کمبود ویتامین دی در کودکان، چکار باید کرد؟

15 سال پیش کودکان ما از ضد آفتاب استفاده نمی‌کردند اما در حال حاضر بسیاری از خانواده‌های متوسط و نه مرفه برای کودکان خود از ضد آفتاب استفاده می‌کنند. ترکیب غذایی که خانواده‌ها استفاده می‌کنند نیز در این زمینه تاثیر مهمی دارد. بالاخره یارانه شیر برداشته‌شده و میزان مصرف آن هم کاهش پیدا کرده است. با این حال پژوهش ملی یا در سطح شهر تهران درباره میزان شیوع راشیتیسم انجام‌نشده و در این زمینه آمار دقیقی وجود ندارد. اما آنچه مشخص است این بوده که سطح ویتامین D کودکان و مجموعه جامعه ما نسبت به دهه‌های قبل کاهش پیداکرده است و این نیازمند پژوهش وسیاستگذاری است.

کودکان خردسال در دقایقی از روز نیاز دارند در معرض آفتاب قرار بگیرند چون ویتامین D را نمی‌توان تنها با مصرف مواد غذایی تامین کرد مگر اینکه به‌صورت ماده دارویی مصرف شود. بنابراین کودکان باید دقایقی از روز را در معرض آفتاب باشند. همچنین کودکان به‌هیچ‌وجه نباید به‌صورت همیشگی از کرم‌های ضد آفتاب استفاده کنند.

 

یعنی وقتی‌که برنامه‌ریزی می‌کنند که ده دقیقه در روز کودک از آفتاب برخوردار شود، در آن زمان محدود نباید کرم ضد آفتاب استفاده کنند. برای اینکه قوام استخوانی کودکان ما افزایش پیدا کند و بتواند وزن خود را به‌ویژه در سنین یک تا دو سال که کودک می‌تواند راه برود و بایستد، تحمل کند باید فعالیت داشته باشد. مشارکت بیشتر کودک در فعالیت‌های اجتماعی و انجام دادن شغلش یعنی همان بازی کردن به‌ویژه با کودکان دیگر در فضای باز به قوام استخوانی کودک کمک می‌کند. البته مسئله ذخایر کلسیمی از جایگاه مهمی برخوردار است.

 

تداوم تغذیه کودک با شیر مادر تا دو سال می‌تواند ذخایر استخوانی را شکل دهد و به قوام استخوانی شیرخوار در بدو شروع تکامل کمک ‌کند، به‌ویژه زمانی که شروع به خوردن غذا می‌کند. ایجاد ذخایر استخوانی نیازمند مصرف مواد لبنی است و باید یارانه‌های کافی در این زمینه داده شود و به‌ویژه خانواده‌های کم‌بضاعت هم بتوانند از این موارد لبنی برای کودکان خود به‌اندازه موردنیاز برخوردار شوند.