى نوعى تحريک‌پذيرى در صفحه‌هاى اپى‌فيز بودند (آدامز، ۱۹۶۵). از بازيکنانى که بيسبال بازى مى‌کردند ولى در عمل پرتاب توپ شرکت نداشتند فقط چند نفر دچار تورم در اين ناحيه شدند. اين يافته‌ها باعث شد تا در برنامه‌هاى ورزشى بيسبال نوجوانان دستوالعمل‌ها و راهنمايى‌هاى لازم در مورد مقدار و فراوانى پرتاب توپ تدوين و به مرحلهٔ اجراء گذاشته شود.
|
|
|
|
|
| يکى ديگر از مثال‌هاى آشنا در خصوص تحريک‌پذيرى اين‌گونه برجستگى‌هاى غضروفي، برجستگى استخوان درشت‌نى در زير مفصل زانو و در ناحيهٔ اتصال تاندون کشککى است که به آن بيمارى آزگود اشلاتر مى‌گويند. براى معالجهٔ چنين صدمه‌اى ورزشکار بايد از مشارکت در فعاليت‌هاى شديد به‌ويژه آن دسته از فعاليت‌هايى که وزن بدن را تحمل مى‌کند احتراز کند.
|
|
| کودکان و نوجوانان نيز همانند بزرگسالان ممکن است در اثر زياده‌روى در فعاليت‌هاى شديد آسيب‌ديده، دچار شکستگى شوند. امکان اين‌گونه صدمه‌ها در فعاليت‌ها و تمرين‌هاى تکرارى بيشتر است. از موقعى که ورزش‌هاى قهرمانى براى نوجوانان سازمان‌يافته است، تمرينات تکرارى آنها موجب زياده‌روى در فعاليت‌ها و بروز صدمهٔ بيشتر شده است. (ميشلي، ۱۹۸۹).
|
