تشخیص کودک پیش فعال، متفاوت از باهوشی!

فرق بین کودک پیش فعال و بازیگوش
عارضه پیش فعالی از سنین 3 الی 4 سالگی شروع و در صورت عدم درمان تا سنین بزرگسالی نیز با فرد همراه خواهد بود.علی ناظری، روانپزشک و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در گفتگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان  گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان در رابطه با بیماری پیش فعالی گفت: این عارضه بیشتر از سنین زیر 7 سال و اکثراً بین 3 الی 4 سالگی آغاز می‌شود و در صورت عدم درمان تا سنین بزرگسالی نیز همراه فرد خواهد بود.  فعالیت شدید و افراطی در اکثر امور مانند حرف زدن زیاد و عدم تمرکز بر مسئولیت‌ها و پیگیری نکردن وظایف، پرخاشگری و نا آرامی از جمله علائمی است که در افراد پیش فعال دیده می‌شود.البته اکثر این علائم در کودکان بازیگوش نیز ممکن است مشاهده شود اما از نظر متفاوتند و حالت بیمار گونه‌ای که در افراد مبتلا به پیش فعالی است را ندارند، ضمن این که بازیگوشی‌های کودکان مقتضی سن آنان است و با بالا رفتن سن و خارج شدن از سن کودکی نیز این رفتارهای بازیگوشانه تقریباً از بین می‌روند.

 

 علائم پیش فعالی با بالا رفتن سن از حالت شیطنت‌های بیمار گونه و افراطی کودکانه خارج شده و بیشتر با حالت‌های پرخاشگری، ناآرامی، ذهن مشغول و مشوش عدم تمرکز در امور، عدم مسئولیت‌پذیری و پیگیری نکردن وظایف بروز می‌کند.عواملی چون ژنتیک، تغذیه در دوران بارداری و درد دوران نوزادی، هوای آلوده و آلودگی‌های محیطی و سمومی مانند آرسنیک و به خصوص سرب می‌تواند اثراتی بر مغز و بروز پیش فعالی داشته باشند اما تمام این عوامل به طور کلی از نظر علمی ثابت نشده‌اند و در مرحله نظریه و تحقیقات قرار دارند و فقط برخی عوامل ژنتیکی کشف و اثبات شده‌اند.پس از تشخیص علائم و انجام آزمایشات پزشکی مرتبط و مشخص شدن پیش فعال بودن فرد با مصرف داروهای اختصاصی تجویزی توسط پزشک معالج و گذراندن دوره‌های روان درمانی این بیماری قابل درمان است.

با توجه به این که روش‌های سنتی تربیتی که برای تربیت فرزندان مورد استفاده است درست برعکس روش‌هایی است که برای دوره‌های روان درمانی بیماران پیش فعال مورد استفاده قرار می‌گیرد از این رو آموزش خانواده به خصوص مادر خانواده برای انجام مراحل روان درمانی جزو الزامات است.