جوجه‌‌کشی مصنوعی

به‌طور نظرى شترمرغ ماده بايستى يک روز در ميان تخم بگذارد ولى در عمل اغلب وقفه طولانى حتى بيشتر از يک ماه در تخمگذارى مشاهده مى‌گردد. اين مسئله به زمانى برمى‌گردد که اجداد وحشى شترمرغ مجبور بودند لانه را به علت تهديد متجاوزين جابه‌جا نمايند.

در مزارع پرورش شترمرغ فقط تعداد کمى تخم (مثلاً سه عدد) در لانه باقى مى‌ماند و بقيه تخم‌ها برداشته مى‌شوند. اين راهکار ساده شترمرغ را به تخم‌گذارى بيشتر تشويق مى‌نمايد. در فصل تخم‌گذارى هر شترمرغ ماده ۴۰ تا ۸۰ تخم و گاهى اوقات بيش از ۱۰۰ تخم مى‌گذارد. با توجه به ارزش اين تخم‌ها و نيز به‌دليل خطر وقوع آلودگي، استفاده از تخم‌هاى مصنوعى در اين زمينه مفيد بوده است.

تخم‌هاى مصنوعى را مى‌توان با پرکردن يک پوسته تخم شترمرغ با اپوکسى تهيه نمود تا وزنى معادل تخم طبيعى داشته باشند.

با توجه به شرايط آب و هوائي، جوجه‌کشى مصنوعى در نيمکره شمالى معمول بوده و حتى در شرايط آفريقاى جنوبى اغلب جوجه‌ها بدين طريق به‌دست مى‌آيند. بايد توجه داشت که در شرايط طبيعى جوجه‌ها معمولاً سرزنده‌تر و خوش‌بنيه‌تر از جوجه‌هاى ماشينى هستند.

بعد از جمع‌آورى و ذخيره تخم‌ها بايستى آنها را در داخل ستر قرار داد. مدت نگهدارى در ستر حدود ۳۹ روز است. در حدود روز چهلم بايستى تخم‌ها را به هچر منتقل نمود. برنامهٔ زمانى جوجه‌کشى و فعاليت‌هاى لازم در جدول زير آمده است. به‌منظور اخذ نتيجه بهتر و درصد جوجه‌درآوردى مطلوب‌تر بايد به نکات زير توجه نمود.

۱. حمل و نقل دقيق تخم‌ها.

۲. دقت در ذخيره نمودن تخم‌ها.

۳. پيشگيرى از عفونت‌ها.

۴. چرخاندن تخم‌ها.

۵. رطوبت و حرارت لازم.

۶. هوادهى.

۷. کارآئى دستگاه جوجه‌کشى.