شتر مرغ

آدمى از بدو خلقت و استفاده از ابزارهاى ساده تا به امروز و با کمک فن‌آورى جديد، از حيوانات وحشى و اهلى براى تأمين خود بهره برده است. اهلى نمودن حيوانات و پرورش آنها جهت استفاده از محصولات متنوع آنها ديرينه چندين هزار ساله دارد. دانشمندان و پژوهشگران دنيا در حال مطالعه مستمر و يافتن شيوه‌هاى استفاده بهينه از دام‌ها و افزايش کمى و کيفى محصولات آنها مى‌باشند. از حدود صد سال پيش پرورش شترمرغ با هدف بهره‌گيرى از فرآورده‌هاى آن و به‌دليل ويژگى‌هاى خاص اين پرنده، به‌ويژه در قاره آفريقا به‌طور قابل توجهى مطرح بوده است. خصوصياتى همچون مقاومت زياد در برابر شرايط اقليمى متفاوت، ويژگى‌هاى تغذيه‌اى و کيفيت منحصر‌به‌فرد فرآورده‌هاى آن مثل گوشت، چرم و پر سبب شد تا از ابتداى دهه حاضر استقبال شايانى از سوى توليدکنندگان در کشورهاى توسعه يافته و در حال توسعه جهت پرورش و تکثير شترمرغ و در سطح انبوه و به شکل صنعتى به‌وجود آيد، به‌طورى‌که در اين زمان کوتاه مطالعات و فعاليت‌هاى گسترده‌اى در زمينه پرورش، تغذيه، اصلاح نژاد، بهداشت و بيمارى‌هاى اين پرنده صورت پذيرفته و در قالب مقاله و کتاب در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است. با اين حال و در مقايسه با تاريخچه پرورش صنعتى دام‌هاى ديگر به‌نظر مى‌رسد که در مورد شترمرغ هنوز در ابتداى راه قرار داريم.