اولین رابطه زناشویی بعد از زایمان، چگونه؟

روابط عادی زناشویی و دوران آزادی و خوش زوج های جوان ، بعد از تولد و اضافه شدن عضو جدید به خانواده ، شکل دیگری پیدا می کند. یک شام خصوصی دو نفره در یک رستوران یا قدم زدن بی دغدغه زن و شوهر در یک پارک یا خیابان ، به خاطره ای تبدیل میشود و عضو کوچک خانواده همراه خوشی هایی که با خود می آورد ، زحمت هایی نیز برای والدین ایجاد می کند.قبل از تولد نوزاد ، والدین چنان در رویای تولد نوزاد و اشتیاق دیدار او غرق می شوند که به مسایل ، تنشها و زحمات نوزاد فکر نمیکنند. ولی در ماه اول واقعیت ها خود را نشان می دهند و والدین این موجود کوچک و عزیز را تا مدتی مزاحم و باعث اختلال در امر زندگی خویش می بینند.در این دوره مزاحمت های غیرمنتظره نوزاد ، برنامه خواب و خوراک و روابط نزدیک زن و شوهر را برهم می زند. معمولا پیش بینی مسایل و آشنایی با آنها ، در رفع مشکلات و تعدیل آنها موثر است.مهمترین تغییر در زندگی زناشویی ، کم شدن فرصت و حوصله برای روابط خصوصی زن و شوهر است. این موضوع یکی از واقعیت ها در زندگی والدین جوان است.عضو سوم یا فرد جدید خانواده ، با وجود سن کن ، توقعات زیادی دارد و غالبا تمام وقت و انرژی مادر را به خود اختصاص می دهد. مادر برای کاهش مشکلات و جلوگیری از خستگی ، باید از انجام کارهای غیر ضرور چشم پوشی کند و نیروی خود را برای رسیدگی به نوزاد ، خود و خانواده اش ذخیره نماید.

 

مسئولیت سنگین مادر ، به اضافه بی خوابی یا بد خوابی در ماه اول ، به قدری باعث خستگی و بی حوصلگی او میشود که به آسانی در مقابل یک ناراحتی کوچک ، واکنش شدید و ناراحت کننده ای نشان می دهد.توقعات زیاد نوزاد تمام نیروی مادر را از بین می برد و برای روابط زناشویی حوصله ای باقی نمی گذارد. نوزادان پرنیاز ، مادران خود را از فرط خستگی تا مرز جنون پیش می برند!همسران این مادران جوان ، از بی توجهی زن خود شکایت دارند و خود را فراموش شده به حساب می آورند . این احساسات منفی شوهر نسبت به زن ، امری طبیعی است. زیرا شوهر خود را از دایره پیوستگی و پیوندی که بین مادر و نوزاد به وجود آمده ، بیرن می بیند.این بی توجهی را نباید دل کندن زن از شوهر دانست ، بلکه علت واقعی و ساده این رفتار ، تغییرات فیزیکی و فیزیولوژیکی است که پس از زایمان در مادر به وجود می آید. به بیان دیگر در این دوره از زندگی مشترک ، فصل جدیدی آغاز می شود که با بهار زندگی تفاوت دارد.یک زن دارای دو نوع هورمون ، یعنی هورمون های جنسی و هورمون های عاطفه مادری است. قبل از تولد نوزاد ، هورمون های جنسی زن فعالتر از هورمون های مادری است و به این دلیل توجه و میل بیشتری به شوهر خود نشان می دهد.پس از تولد نوزاد ، وضع فوق معکوس شده و هورمون های مادری نسبت به هورمون های جنسی فعال تر می شود. این یک پدیده بیولوژیکی طبیعی ، برای بقاء نسل و پرورش نوزاد است که فصل کوتاه و موقت ، یا فصل سرد زندگی زناشویی را به وجود می آورد.

 

در این دوره مادر تمام نیروی خود را برای رسیدگی به نوزاد و تغذیه او به کار می برد و ممکن است حتی فرصتی برای نشستن در کنار همسر خود پیدا نکند. بعد از چند ماه که دوره شیردهی ،به پایان میرسد و نوزاد به اندازه کافی رشد می کند ، زحمت مادر نیز کمتر میشود و زندگی مشترک ، فصل جدید و خوشی را از سر می گیرد.گرچه هورمون های زنانه پس از زایمان تغییر می کنند ، در هورمون های مردانه تغییری به وجود نمی آید. زن و شوهر برای حفظ آرامش در زندگی مشترک باید از این تغییرات آگاه باشند. در واقع سازش با زندگی پس از تولد نوزاد و تحکیم روابط خانوادگی تا حد زیادی به تفاهم در این زمینه بستگی دارد.
والدین نباید تصور کنند که وجود نوزاد برایشان زحمتی به وجود می آورد ، بلکه میتوانند نوزاد را نیز در گردش ها و میهمانی های خود شرکت دهند و از حضور او خاطره ای خوش بسازند . در این دوره زن و شوهر بهتر است از احساسات یکدیگر باخبر باشند.اگر مادر از بچه داری خسته است ، باید آن را با پدر درمیان بگذارد و از او برای انجام بعضی از امور منزل کمک بخواهد . پدر نیز میتواند برای رسیدگی به نوزاد و کمک به مادر مدتی مرخصی بگیرد و یا هنگامی که در منزل است ، با انجام کارهای منزل ، به ویژه کارهای سنگینی که از عهده مادر ساخته نیست ، علاقه خود را به خانواده نشان دهد.شوهران معمولا نمیتوانند نیازهای همسرشان را پیش بینی کنند و زنان نیز در بیان خواسته ها و کمک گرفتن از شوهر خود اکراه دارند. زن و شوهر باید نسبت به خواسته های یکدیگر احترام بگذارند تا زندگی خوشی را در کنار نوزاد ادامه دهند.باید به یاد داشته باشید که دوره نوزادی پس از مدتی سپری میشود و زمانی میرسد که کودک به توجه کمتری نیاز دارد و فصل خوش زندگی زناشویی دوباره آغاز میشود.