ورود کودکان به دنیای ورزش

ایسنا: رییس کمیته بازی و ورزش کودکان استان تهران معتقد است ورود کودکان به ورزش حرفه‌ای باید با توجه به علاقه و استعداد آن‌ها و بعد از هفت سالگی صورت بگیرد تا با رعایت مسائل ایمنی علاوه بر افزایش بازدهی مغز، عمر حرفه‌ای آن‌ها هم بالا برود. دکتر علی حدیدی درباره ورزش حرفه‌ای کودکان گفت: در گذشته بیشتر از یک فرمول خاص برای تمام افراد استفاده می‌شد؛ مثلا یک فرمول غذایی برای همه کودکان در یک سن خاص درنظر گرفته می‌شد، اما در حال حاضر برای هر فرد با توجه به خصوصیات، ویژگی‌ها، نیازها و خواسته‌هایی که دارد، تصمیم‌گیری می‌شود.

بعضی از کودکان درخانواده‌هایی رشد می‌کنند که پدرومادر ورزش را جزئی از زندگی می‌دانند و کودک هم از همان سن کم وارد حوزه‌های ورزشی می‌شود که می‌توانیم آن را نوعی "استعدادیابی حرفه‌ای" بنامیم. وی افزود: کودکی که در یک خانواده ورزشی متولد می‌شود با اطلاعاتی که از والدین خود به دست می‌آورد و حمایت ازسوی آن‌ها، از همان سنین زیر هفت سال هم می‌تواند وارد ورزش حرفه‌ای شود؛ ولی به طور کلی از آن جا که مغز کودک تا هفت سالگی در حال رشد و تکامل است، نباید تحمیلی در این زمینه صورت گیرد و بچه‌ها باید به بازی‌های هدفمندی مشغول باشند که علاوه بر بالا بردن آگاهی‌های آن‌ها از قوانین و قواعد ورزش‌ها، استعدادیابی را در آن‌ها انجام دهد و با توجه به ماهیت رفتارهای آن‌ها در حین بازی، تعیین کننده‌ی ورزش حرفه‌ای برای ادامه فعالیت‌ باشد.

جدیدی همچنین درباره اهمیت مراقبت از کودکان پس از ورود به ورزش حرفه‌ای تصریح کرد: آن چه که درباره ورزش حرفه‌ای کودکان باید مورد توجه قرار بگیرد مراقبت از آن‌ها است. بیشتر کودکانی که از سنین کم وارد ورزش حرفه‌ای می‌شوند در رشته‌های پر برخوردی مثل کاراته و تکواندو فعالیت می‌کنند و بی‌توجهی به سلامت آن‌ها از سوی خانواده‌ باعث مشکلاتی مثل از دست دادن حالت ارتجاعی عضله‌ها، آسیب راباط ها و صدمه دیدن مفاصل می‌شود و باید به این موضوع هم توجه داشت که استعدادیابی زود بدون در نظر گرفتن سلامت کودکان، علاوه بر پایین آوردن بازدهی مغز، عمر حرفه‌ای آن‌ها را هم کاهش می‌دهد.

رییس کمیته بازی و ورزش کودکان استان تهران در پاسخ به این سوال که آیا ورزش حرفه‌ای و فعالیت در آن باعث افت تحصیلی کودکان می‌شود یا خیر؟ هم اضافه کرد: متاسفانه در جامعه ما درک درستی از برنامه ریزی وجود ندارد. مهم‌ترین رکن برنامه ‌ریزی "زمان" و اختصاص آن بر اساس اولیت‌های کاری و درسی کودکان است. اگر ورود و فعالیت کودکان در ورزش حرفه‌ای مبتنی بر یک برنامه‌ریزی هدفمند و مناسب باشد به تحصیل آن‌ها لطمه‌ای نخواهد رساند. همچنین برخی از افراد به دلیل ناامنی شغلی و فشار از سوی خانواده‌ها، ترجیح می‌دهند وقت بیشری را صرف تحصیل کنند و ورزش حرفه‌ای را آن طور که باید جدی نمی‌گیرند و همین امر باعث ضربه خوردن به هر دو حوزه ورزش و تحصیل می‌شود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: انتخاب ورزش حرفه‌ای برای کودکان باید براساس علاقه و استعداد آن‌ها صورت بگیرد و از آن جا که تنوع رشته‌های ورزشی زیاد است با فراهم آوردن امکانات لازم می‌توان رغبت و توجه کودکان به ورزش را افزایش داد.