|
|
|
| طرح توسعه ملى صنعت جهانگردي، در ۱۹۸۴ تکميل شد و پس از مذاکرات طولانى دولت، در ۱۹۸۶ تصويب شد (برنامهٔ عمران سازمان ملل و سازمان جهانى جهانگردي. ۱۹۸۶. طرح بزرگ توسعهٔ صنعت جهانگردى در کشور بوتان، مادريد: WTO). اين طرح منابع بالقوهٔ کنونى کشور بوتان را، براى سه نوع جهانگردي، در سه منطقهٔ جغرافيائى مختلف به‌شرح زير نشان مى‌دهد:
|
|
| ـ منطقهٔ هيماليا به‌دليل کوهنوردى و پياده‌روى در ارتفاعات بلند.
|
|
| ـ منطقهٔ مرکزى به‌دليل گردش‌هاى فرهنگى به همراه پياده‌روى در ارتفاعات.
|
|
| ـ منطقه کوهپايه‌هاى جنوبى براى جهانگردى حيات‌وحش در پيوند با جهانگردى زمستانى هند.
|
|
| به بيان اين طرح، 'منطقهٔ فرهنگى مرکزي، بنا بر استانداردهاى جهاني، جاذبه‌هاى منحصربه‌فردى را دارا است و به‌عنوان يک قطب، براى تمامى ايجاد توسعهٔ صنعت جهانگردى کشور بوتان، امکانات بالقوهٔ عظيمى را مى‌آفريند' .
|
|
| اين طرح تمايل دولت را براى ادامهٔ سياست توسعهٔ کنترل‌شدهٔ صنعت جهانگردي. به رسميت مى‌شناسد و به‌تدريج با توسعهٔ زيربنائي، مناطق تازه‌اى را به روى جهانگردان مى‌گشايد. هدف مبرم اين طرح، تضمين اين نکته است که نوع و نرخ رشد صنعت جهانگردي، نه تنها به محيط طبيعى آسيبى نرساند، بلکه ميراث فرهنگى را نيز ضايع نکند. در حقيقت، طرح جهانگردى به گردشگرى کنترل‌شده، به‌عنوان ابزار مهمى جهت حفظ و افزايش سرمايه‌هاى فرهنگى کشور مى‌نگرد.
|
|
| در اين طرح، بر طبق راهبرد ترجيحي، رشد موردنظر ورود جهانگردان بين‌المللي، براى سال ۱۹۹۰، ۳۰۰۰ نفر و سال ۱۹۹۵، ۵۶۰۰ نفر تعيين شد. هفتمين طرح پنج سالهٔ توسعهٔ ملى براى سال‌هاى ۹۶ ـ ۱۹۹۲، به دقت رشد موردنظر بازار جهانگردى را پيگيرى و به‌علاوه اصلاح مى‌کند.
|
|
| راهبرد توسعهٔ صنعت گردشگرى اعلام شده در اين طرح، متمرکز کردن توسعه بر محور مراکز خدمات جهانگردي، در نواحى مستعد اصلى است که با مسيرهاى تورهاى سياحتى به يکديگر متصل شده‌اند. هشت مرکز خدمات، براى دورهٔ طولانى موقت، در مناطق غربي، مرکزي، شرقى و جنوبى کشور توصيه شده‌اند. اين راهبرد سه مرحلهٔ زمانى را تعيين مى‌کند که در شکل زير نشان داده شده و به اين شرح است:
|
|
| ـ کوتاه‌مدت (۹۰ ـ ۱۹۸۶) ـ ادامهٔ فرآيند اصلاح استانداردهاى خدمات و امکانات جهانگردى با بهره‌گيرى زياد از زيربناى موجود در مناطق گشوده شدهٔ فعلى در نواحى غربى و مرکزي.
|
|
| ـ ميان‌مدت ( ۹۵ - ۱۹۹۱) ـ گسترش صنعت جهانگردى در نواحى مرکزى با احداث بعضى تسهيلات و تأسيسات زيربنائى جديد، و آغاز جهانگردى گردش‌هاى فرهنگى در نواحى شرقي.
|
|
| ـ بلندمدت (از ۱۹۹۵ به بعد) ـ گسترش بيشتر توسعهٔ جهانگردى در نواحى مرکزى و غربي، گسترش تدريجى توسعه در منطقهٔ شرقي، و توسعه جهانگردى حيات‌وحش در نواحى جنوبي.
|
|
| اين طرح سياست از پيش تعيين شدهٔ دولت را تقويت مى‌کند که طرح‌هاى معمارى هرگونه عمران جديد از جمله امکانات جهانگردي، بايد طراحى نقش و نگار و مواد ساختمانى سنتى را، در بالاترين حد ممکن به کار گيرد. تاکنون از اين سياست پيروى شده است. در ساختمان هتل‌هائى که اخيراً ساخته شده و ساختمان‌هاى ديگر، به‌ويژه در شهر تيمپو، پايتختى که به سرعت رو به گسترش است، ويژگى‌هاى معمارى سنتى را دربرمى‌گيرد و به‌خوبى با شهرک قديمى و محيط طبيعى به‌هم مى‌آميزد.
|
|
| براى هتل‌ها، سيستم‌‌هاى انتقال فاضلاب مناسب مورد نياز است. نيروى برق در نواحى توسعه يافته، از نيروگاه‌هاى برق ملى تأمين مى‌شود و در نقاط ديگر، روش توليد نيرو در محل را مورد استفاده قرار مى‌دهند. به‌طور کلي، کشور سياست حفظ و نگهدارى دقيق از محيط طبيعى را اتخاذ کرده و برنامه‌هاى زيادى نيز در دست اجراء است.
|
|
| به‌منظور تأمين نيروى انسانى متخصص مورد نياز صنعت جهانگردي، در اواسط دههٔ هشتاد، واحدى در هتل بوتان واقع در شهر تيمپو پايتخت نظارت برنامه عمران سازمان ملل (UNDP) و سازمان جهانى جهانگردى (WTO)، آغاز به‌کار کرد. اين پروژه همچنين، تحصيلات خارج از کشور را براى چندين نفر، در رشته‌هاى هتلدارى و مديريت صنعت جهانگردي، دربرمى‌گرفت.
|
|
| در اواسط دههٔ هشتاد، برخى از رهبران مذهبي، نسبت به بعضى از انواع فعاليت‌هاى جهانگردان، بالاخص آن دسته که مربوط به بازديد آنها از اماکن مهم مذهبى مى‌شد، اعتراض کردند. کميسيون ويژهٔ جهانگردى تأسيس شد و موضوع را مورد بررسى قرار داد. اين کميسيون به مجمع ملى گزارش کرد که صنعت جهانگردى ممکن است تأثير اخلاقى ناخوشايندى بر جوانان داشته باشد، ممکن است آنها رفتار جهانگردان را به‌عنوان تحقير قدرت اسرارآميز عقايد مذهبى کشور تلقى کنند. اين موضوع منجربه صدور حکمى از سوى پادشاه به دفتر صنعت جهانگردى شد تا برخى صومعه‌ها و معابد تعيين‌شده را بر روى جهاگردان ببندند. اين حکم در سال ۱۹۸۸ به اجراء درآمد. چنين به‌نظر مى‌رسد که از نظر طرف‌هاى درگير، قرار قابل قبولى بوده است.
|
|
| به‌منظور به اجراء درآوردن مفهوم جهانگردى ارزشمند و کنترل‌شده روش‌هاى مطمئنى به‌کار برده شده‌اند. تمامى جهانگردان غيرهندى بايد با تورهاى مسافرتى از قبل توافق‌شده وارد کشور شوند، و هيچ جهانگردى به‌طور انفرادى حق ورود به کشور را ندارد. مسافران تورهاى مسافرتي، بايد پيش از ورود رواديد دريافت کنند. احتمالاً، اگر تعداد تعيين‌شدهٔ ورود جهانگردان، در سال خاصي، از حد معينى فراتر رود، طى آن دورهٔ زماني، ديگر هيچ‌يک از تورهاى دسته‌جمعى اجازهٔ ورود به کشور را نخواهند داشت. همچنين، بازاريابى صنعت جهانگردى کشور بسيار محدود نگه‌داشته شده و گروه‌هائى با علايق ويژه را هدف قرار داده است تا جهانگردان علاقه‌مند سطحى را تشويق نکند. حداقل هزينهٔ روزانه، براى هر جهانگرد، در نظر گرفته شده است. اين مقدار با توجه به فصل و نوع تور متغير است و به‌صورت دور‌ه‌اى افزايش مى‌يابد. اين حداقل هزينهٔ مورد نياز، بسيار بالاتر از ميانگين مخارج جهانگردان، در ديگر نقاط جنوب آسيا است.
|
|
| تماس با گردانندگان تورهاى خارجى متخصص در امر تورهاى کشور بوتان، حفظ شده است. اين گردانندگان تدارک اخذ رواديد را انجام مى‌دهند و قيمت تور را پيش از ورود به کشور از جهانگردان دريافت مى‌کنند. تقريباً هشتاد درصد از جهانگردان براى تورهاى فرهنگي، و مابقى براى راهپيمائي، از جمله راهپيمائى‌هاى فرهنگى براى ديدار از صومعه‌ها و مکان‌هاى تاريخى مى‌شود، به اين کشور سفر مى‌کنند به تعداد بسيار محدودى از هيئت‌هاى اعزامى کوهنوردى نيز اجازهٔ ورود داده مى‌شود.
|
|
|
|
